Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Doorheen de dagen
Ervaringen besproken
08-11-2014
ZONDAG 9 NOVEMBER
9 NOVEMBER 2014 – KERKWIJDING VAN DE BASILIEK
SINT-JAN VAN LATERANEN
Een ongewoon feest vandaag: de kerkwijding van Sint-Jan van Lateranen, een basiliek in Rome, die Keizer Constantijn liet bouwen in de 4de eeuw. Ze wordt wel eens de moederkerk genoemd, omdat zij vele eeuwen lang de kerk van de paus was. Dat was dus niet de St.-Pietersbasiliek – eveneens in Rome – zoals we meestal denken.
Maar eigenlijk gaat het vandaag niet over gebouwen: tempels, basilieken of kathedralen, of hoe ze ook mogen heten. Het evangelie spreekt ons ook vandaag over Jezus, de echte ‘tempel van God’, de ‘Emmanuel’, in wie God woont tussen de mensen. En het is een woedende Jezus, die we vandaag aan het werk zien ...
Bovendien wijst de apostel Paulus ons erop – geheel in de lijn van een eeuwenoude christelijke traditie – dat de gelovigen zelf Gods belangrijkste en meest eminente ‘bouwwerk’ zijn: doorheen hun woorden en werken leeft Jezus voort in ons midden.
Lezing:uit de eerste brief van Paulus aan de Corinthiërs 3, 9b –11.16-17
Zusters en Broeders, Gods eigen bouwwerk bent u. Overeenkomstig de taak die God mij uit genade heeft opgelegd, heb ik als een kundig bouwmeester het fundament gelegd, en anderen bouwen daarop voort. Laat ieder erop letten hoe hij bouwt, want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt: Jezus Christus zelf.
Evangelie: Johannes 2,13-22
Toen het paasfeest der Joden nabij was, ging Jezus op naar Jeruzalem. In de tempel trof Hij de verkopers van runderen, schapen en duiven aan en ook de geldwisselaars, die daar zaten. Hij maakte een gesel, dreef ze allemaal uit de tempel, ook de schapen en de runderen; het kleingeld van de wisselaars veegde Hij van de tafels en wierp die omver. En tot de duivenhandelaars zei Hij: 'Weg met dit alles! Maakt van het huis van mijn Vader geen markthal!
‘EEN WOEDENDE JEZUS …’
De wijding van een basiliek in Rome, wat zegt ons dat nog? Toch heeft dit feest voorrang op een gewone zondagsviering, en er is dat evangelie over Jezus die zo fel te keer gaat. Er moet dus wel meer aan de hand zijn dan wat wierook voor een prachtig bouwwerk.
Johannes plaatst dit verhaal, de zuivering van de tempel, aan het begin van zijn evangelie. Zo gaat hij meteen naar de kern. Jezus handelt profetisch: Hij geeft een voorteken van zijn hele leven, dat een twist zal zijn met de Joodse machten en op het kruis zal eindigen, verworpen door de elite van zijn tijd.
De tempel was voor de joden, en ook voor Jezus, de heiligste plaats van hun leven. Maar die heiligheid werd besmeurd door misbruik en gesjacher. Daarom is Jezus zo woedend: omwille van de corruptie in en rond de tempel. Er hing daar helemaal geen geur van heiligheid! Gods woning onder de mensen werd ontheiligd. Niet alleen de Romeinen waren schuldig, of de tollenaars, ook de tempeldienaars deden gretig mee met de uitbuiting van de kleine, moegetergde gelovigen. Zij, de elite, voelen zich bedreigd, maar voor de gewone mens wordt Jezus een populaire volksheld, die hun hoop op een Redder nieuw leven inblaast.
En er is meer: voor de eerste christenen is de kerk niet zozeer een gebouw, maar wel een hartelijke gemeenschap waarvan iedere gelovige een ‘steen’ en Jezus de ‘hoeksteen’ is. Dit evangelie roept dus op tot reiniging van de kerk als gemeenschap van gelovigen, tot uitzuivering van alles wat in de loop van 20 eeuwen fout gelopen is. Wie daar, zoals Jezus, tegen opkomt, zal net als Hij, de gevolgen moeten dragen.
Dit evangelie is een pleidooi voor zuiverheid, om God te dienen in geest en waarheid en zelf tempel van de heilige Geest te worden, Gods woonst onder de mensen. Kardinaal Danneels zei ooit: ‘De Kerk zou in haar geheel moeten uitstralen wat Franciscus van Assisi als persoon uitstraalde. Hij was het levende evangelie: arm, blij, goed, verdraagzaam, maar ook diepgelovig, consequent, geen compromissen. Als je naar Franciscus kijkt, zie je het evangelie. Als heel de Kerk eens zo zou kunnen zijn.’ … Het zijn woorden van onze vorige kardinaal-aartsbisschop!
Misschien is het ook wel daarom dat onze huidige paus gekozen heeft voor Franciscus als zijn patroon en voorbeeld?
