Amanhã leremos no evangelho segundo São Lucas, capítulo 1, versículos 39-45

E, naqueles dias, levantando-se Maria, foi apressada

às montanhas, a uma cidade de Judá,

E entrou em casa de Zacarias, e saudou a Isabel.

E aconteceu que, ao ouvir Isabel a saudação de Maria,

a criancinha saltou no seu ventre;

e Isabel foi cheia do Espírito Santo.

E exclamou com grande voz, e disse:

Bendita és tu entre as mulheres,

e bendito o fruto do teu ventre.

E de onde me provém isto a mim,

que venha visitar-me a mãe do meu Senhor?

Pois eis que,

ao chegar aos meus ouvidos a voz da tua saudação,

a criancinha saltou de alegria no meu ventre.

Bem-aventurada a que creu,

pois hão de cumprir-se as coisas

que da parte do SENHOR lhe foram ditas.

Não é a grandeza, segundo critérios humanos, que é decisiva para Deus. Maria, no Evangelho, é a humilde serva, que, mesmo grávida, vai ajudar sua prima Isabel no fim da gravidez; e que canta a grandeza de seu Senhor no júbilo do Magnificat. João Batista, saltando no seio de sua mãe Isabel, aponta o Salvador escondido sob o coração de Maria.

Isabel traduz: ‘Tu és a mulher mais bendita do mundo e bendito é também o fruto de teu seio ... Feliz és tu, que acreditaste’. O mistério de Deus só acontece onde é acolhido na fé, na confiança que se coloca nele. O Magnificat demonstra que Deus opera suas grandes obras naqueles que são pequenos, porque não são cheios de si mesmos e lhe deixam espaço. Só acolheremos Jesus de verdade se assumirmos sua atitude. O amor é contagioso. Quem ama imita a quem ama.

Frei Germano Guesser, OFM

Gaspar / SC

Nederlandse vertaling

Morgen lezen we in het eerste hoofdstuk van het evangelie volgens Lucas, verzen 39-45:

In die dagen

reisde Maria in grote haast naar het bergland,

naar een stad in Juda,

waar ze het huis van Zacharias binnenging

en Elisabeth begroette.

Toen Elisabeth de groet van Maria hoorde,

sprong het kind op in haar schoot;

ze werd vervuld met de heilige Geest

en riep luid:

‘De meest gezegende ben je

van alle vrouwen,

en gezegend is de vrucht van je schoot!

Wie ben ik

dat de moeder van mijn Heer

naar mij toe komt?

Toen ik je groet hoorde,

sprong het kind van vreugde op in mijn schoot.

Gelukkig is zij

die geloofd heeft

dat de woorden van de Heer

in vervulling zullen gaan.’

Voor God is niet de grootheid naar menselijke maatstaven doorslaggevend. In het evangelie is Maria de nederige dienares, die – ook al is zij zelf reeds in verwachting – haar nicht Elisabeth gaat bijstaan en die Gods grootheid uitzingt in haar jubelend Magnificat. Johannes de Doper, die opspringt in de schoot van zijn moeder Elisabeth, wijst de Redder aan, vooralsnog verborgen onder het hart van Maria.

Elisabeth geeft duiding: ‘Jij bent de meest gezegende vrouw op de wereld en gezegend is ook de vrucht van uw schoot … Gelukkig ben jij, die geloofd hebt.’ Gods geheimenisvolle werk kan slechts daar gebeuren waar het in geloof aanvaard wordt. Het Magnificat laat ons zien dat God zijn grote daden verricht in mensen die klein zijn, omdat zij niet vol zijn van zichzelf en voor Hem ruimte openlaten. Wij zullen Jezus slechts waarlijk kunnen ontvangen als ook wijzelf zijn levenswijze tot de onze maken. De liefde is aanstekelijk. Wie liefheeft volgt na wie hij liefheeft.

Frei Germano Guesser, OFM

Gaspar / SC