Hallo! Hier zijn we weer met meer nieuws!! Jaja het is goed nieuws! We hebben voldoende eitjes en de pick up is maandag! Vorige keer vielen de eitjes tegen. Heel fel tegen. En nu ist normaal. Het nieuws dat we maandag binnen moeten voor de pick up overdonderde ons echt wel. En er komt toch wel wat bij kijken. Bv.nog bloed laten trekken op de spoed,medicatie gaan halen,bed gaan reserveren voor opname,een verpleegster moeten bellen voor de spuitjes en de nodige uitleg gekregen. Ja, ik weet we hebben nog een lange weg te gaan. Maar ik wil genieten even van dit moment. Zo dit was het weer. Groetjes
Hier zijn we weer. Vandaag zijn we bloed gaan laten trekken en straks mogen we 2 spuitjes zetten en morgen gaan ze kijken hoeveel eitjes ik heb. Zenuwen natuurlijk. Als het morgen niet zo goed is dan is het nog steeds niet ten einde hoor. Dan krijg ik andere dosis spuitjes. Maar als het wel goed is wil zeggen dat we goed bezig zijn. Hopen op t laatste natuurlijk want ik wil een fijn weekend. Een gevoel dat we goed bezig zijn. Ik wil vechten. Geen tranen. Straks komen vrienden af. Gelukkig maar. Zo ik schrijf vlug weer. Als het niet zo goed nieuws is kan het wat langer duren want dan nemen we graag even rust zo onder ons 2tjes om het te verwerken. Is het goed nieuws schrijf ik morgen zeker weer! Grtz
Hoe gaat t met jullie allemaal? Hier gaat t wel hoor. Eindelijk een beetje beter. Ik ben altijd redelijk blij en vrolijk en zie veel goeds in deze wereld. Ik ben een kei int verstoppen hoe ik me echt voel. Maar soms breek je dan natuurlijk. Vandaag was ik plots heel bekend bij men vrienden. Gsm ging constant af,mailtjes gekregen tot en met en ondertussen het huishouden gedaan. Fijn dat de dagen zo omgaan. Jammer genoeg heb ik vandaag ook even mogen voelen dat er mensen zijn die enkel maar aan ik ik ik denken en die denken dat ze de perfecte persoon op aarde zijn. Die doen alsof ze begrip hebben maar dat is niet zo. Zelfs respect voor iemand die pas overleden is zat er niet in. Ik walg van zo een mensen! Mensen die dingen zien die er totaal niet zijn. Bah! Maar ja,foert met die persoon. Hij kan de boom in. Ik kende de persoon nog maar net dus is niet erg. Ik ben sinds een paar dagen een beetje SOS Sanne ipv SOS Piet. Koken dat ik doe uit zijn boeken. De simpelste dingen eerst maar een mens staat er versteld van hoe anders iets smaakt met een beetje wijn of ja een beetje ketchup. . Tja,mss willen ze hier boven er wel pas echt zeker van zijn dat ik kan koken vooraleer dat ze ons een kindje sturen? Awel mensen en alle hemelen hier boven....het lukt! hihi. Zo nu ga ik eens stoppen en seffes jawel tijd voor een nieuwe aflevering SOS Sanne. Tot morgen! U leest toch ook?
Hier ist dan zover...de grote avond dip! Deze avond was de hel. Ik heb heel veel zitten wenen. En weer die verdomde vragen. Waarom kan het zo niet lukken? Och ja,het zou sneller mogen gaan. De tijd gaat zo traag als je op iets wacht. Mss op iets dat nooit komt. Maar zo mag ik niet denken. Mijn man is aant werken en hij voelt zich er niet goed bij dat ik nu zo in een dip zit. Maar ja,straks vroeg bedje in en dan wel zien. Grtz
Vandaag zijn we naar het ziekenhuis geweest voor weer eens bloed te laten trekken.De uitslag hebben we net gekregen en we mogen verder doen met wat we bezig zijn. Spuitjes vandaag en morgen en vrijdag bloed laten trekken. Dus dat is niet slecht. Elke keer een stap dichter bij. De eerste week valt bij ons elke keer mee. De 2 laatste dagen ben ik een beetje meer moe maar als dat echt met de behandeling te maken heeft weet ik niet. Ik heb van tijd wel eens zo een tijdje dat ik meer moe ben. Mijn man is enorm lief. Een sterke relatie is zeer belangrijk. Dan kan je alles aan. Het verdriet met iemand kunnen delen is belangrijk. En praten. Praten is heel belangrijk. In de week kreeg ik kleertjes van een vriendin en het deed niet pijn. Ik voelde alleen maar hoop. Ooit komen we er wel. Zo nu ga ik verder poetsen. Grtz
Hier zijn we weer. Eigenlijk hebben we deze keer niet zoveel te vertellen. De week is begonnen en dat wil zeggen dat alles zijn gewone gang gaat. Straks en morgen nog een spuitje en dan woensdagmorgen naar het ziekenhuis voor bloed te geven. Morgen beginnen dan die zenuwen weer. Niemand gaat graag naar het ziekenhuis maar ja,het is voor een goede zaak. Stap per stap doen we het. Het besef is er precies nog steeds niet dat we eindelijk begonnen zijn. Ik voel me wel keigoed vandaag en heb enorm zin in morgen eigelijk. In de dag. Mmm. Zo dit was het voor vandaag. Grtz
. Tja,mss willen ze hier boven er wel pas echt zeker van zijn dat ik kan koken vooraleer dat ze ons een kindje sturen? 
Awel mensen en alle hemelen hier boven....het lukt! hihi. Zo nu ga ik eens stoppen en seffes jawel tijd voor een nieuwe aflevering SOS Sanne. Tot morgen! U leest toch ook? 
Maar zo mag ik niet denken. Mijn man is aant werken en hij voelt zich er niet goed bij dat ik nu zo in een dip zit. Maar ja,straks vroeg bedje in en dan wel zien. 
