Kleur definieert gestalten, patronen en texturen en geeft een indruk van afstand. Kleuren trekken ook aandacht; krachtige kleuren trekken naar voren, zwakke wijken terug. Sommige kleuren gaan zacht over in elkaar over en brengen harmonie voort; andere contrasteren, accentueren gestalten en veroorzaken schokken. De algemene invloed van een enkele kleur kan sfeer bepalen terwijl kleine plekken kleur het oog aantrekken.
De winter wordt vaak in verband gebracht met saaie, gedempte kleuren. Als fotograaf werd ik echter getroffen door het prachtige licht op de boom in het sfeervolle Begijnhof van Leuven. De lichtvlek op de muur naast de wandelaars heb ik dankbaar meegenomen. Door veelvuldig te fotograferen ontwikkel je je gevoel voor kleur en licht. Zo leer je kleuren zien.
Kleur als wetenschap begon in 1666 toen Isaac Newton een proef uitvoerde die zou blijken te zijn, de meest belangrijke ontdekking tot de werking van de natuur. Deze ontdekking gold het zonnespectrum en dat alle kleuren in het licht aanwezig zijn.
Zijn ontdekking was dat een lichtstraal door een glazen prisma het licht deed uit elkaar vallen in zeven kleuren of stralen zoals hij deze noemde. Na het passeren van een tweede prisma kregen we terug wit licht.
Kleuren bestaan dus niet uit veranderd wit licht, zo concludeerde Newton, maar ze doen juist wit licht ontstaan, wanneer ze worden gemengd.
Afbeeldingen:
de kleurencirkel volgens Newton, eigen werk van de breking van het licht in een kerk.
Isaac Newton omringd door zijn grootste ontdekkingen.
Louis Ducos du Hauron, ten volle uit Arthur-louis Ducos Du Hauron (geboren op 8 december 1837, in Langon, Frankrijk - stierf op 31 augustus 1920, te Agen), de Franse natuurkundige en uitvinder die in 1869 het zogeheten trichroom proces van de kleurenfotografie ontwikkelden zo een belangrijke bijdrage leverde in de 19e eeuw aan de fotografie.
Ducos du Hauron was de zoon van een tollenaar. Hij begon te experimenteren na zijn twintig jaar en op 1 maart 1864 nam hij een patent op een apparaat voor het maken en het projecteren van bewegende beelden (hij bouwde het echter niet). Vier jaar later, op 23 november 1868, verkreeg hij een patent op een proces voor het maken van kleurenfoto's. Hij fotografeerde elke scène door groene, oranje en violet filters, vervolgens werden de drie negatieven afgedrukt op dunne vellen gebichromatiseerde gelatine die koolstof pigmenten van rood, blauw en geel bevatte, de complementaire kleuren van de negatieven. Als de drie positieven, meestal in de vorm van transparanten, werden gesupponeerd, leidde dit tot full-kleurenfoto. Andere Franse uitvinder, Charles Cros, ontdekte het proces onafhankelijk van hem, hij publiceerde zijn bevindingen slechts 48 uur na Ducos du Hauron en kreeg zijn patent.
Tijdens de voortzetting van zijn onderzoek, bedacht Ducos du Hauron verbeteringen en kostenbesparingen voor gedrukte kleur reproducties. In 1891 patenteerde hij een apparaat voor driedimensionale fotografie, dit hete een anaglyph. Hoewel hij weinig winst realiseerde van zijn uitvindingen, kreeg hij een pensioen van de overheid en werd in 1912 tot ridder van het Franse Legioen van Eer geslagen.
