Stressziekten

GoedZO.com, 06-10-2009
Bron : Illusies - Over bevrijding uit de doolhof van onze emoties - Ingeborg Bosch (pag. 153)

Hieronder alle aandoeningen die het gevolg zijn van te veel stress en spanning over een te lange periode waardoor het lichaam zich structureel niet heeft kunnen herstellen en uitputting optreedt.
Deze uitputting tengevolge van een te langdurige te hoge adrenaline spiegel draagt sterk bij aan "moderne" ziektebeelden waaronder :

• hyperactiviteit;

• overspannenheid (labiliteit en uitputting die binnen 6 weken herstelt);

• burn-out (labiliteit en uitputting die jaren herstel kan vergen);

• chronische vermoeidheidssyndroom, CVS of ME (jarenlange extreme vermoeidheid);

• Repetitive Strain Injury (RSI) (ook wel bekend als 'muisarm');

• fybromyalgie (reumatische pijnen in de zenuwen);

• reumatische spierpijnen;

• chronische slapeloosheid (die langer duurt dan een paar weken en geen direct verband houdt met ingrijpende externe gebeurtenissen);

• auto-immuunziekten (het immuunsysteem richt zich tegen jezelf : je fysieke overlevingsmechanisme beschermt je niet, maar valt je juist aan).

Bij al dit soort stressziekten veronderstel ik dat er sprake is van een te landurige en te sterk in de ban geweest zijn van de illusie van de valse hoop.
Wat er gebeurd is om deze valse hoop te willen vervullen, we steeds harder gaan rennen om deze illusie proberen te verwezenlijken.
Maar omdat we harder gaan rennen, aangevuurd door het stresshormoon adrenaline, worden we vermoeider en hebben we meer adrenaline nodig om op de been te blijven om door te kunnen rennen.
Al snel is onze natuurlijke energievoorraad, die we dagelijks tot onze beschikking hebben uitgeput en is de adrenaline zelf de brandstof waar op we gaan lopen.
Het gevolg van deze hoge adrenalinespiegel is echter ook dat het steeds moeilijker wordt om tot rust te komen en een nieuwe energievoorraad op te bouwen.
Als we al willen rusten of slapen lukt dat nog maar nauwelijks of niet.

We raken vervolgens nog vermoeider en gaan dus weer adrenaline aanmaken om overeind te blijven, nog slechter tot rust komen, nog meer adrenaline nodig hebben enzovoort, tot we (vaak pas jaren later) aan een burn-out, chronische vermoeidheid of ME bezwijken.

Er is een kritische stresshormoonzone waarin we zelf schade oplopen en het risico lopen om in de eerder genoemde adrenaline cirkel terecht kunnen komen.
Signalen om heel goed op te letten wanneer ze zich structureel voordoen :

• slecht slapen;

• een hoge hartslag;

• griepachtige pijn in de spieren of lymfeklieren;

• veel haaruitval;

• branderige ogen;

• trillingen in je stem;

• hoofdpijn;

• het opeens heel warm krijgen.

Als je merkt dat je last heb van de bovenstaande symbolen doe dan de volgende vier dingen :

• Beperk je inspanningen tot maximaal 1 dagdeel per dag.
  Het is van groot belang om je lichaam zeer beperkt te belasten.

• Las korte slaapjes in, 30 to 60 minuten per keer.
  Hiermee train je je lichaam meerdere keren per dag om de aanmaak van adrenaline te verminderen.
  Het is niet makkelijk, maar ga toch in bed liggen en doe je ogen dicht.

• Doe een beetje beweging in de buitenlucht.
  Ga niet 2 uur fitnessen of een uur hardlopen, want dat is veel te veel gevraagd.

• Vraag jezelf af, waar je zo op hoopt met al je activiteiten.
  Ontmantel je valse hoop.

Heb geduld !
Als je lichaam zover is opgebrand, meestal na jaren van onbewust roofbouw, zal je het herstel ook tijd moeten gunnen.

Cfr. :
- http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/74354/Stressziekten.html#Post74354
- http://www.goedzo.com/index.php/2009/10/06/stressziekten

 
De herontdekking van het ware zelf
- Een zoektocht naar emotionele harmonie -

Ingeborg Bosch - L.J. Veen, mei 2003 - ISBN10 : 9020400053 – ISBN13 : 9789020400052

We overleven allemaal onze jeugd dankzij verdringing en ontkenning van de waarheid.
Dat maakt het mogelijk onszelf wijs te maken dat we een gelukkige jeugd hebben gehad en dat het allemaal wel meevalt.
Helaas worden deze levensreddende mechanismen als we eenmaal volwassen zijn destructief en maken ons leven moeilijker en pijnlijker dan nodig is.

Pas Reality Integration (PRI) is gebaseerd op de gedachte dat wij een gedeeld bewustzijn hebben moeten ontwikkelen : het ene deel ziet de wereld door de ogen van het kind dat wij ooit waren en het andere deel ziet de wereld van de volwassene die we nu zijn.
Door de splitsing zien en ervaren we de dingen heel verschillend, afhankelijk van het deel van het bewustzijn waarin we ons op dat moment bevinden.

In dit boek biedt Ingeborg Bosch een concreet stappenplan dat de lezer helpt de oude pijn bloot te leggen en te voelen en toe te werken naar een bewustzijn dat weer uit één geheel bestaat.
Daarnaast toont Bosch aan de hand van diverse persoonlijke verslagen van cliënten wat de PRI-methode met mensen doet.

'Dit boek is wezenlijk voor eenieder die de kwaliteit van zijn leven wil verbeteren. PRI is bij mijn weten de eerste therapievorm die gelijke aandacht heeft voor zowel doen, denken als voelen en deze inzichten bovendien in een breder existentieel kader plaatst,' zegt Jean Jenson, auteur van 'Op weg naar je ware zelf'' (cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/op-weg-naar-je-ware-zelf/666870104/index.html -).

'Eindelijk heb ik een boek gevonden dat de stukjes van de puzzel in elkaar past,' schrijft een lezer.

'PRI is een nieuwe weg om je traumatische verleden te integreren in het hier en nu van elke dag en je daardoor beter te gaan voelen,' vindt Dr. Marc Nejevan, psychiater-psychotherapeut.

Drs. Ingeborg Bosch (1960) is psycholoog.
Ze verwierf bekendheid met de ontwikkeling van de nieuwe therapie Past Reality Integration.
'De herontdekking van het ware zelf' verscheen voor het eerst in 2000, gevolgd door 'Illusies - Over de bevrijding uit de doolhof van onze emoties' (2003 - cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/illusies/1001004001832605/index.html -).

Recensie (NBD|Biblion)

Past Reality Integration therapie besteedt veel aandacht aan het verwerken van informatie uit de kindertijd en daaraan gekoppelde afweerprogramma's.
Jaarlijks worden 80.000 kinderen misbruikt of anderszins gekweld door hun ouders of verzorgers.
Maar zichtbaar wordt ook hoe gebrek aan aandacht even vreselijk is en openstellen voor oude pijn altijd een noodzaak.
Het integreren van de werkelijkheid van je verleden wordt vaak belemmerd door zogenoemde primaire afweer, valse hoop en valse macht.
Het voelen van de oude pijn, huilen en rouwen is meestal niet voldoende voor heelwording.
Recent hersenonderzoek wordt aangehaald dat ons veel leert over de processen die aan symboliseren, verdringing, ontkenning en genezing ten grondslag liggen.
De schrijfster (1960, psychologe en coach en bovendien moeder van twee kinderen) heeft als leerlinge van de Amerikaanse therapeute Jean Jenson (die ook het voorwoord schreef) met dit handboek een mooi vervolg op Jensons 'Op weg naar je ware zelf' gemaakt.
Vanwege nogal wat medisch en psychologisch vakjargon is dit boek, ondanks een goede woordenlijst en register, qua visie en oefeningen vooral voor vakgenoten en mensen in therapie boeiend.
Enkele inzichten en praktische info zijn geactualiseerd.

Cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-herontdekking-van-het-ware-zelf/1001004001949972/index.html

 
Illusies
- Over bevrijding uit de doolhof van onze emoties -

Ingeborg Bosch - Amstel Uitgevers, mei 2003 – ISBN10 : 902040542X – ISBN13 : 9789020405422

'Niemand geeft echt om mij'.
'Als het even kan, vermijd ik elke confrontatie'.
'Ik doe alles om maar aardig gevonden te worden'.
'Uiteindelijk doe ik het toch nooit goed'.
'Soms wil ik de boel gewoon kort en klein slaan'.

Heftige emoties en nare gedachten kunnen ons leven beheersen wanneer we niet weten waar ze vandaan komen, wat we ermee aan moeten en he we ons ervan kunnen bevrijden.
Louter overleven en vermijden, angsten en conflicten zijn het gevolg.
Dat is onnodig, omdat veel van deze gevoelens en gedachten op illusies berusten.
Illusies waardoor we niet meer constructief kunnen omgaan met wat op onze weg komt en niet werkelijk van het leven kunnen genieten.

In het vervolg op het succesvolle 'De herontdekking van het ware zelf' (cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-herontdekking-van-het-ware-zelf/1001004001949972/index.html -) schetst Ingeborg Bosch treffend en herkenbaar hoe ons leven, zonder dat we ons daarvan bewust zijn, wordt beheerst door illusies waarmee we pijnlijke gevoelens uit onze kindertijd verdringen.
Hoe nuttig deze onbewuste overlevingsstrategiën ook kunnen zijn voor een kind, voor de volwassene werken ze voornamelijk destructief.
Het gevolg is dat we meer lijden dan nodig is.

Aan de hand van duidelijke voorbeelden legt Bosch uit hoe we aan dit illusoire lijden kunnen ontsnappen.
Ze geeft de lezer een sleutel om zich te bevrijden uit de doolhof van soms overweldigende en dikwijls onbegrepen emoties en gedachten, die een belemmering vormen voor emotionele harmonie.

Recensie (NBD|Biblion)

Psychologe Bosch (1960) schreef eerder over de door haar ontwikkelde Past Reality Integration therapie (cfr. : http://nl.wikipedia.org/wiki/Past_Reality_Integration -), geinspireerd door Alice Miller en Jean Jenson in 'De herontdeking van het ware zelf' (cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-herontdekking-van-het-ware-zelf/1001004001949972/index.html -).
Onbewuste (kinder)overlevingsstrategieen deelt ze in vijf soorten in :

1. primaire afweer

2. valse hoop

3. valse macht

4. ontkenning van behoeften en

5. angst.

Bosch leert clienten onder andere zelfstandig regressies op te wekken om de eigen afweer te ontmantelen.
Op weg naar een onbelast volwassen bewustzijn leert men gedragspatronen en triggerende symbolen te herkennen.
In plaats van het maskeren binnen een illusie moet de patient de oorspronkelijke pijn echt en fysiek durven voelen in een realiteit die boven de kinderkwetsuur staat.
Omkeren dus, niet meer leven in het verleden.
(Iets te) veel verhalen van enthousiaste clienten die ook voldoende financiele middelen moesten hebben, laten zien dat het een lange moeizame weg is ('Nu, 35 sessies later...').
Zelfdestructieve en suicidale personen vinden er mogelijk een echte doorbraak in.
Achterin een test om vast te stellen welke afweervormen men het meest gebruikt.
Met bibliografie en register.
Omslag in geel en lichtblauw met onduidelijke vormen.
Het boek is een zelfstandig leesbaar vervolg op 'De ontdekking van het ware zelf'.

Cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/illusies/1001004001832605/index.html

Op weg naar je ware zelf
- Een stap voor stap gids om schadelijke gevolgen van onze opvoeding te boven te komen -

Jean Jenson (vertaald door M. de Vre) – Unieboek, januari 2002 – ISBN10 : 9026923686 – ISBN13 : 9789026923685

'Op weg naar je ware zelf' biedt een methode die de volwassene helpt het verdriet om de verliezen van de jeugd te verwerken zonder zichzelf in e chaos van zijn eigen gevoelens kwijt te raken.
Met behulp van haar oefeningen kan de volwassene leren te werken aan de gevoelens die te herleiden zijn tot zijn jeugd en leren onderscheid te maken tussen de twee niveaus : dat van het bewustzijn van het kind en de realiteit van de volwassene.
Aldus maakt hij een door hemzelf op gang gebrachte, gestructureerde regressie naar het verleden mogelijk, die in dienst staat van een proces van volwassenwording.

Recensie (NBD|Biblion)

De auteur maakt inzichtelijk hoe problemen in het hier-en-nu te maken hebben met (onverwerkte) problemen en gevoelens uit de kindertijd.
Zij beschrijft een methode om gevoelens uit de kindertijd te onderscheiden van het hier-en-nu van de volwassene.
Haar methode is een vorm van regressietherapie.
Ze neemt afstand van therapieen die slechts op herbeleving van gevoelens gericht zijn zonder die te verklaren of te begrijpen en het besef dat die gevoelens in het heden veelal geen adequate reacties opleveren.
Haar visie en methodes doen denken aan die van Alice Miller, die dan ook het voorwoord schreef.
Het boek is helder en eenvoudig geschreven en de vele voorbeelden maken het leesbaar, herkenbaar en dus goed toegankelijk voor een breed publiek.
De methode is niet snel als zelfhulpmethode aan te raden aan (ernstig) getraumatiseerde mensen.
Een therapeut lijkt noodzakelijk.
In één van de bijlagen positioneert de auteur samen met een Nederlandse collega de door haar ontwikkelde therapie ten opzichte van andere gangbare therapieen (zoals Rogeriaanse, Gestalt, Pesso).
Deze bijlage verheldert haar uitgangspunten zeer.

Cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/op-weg-naar-je-ware-zelf/666870104/index.html

Past Reality Integration therapie

Ingeborg Bosch

.../... Uiteindelijk ontwikkelde Ingeborg in 2000 een fundamenteel vernieuwende therapie : Past Reality Integration (PRI).
Een therapie die niet alleen een brug slaat tussen oosterse en westerse concepten, maar die een fundamenteel andere kijk op emotionele problematiek voorstaat : ons probleem is niet wat we denken wat het is, ons probleem is ‘slechts’ een manier waarop ons bewustzijn ons afleidt van het werkelijke probleem, dat meestal diep in ons emotionele (onbewuste) brein verborgen ligt.

PRI bestaat uit een specifieke combinatie van :

1. eeuwenoude oosterse concepten :
   - zelfobservatie als basis en
   - de noodzaak om de illusoire aard van onze identiteit te ontmaskeren en

2. beproefde westerse therapeutische concepten :
   - gedrags- en cognitieve principes : deconditionering van destructieve ingesleten gedragingen en gedachten en cognitieve herstructurering en
   - het werken met gevoelens : ‘exposure’ door gebruik van specifieke technieken om onze angsten te ontmaskeren en de oorsprong van onze gevoelens in het verleden te lokaliseren.

.../...

Cfr. :
- http://www.prionline.nl/default.asp?contentID=675
- http://www.prionline.nl/default.asp?contentID=1

Past Reality Integration (PRI)

Wikipedia, de vrije encyclopedie

Past Reality Integration (PRI) is een vorm van psychotherapie die ontwikkeld is door Ingeborg Bosch.

De therapie is gebaseerd op het Freudiaanse concept van verdringing en gaat ervan uit dat psychische problemen voortkomen uit verdrongen pijn uit de jeugd.
De pijn wordt volgens Bosch ontkend maar blijft het gedrag en de emoties bepalen.
Te veel eten, te weinig eten, onredelijk boos worden, overdreven je best doen om anderen te behagen, zijn volgens haar reacties waarachter oude pijn zit.
Ze zouden leiden tot nieuwe pijn, terwijl dat niet nodig is.
De oude pijn uit de jeugd moet volgens PRI worden gevoeld en verwerkt, waarna ze zal verdwijnen en ook in het nu geen pijn meer zal worden gevoeld.

Afweer

Om de oude pijn te kunnen voelen, moet volgens Bosch de afweer worden herkend en afgebroken.
De afweer zou bestaan uit de gedachten, emoties en gedragingen die de dieper liggende pijn verbergen.
PRI onderscheidt vijf vormen van afweer :

• De eerste afweer is angst.
  De angst om emotionele pijn te voelen geeft de lichamelijke impuls om te vluchten in plaats van de pijn te verwerken.

• De tweede afweer noemt Bosch de Primaire Afweer en wel omdat het de eerste cognitieve tactiek zou zijn om de pijn niet onder ogen te zien.
  Deze afweer bestaat uit schuldgevoel.
  Dit is volgens Bosch het accepteren, maar niet verwerken, van de oude pijn vanuit de gedachte dat de pijn terecht is, omdat er iets mis met je is.

• De derde afweer noemt Bosch Valse Hoop.
  Deze bestaat volgens haar uit alle gedachten en gedragingen waardoor je denkt je beter te gaan voelen, terwijl je de oude pijn probeert te negeren.
  Als dit niet lukt, val je misschien terug op de primaire afweer (schuldgevoel) of je gaat naar de vierde vorm van afweer.

• De vierde afweer noemt Bosch Valse Macht.
  Hierbij geef je anderen de schuld van je pijn.
  Je gelooft dat als anderen zich anders zouden gedragen, alles goed zou komen.
  Hierbij hoort woede en manipiulatief gedrag.

• De vijfde afweer noemt Bosch Ontkenning van Behoeften.
  Het is de ontkenning van alle pijn en hoop.
  Uiterlijk lijkt dit gezonde tevredenheid, maar er is gebrek aan levenslust of moeite met intimiteit.

Als de ene vorm van afweer faalt, valt men volgens Bosch gewoonlijk terug op een andere vorm van afweer.
Na een woedeaanval (valse macht) zou men zich schuldig voelen (primaire afweer), zoetigheid gaan eten (valse hoop) en zou men zich daarna wijsmaken dat er niks aan de hand is (ontkenning van behoeften) waarna men toch weer op zoek gaat naar afleiding (valse hoop).

Genezing komt volgens Bosch als het netwerk van de afweer wordt doorzien en de oude, onderliggende pijn gevoeld kan worden.
Dit kan een angstige ervaring zijn.

Cfr. : http://nl.wikipedia.org/wiki/Past_Reality_Integration