's Morgens vroeg belde Marian. Het bleek slecht nieuws te zijn .Erwin, Herberts broer, is zomaar overleden. 55 jaar. We zitten een tijdje geschrokken bij elkaar. Onbegrijpelijk. Hoe kan dat nou. Zo jong. We zijn helemaal in de war en hebben geen zin om wat te doen. Terwijl we zo zitten te suffen gaat weer de telefoon. Weer Marian en weer slecht nieuws. Oom Koos, de jongste broer van mijn vader, is overleden. Hij was wel ziek, en ernstig, maar ik had toch gehoopt dat ik hem nog zou zien als we terug zijn. Dat is heel snel gegaan. 74 jaar oud en hij was zo gezond. Als ik het aan Otto vertel moeten we samen erg huilen. Wat zitten we nu ver weg. We waren nu liever thuis.
Reacties op bericht (1)
30-06-2007
berichtje terug
Hallo Otto en Els,
dat was inderdaad een enorme schok het telefoontje over Erwin. Het kwam terwijl ik bezig was een berichtje aan jullie te sturen (is dus nooit verstuurd).
Via deze berichtjes wil ik er verder niet te veel over zeggen, komt wel als jullie weer terug zijn. Laat jullie vakantie er vooral niet door beinvloeden.
Ik vind het juist zo leuk te lezen dat jullie op de zelfde plekken komen als wij een aantal jaren geleden. Wij vonden Las Vegas geweldig, vooral al die casino's in een bepaald thema. Dat we Herbert een hele tijd zijn kwijt geweest kunnen jullie je nu dus wel voorstellen (of was hij helemaal niet naar de wc?). Het weer hier komt een beetje bij en ook onze vakantie komt in het zicht, hoewel we nog wel een hele drukke week krijgen. We gaan straks naar het feestje van Ted, Peter en de kids. Nemen ook namens jullie een cadeautje mee (is wel goed he?) We hebben een kalender gemaakt met allemaal foto's van (bijna) alle buren van vroeger. Kunnen ze mooi meenemen naar hun nieuwe huis en ons nooit meer vergeten -:)
Ik hoop dat jullie nog leuke dingen gaan doen. Ik kijk naar jullie verhaaltjes uit. Liefs, Willy
