De 8 mm-film of 8mm is een formaat van een opnamemedium waar de filmstrip acht millimeter breed is.

Het bestaat in drie versies:

• de regelmatige of standaard-8-mm,
• Super 8, een iets groter formaat met een verbeterde beeldprojectie, dat uiteindelijk de standaard werd voor smalfilm vanaf de jaren '70,
• Single 8.

Het standaardformaat van de 8 mm-film werd ontwikkeld door het bedrijf van Eastman Kodak tijdens de Grote Depressie en op de markt gebracht in 1932 om een huisfilmformaat tot stand te brengen dat minder duur was dan 16 mm. De filmspoelen bevatten eigenlijk een 16 mm-film met tweemaal zo veel perforaties langs elke rand als normale 16 mm-film, die slechts langs de helft van zijn breedte wordt blootgesteld.

Omdat de spoel na het filmen van één kant kan worden omgekeerd om filmopname aan de andere kant toe te staan werd het formaat ooit Dubbel 8 genoemd. De beeldgrootte van 8 mm is 4,8 x 3,5 mm en 1 m film bevat 264 beelden. Normaal werkt Dubbel 8 met 16 beeldjes/seconde.