Bloedschuld bij Jehovah's Getuigen
Als het besef doordringt dat het WTG en z'n z.g.n "Besturend Lichaam" met z'n 144.000 leer in feite "fake" is, kan dit schokkend zijn.
Voor ons is echter vast komen te staan dat het WTG niet meer is dan een commerciële uitgeverij met veel gratis colporterende leden. Zonde van onze tijd en inspanningen, maar;
"For every dream that's shattered another one comes true"
Robert en Marianne (vrijwillig uitgetreden)
20-04-2006
Jehovah's Getuigen in het nieuws
A devout Jehovas witness take his family to paradise
April 13, 2006 Man slaughters family - Update Eloy Leon Kings was, apparently, a well liked and respected man in his local community. A devout Jehovas witness, he was a regular churchgoer and apparently a loving husband and father. There were no obvious signs to the outside world that something appeared to be going wrong with Mr Kings. After awaking early one Thursday morning he read from his bible, took a knife, and set about trying to murder his family. His first victim, 8 year old Lucia, dies from having her throat cut. As she lay bleeding to death he then went after his wife, also named Lucia, whom he repeatedly stabbed. He then cut the throats of his remaining two daughters, 5 year old Dana and 6 year old Light. Light survived the attack but is, as of this writing, still under critical care for severe neck wounds. Following his rampage Mr Kings turned the knife on himself, sawing into his throat. However, he suffered only minor damage to the skin and subcutaneous layers . The frantic Mr Kings had to be heavily tranquilised by doctors before they could treat his self inflicted injuries. Investigators have been trying to piece together why Mr Kings would suddenly attempt to murder his whole family. Under interrogation Mr Kings would only reply with religious verse about Satan and how he wanted to Take his family to paradise.
Het verhaal van Paul Blizard, een gewezen Jehovah's Getuige
Zij wilden dat onze baby zou sterven
Paul en zijn vrouw Pat
Het verhaal van Paul Blizard, een gewezen Jehovah's Getuige van de derde generatie.
Baby Jenny
Voor de meeste christenen zijn Jehovah's Getuigen netjes geklede mensen die van deur tot deur gaan en proberen de Wachttoren of andere lektuur te verkopen. Maar als ik aan Jehovah's Getuigen denk, dan kijk ik terug op een leven van slavernij aan een systeem waarmee ik de eerste 28 jaren van mijn leven verbonden ben geweest.
Mijn grootvader sloot zich aan bij het Wachttoren Genootschap in het begin van 1900. Mijn ouders zijn aktieve Jehovah's Getuigen. Mijn vader is nog steeds de voornaamste oudste in een plaatselijke Koninkrijkszaal. Mij werd geleerd dat alleen de Jehovah's Getuigen het enige ware geloof bezitten.
De Jehovah's Getuigen vormen een gemeenschap van meer dan 4 millioen mensen die bestuurd worden vanuit hun hoofdkantoor in Brooklyn, New York. Zij geloven dat alles wat door hun leiding geleerd wordt van God is en dat zij er geen vragen over mogen stellen. Zij geloven dat de leiders van hun Genootschap 'nieuw licht' van engelen ontvangen en dat zij alleen de Bijbel kunnen uitleggen. Zij geloven dat het Wachttoren Genootschap het enige instrument is dat God gebruikt en dat er buiten hun organisatie geen hoop is voor de mensen. Zij geloven dat zij alleen de waarheid bezitten, dat zij alleen echte christenen zijn, dat zij alleen gered zullen worden en dat alle andere mensen door Jehovah God vernietigd zullen worden tijdens de slag bij Armagedon.
Ik begon me volledig in te zetten voor het Wachttoren Genootschap in 1971. In dat jaar stopte ik met mijn studie aan de High School op advies van de leiders van het Genootschap, omdat zij het eind van de wereld voorspelden voor het jaar 1975. Duizenden Jehovah's Getuigen beëindigden in die tijd hun levensverzekering en inden het geld, zij stopten met werken, verkochten hun bezittingen, om de korte tijd die hun nog wachtte voor het eind van de wereld, te gebruiken voor evangelisatie.
Als zendeling, of 'Pionier', ging ik van deur tot deur en probeerde de mensen te overtuigen dat zij Jehovah's Getuige moesten worden om God tevreden te stellen en om misschien gered te worden. Ik gebruik het woord 'misschien' omdat Jehovah's Getuigen er niet zeker van zijn dat zij gered zullen worden. Hun redding hangt namelijk af van hun werken en is niet, zoals de Bijbel leert, op grond van het geloof en op grond van de genade die is aangebracht door het bloed van Jezus Christus. Een Jehovah's Getuige gelooft dat zijn redding afhangt van eigen werken. Hij moet van deur tot deur gaan en boeken verkopen. Als hij dit ijverig en trouw doet, kan hij misschien gered worden. Hij moet ook trouw zijn aan de organisatie en alles doen wat hem gezegd wordt.
Hij moet zich houden aan alle regels en voorschriften die door de oudsten bepaald worden. Als iemand zich niet houdt aan één van de vele regels, kan hij daarvoor gestraft worden, ja zelfs buiten de gemeenschap geplaatst worden. Oudsten hebben de macht iemand de redding te onthouden, of de omgang met de familie te verbieden. Zij mogen elke maatregel nemen die zij nodig achten om een afgeweken Getuige tot berouw en terugkeer te brengen. Jehovah's Getuigen moeten doorgeven aan de oudsten hoeveel tijd zij besteed hebben voor het Genootschap. Al deze informatie komt in een dossier. Er is een dossier van ieder lid van het Genootschap. Alle bekende zonden en overtredingen staan hierin vermeld. Al deze informatie, ook over het persoonlijk leven van elk lid, is opgeslagen in grote dossiers in New York. Deze dossiers mogen nooit vernietigd worden.
Full-time werker
Omdat ik heel mijn leven in dit systeem had doorgebracht, wist ik wat er van mij verwacht werd. Ik moest de regels en wetten opvolgen als ik gered wilde worden. Ik ging al mee van deur tot deur toen ik nog een kind was, dus was de stap naar full-time werker niet moeilijk voor mij. Gedurende een aantal jaren heb ik me zo volledig mogelijk ingezet als in mijn vermogen lag, maar het schonk me weinig voldoening. De last van elke maand 100 uur te moeten geven aan de organisatie en minimaal 100 tijdschriften en 40 boeken te moeten verkopen, begon me te ontmoedigen. Al dit werk wordt vrijwillig gedaan, er worden geen salarissen uitbetaald. Getuigen moeten een betaalde baan hebben om al dit werk in hun vrije tijd te kunnen doen.
Op het hoofdkwartier in Brooklyn
In 1973 werd ik uitgekozen om naar het Hoofdkwartier in Brooklyn te gaan. Daar zou ik met de andere stafmedewerkers mede verantwoordelijk zijn voor al de literatuur die wordt uitgegeven door het Genootschap. Ik ontving een persoonlijke brief van de president van het Wachttoren Genootschap, Nathan H. Knorr. Hij schreef o.a.: 'Bovendien krijgt u een vier jarige theocratische training op hoog niveau, die veel waardevoller is dan welke opleiding dan ook die u in de wereld kunt krijgen'. (Foto: Paul en Pat Blizard voor het Hoofdkwartier)
Vol verwachting stapte ik in het vliegtuig naar New York City. Onderweg dacht ik aan de jaloersheid van mijn vrienden, dat ik uitverkoren was om samen te werken met mensen die het Genootschap besturen, dat het geweldig moest zijn zo te mogen werken in het centrum van al deze wereldwijde aktiviteiten. Mijn vrienden hadden afscheidsfeestjes georganiseerd. Ze hadden mij kadootjes gegeven,. Zij hadden mijn ouders ermee gefeliciteerd dat zij hun zoon zo goed hadden opgevoed, dat hij het zover gebracht had in de organisatie, dat hij uitverkoren was om naar zo'n plaats te mogen gaan.
Al gauw na mijn aankomst in New York verdwenen al mijn illusies toen ik moest werken in de fabriek. Hard werken en de methodes van de organisatie hier in het centrum van de organisatie leren was de 'opvoeding' die ik kreeg in het hoofdkwartier van het Genootschap. De ruimte laat niet toe dat ik er uitvoerig op inga wat mijn ervaringen waren tijdens de lange uren in de boekbinderij. Daar moest ik de machines draaiende houden voor 'de organisatie van God'. Ik herinner me nog de geestelijke stress vanwege een overvloed aan regels en voorschriften. Volgens het masterplan van de leiders van de Wachttoren werd ik gecontroleerd bij alles waar ik ging, bij alles wat ik deed en ook hoe ik het deed.
Een nieuwe start
Na zo drie jaar doorgebracht te hebben op het Hoofdkwartier, vertrok ik zonder geld om een nieuwe start in de maatschappij te maken. Ons loon daar was $14 per maand. Ik ondervond de harde realiteit een bestaan te moeten opbouwen zonder opleiding of ervaring. Het wordt Jehovah's Getuigen namelijk afgeraden te gaan studeren voor een beroep.
Ik trouwde met een meisje die een goede Jehovah's Getuige was. Samen probeerden we God zo goed mogelijk te dienen. Dat wil zeggen, wij waren goede Jehovah's Getuigen en hielden ons aan alle regels en voorschriften. Mijn vrouw was al acht jaar aktief geweest als zendelinge. Zij had verschillende delen van de Verenigde Staten bezocht om te werken, uitgezonden door en onder supervisie van het Wachttoren Genootschap. Omdat ik teruggekomen was van New York met een goede beoordeling, werd ik door de plaatselijke oudsten ingezet voor veel verantwoordelijke taken. Men was van mening dat als iemand een tijd heeft doorgebracht op het hoofdkwartier, hij dan in staat moet zijn om grotere verantwoordelijkheid te dragen in de plaatselijke gemeenschap. Zo verkreeg ik meer aanzien.
Geheim werk
Ik werd ook opgeleid om mee te doen aan het geheime werk van de oudsten. Het was heel opwindend om er 's nachts opuit te gaan om leden van het Genootschap, die ervan verdacht werden in overtreding te zijn, te bespioneren. Ik kreeg ook toegang tot de dossiers. Zo kreeg ik inzicht in de geheime gegevens van velen die bij het Genootschap horen.
Toch gaf dit alles me geen gevoel van voldoening en ik bezat geen vrede. Ik kan niet beschrijven wat het voor me was om te proberen een God te dienen die wraakgierig en toornig is. Door het Genootschap werd God altijd voorgesteld als een God die er opuit is wraak te nemen. Alles wat ik van God wist had ik gelezen in de Wachttoren. Ja, we lazen ook de Bijbel, maar ons werd geleerd dat we de uitleg van de Bijbel alleen konden krijgen uit de boeken van de Wachttoren. Anders zouden we tot afval en ketterij komen.
Verboden lektuur
Op een dag gaf een vriend me een boek dat geschreven was door een voormalige Jehovah's Getuige, met de titel 'Dertig jaar in de greep van de Jehovah's Getuigen'. Ik wist dat het mijn plicht was mijn vriend bij de oudsten aan te geven, want het was ons verboden lektuur te lezen dat de leer van het Genootschap bestrijdt. Maar ondanks dit verbod las ik het boek.
Het bracht me behoorlijk in de war, want de schrijver had ook op het hoofdkwartier gewerkt en de dingen die hij beschreef, had ik zelf ook meegemaakt. Veel dingen die ik had willen vergeten, kwamen bij mij weer naar boven. Vragen over het gezag van het Wachttoren Genootschap brachten mij in verwarring. De schrijver schreef dat hij de waarheid ontdekt had door de Bijbel te lezen zonder de uitleg van de Wachttoren. Al een hele tijd wekte de Heilige Geest in mij het verlangen om het Woord van God te bestuderen. Wij hebben onze eigen Nieuwe Wereldvertaling van de Bijbel, vertaald door het Wachttoren Genootschap. Maar geleerden met kennis van het Hebreeuws en het Grieks hebbben aangetoond dat deze vertaling een bevooroordeelde en verdraaide vertaling van de Bijbel is. Daarom kocht ik een New American Standard Bible.
Bijbelstudie
Mijn vrouw en ik bestudeerden onze nieuwe Bijbel 's nachts uren lang in het geheim. We ontdekten dat veel belangrijke leerstellingen, waar we alles, zelfs ons leven, voor over hadden gehad, vals waren. Ik sprak met mijn vader over de dingen die ik ontdekt had. Mijn vader begreep dat ik enkele van de belangrijkste beginselen van het Genootschap in twijfel trok en omdat hij een oudste was, gaf hij ons aan bij de oudsten. Met het gevolg dat wij werden aangeklaagd wegens afvalligheid. Na een lang, verhoor, waarbij veel tranen geschreid werden, beleden wij dat wij aan de beginselen van de Wachttoren getwijfeld hadden. We mochten Getuigen blijven, maar al mijn verantwoordelijkheden werden me afgenomen. En ik werd voor een tijd onder toezicht geplaatst.
Verhuisd
Wisselen van werk en verhuizen naar een andere stad was een welkome afwisseling. Ik verlangde ernaar naar een andere gemeenschap te gaan en daar een nieuwe start te maken. Maar al gauw volgde een teleurstelling toen ik besefte dat de dingen die gebeurd waren, in mijn dossier vermeld stonden en dat dit dossier me de rest van mijn leven zou volgen, waar ik ook heen zou gaan.
Zoals ik vermoedde, ontvingen de oudsten in de nieuwe gemeenschap mijn dossier al gauw nadat ik hun bijeenkomsten bezocht. De oudsten vertelden me dat ze me voorlopig in de gaten zouden houden om te zien of deze afvallige gedachten van mij weer naar boven zouden komen. Zij waarschuwden me dat zij mij buiten de gemeenschap zouden plaatsen als ik zou proberen met iemand van de leden te praten over deze dingen. Ik zwoer trouw aan de organisatie en beloofde dat ik geen afwijkende meningen over de Schrift zou lezen en er met niemand over zou spreken.
Zo gingen twee jaar voorbij. Het voortdurende toezicht van de oudsten gaf mij een leeg gevoel. Mijn leven was niet zinvol meer. Zelfs mijn kinderen die me overigens zoveel vreugde brachten, gaven me geen voldoening meer. Ik voelde dat ik ergens naar verlangde, maar ik wist niet wat. Mijn vrouw en ik begonnen te drinken, op zoek naar een soort van vreugde, maar het gevolg was dat we ons van binnen nog leger voelden.
Bloedtransfusie voor Jenny
We hadden twee jongens, we verlangden naar een meisje. We hoopten dat een meisje het geluk in ons gezin terug zou brengen. Op 10 aug.1980 is Jenny Leigh Blizard geboren. Wat waren we opgetogen! Maar al gauw volgde een teleurstelling. Toen Jenny vijf weken oud was werd ontdekt dat zij een zeldzaam voorkomende bloedziekte had. Haar bloed wilde niet stollen.
De plaatselijke dokters stuurden ons naar San Antonia, in Texas, om Jenny verder te behandelen. We gingen met haar naar de specialisten van Santa Rosa Medisch Centrum in de hoop dat zij een behandeling wisten om Jenny beter te maken. Waarom bloedde zij inwendig? Waarom wilde haar bloed niet stollen? De dokters waren dagenlang bezig om een diagnose te stellen. Tenslotte deelde een team van artsen ons mee dat Jenny bloedtransfusie nodig had om haar leven te redden.
Dit was een moeilijk probleem voor ons omdat de wet van de Wachttoren niet toestaat aan Jehovah's Getuigen bloed in welke vorm dan ook te ontvangen. Jehovah's Getuigen hebben altijd een kaart bij zich waarop staat dat zij onder geen enkele omstandigheden bloedtransfusie kunnen accepteren, zelfs niet als het de dood tot gevolg zou hebben.
We vroegen even alleen te mogen zijn om erover na te denken. Mijn vrouw en ik baden en riepen tot God om een antwoord. Ik weet nog dat ik dacht: 'O, Jehova, hoe kunt U ons vragen zo'n beslissing te nemen? Hoe kunnen wij beslissen over het leven en de dood van Jenny? Wat voor een God bent U'? Tenslotte zeiden mijn vrouw en ik tegen de specialisten dat we de wetten van God moesten gehoorzamen en dat we besloten hadden Jenny te laten sterven. De leiding van het ziekenhuis gaf onze beslissing door aan de afdeling kinderbescherming in Texas.
Er werd een aanklacht tegen ons ingediend wegen het verwaarlozen en mishandelen van ons kindje. Een rechter deed een uitspraak die ervoor zorgde dat Jenny het bloed zou krijgen dat nodig was om haar leven te redden. De politie waarschuwde de staf van het ziekenhuis om ervoor te zorgen dat wij Jenny niet konden ontvoeren uit het ziekenhuis. Jehovah's Getuigen staan erom bekend dat zij patienten uit ziekenhuizen ontvoeren om ten koste van alles te voorkomen dat zij bloedtransfusie krijgen.
Eigenlijk waren mijn vrouw en ik blij dat Jenny toch de zorg zou krijgen die ze nodig had in de vorm van bloed. Ik wist dat ik alles gedaan had om te voorkomen dat zij bloed toegediend zou krijgen. Ik had er niet op gerekend dat de rechter zou ingrijpen. Verslaggevers van twee bekende kranten uit San Antonio hoorden het verhaal van Jenny en brachten haar verhaal in de krant. Wij weigerden met de verslaggevers te spreken. Achteraf gezien, ben ik wel blij met hun verslag.
Ondertussen waren de plaatselijke oudsten op de hoogte gebracht en zij kwamen meteen bij ons. Zij waren opgelucht te horen dat er nog tijd was om een plan te maken om Jenny uit het ziekenhuis te ontvoeren voordat men haar bloed toegediend had. Ik legde hen uit dat ik de zaak niet meer in handen had en dat de rechtbank bevel gegeven had te voorkomen dat wij Jenny uit het ziekenhuis zouden verwijderen. Dat scheen de oudsten niet te deren. Hun enige zorg was Jenny uit het ziekenhuis te krijgen. Ik wist dat Jenny zou sterven als ik haar los zou maken van de machines die haar in het leven hielden en dat ik aangeklaagd zou worden wegens moord. Ik legde dit uit aan de oudsten. Zij antwoordden: 'Dat is het risico dat u moet nemen. U kunt hun niet toestaan je kind bloed toe te dienen'.
Zonder verdere discussie verzocht ik hen te vertrekken. We verklaarden dat we niet konden toelaten dat ons kind op deze manier zou sterven. Ik merkte nog op: 'Als dit de God is die ik dien, dan heb ik met Hem afgedaan'. Zo verlieten de oudsten het ziekenhuis, helemaal van streek omdat we ons niet aan hun gezag wilden onderwerpen. Eén van de oudsten zei nog: 'Ik hoop dat het kind hepatitis mag krijgen van het bloed, alleen maar om aan te tonen dat het verkeerd is dit te doen'.
Toen wij eindelijk met een gezond verklaarde Jenny naar huis gingen, hadden de oudsten ondertussen vastgesteld dat wij, hoewel we ertegen geprotesteerd hadden, toch toegestaan hadden dat Jenny bloedtransfusie ontvangen had. Daarvoor moesten we eigenlijk buiten de gemeenschap geslotenen worden volgens de wetten van de Jehovah's Getuigen. Maar zij ondernamen geen verdere stappen om ons buiten de gemeenschap te plaatsen. Want zij konden deze maatregel alleen toepassen als wij vrijwillig toestemming gegeven hadden voor bloedtransfusie.
Opnieuw de Bijbel
Toen handelde God! Christenen kwamen naar ons huis en hielpen ons met voedsel en met geld en met alles wat ze maar voor ons konden doen. Het levende getuigenis van deze mensen maakte zo'n indruk op mijn vrouw en op mij dat wij besloten opnieuw de Bijbel te gaan bestuderen.
Na maanden van diepgaande Bijbelstudie, ontdekten we dat we met een leugen geleefd hadden. We waren slaven geweest van mensen die de Bijbel zo uitleggen dat de mogelijkheid van zelfstandig denken ons ontnomen werd. Ik ontdekte dat de Bijbel een duidelijk antwoord geeft op de vele vragen en leerstellige dingen waarmee ik lang geworsteld had. Ik las de hele Bijbel, zonder de hulp van boeken of tijdschriften van de Jehovah's Getuigen. Het gevolg van deze studie was dat we allebei ontdekten dat alles wat we nodig hadden om gered te worden, alleen maar de Heer Jezus is. We ontdekten dat God een God van liefde is en niet een God van toorn, van wraak.
Op een avond gaven mijn vrouw en ik elkaar de hand en we gaven onze levens aan de Heer Jezus. Plotseling voelden we een bevrijding in onze geest, een bevrijding die ons vrijheid en redding bracht. Wij waren 'opnieuw geboren'. Wij hebben nog nooit zo'n gevoel gehad gedurende de duizenden uren die we al strijdende hadden doorgebracht in onze pogingen God te behagen als goede Jehovah's Getuigen. Wij wisten dat we veranderd waren. We waren een 'nieuwe schepping'. We wisten dat we het eeuwige leven ontvangen hadden (1Joh.5:13).
We zijn niet dood, maar levend
Vanzelfsprekend werden we onmiddellijk buiten de gemeenschap van de Jehovah's Getuigen geplaatst. Daardoor konden we geen kontakt meer onderhouden met onze familie en vroegere vrienden. Zelfs aan onze ouders is niet toegestaan naar onze eventuele begrafenis te komen. Volgens de wet van de Wachttoren worden we als dood beschouwd. Elke Getuige die erop betrapt wordt dat hij met ons praat, komt ook onder de tucht te staan, waar ook een plaatsing buiten de gemeenschap bijhoort.
Toch moet ik zeggen dat we niet dood zijn, maar levend. Ja, we zijn dood voor onze vroegere manier van leven, maar we zijn levend in Jezus Christus voor God. We zijn vervuld met de Heilige Geest en met kracht. We zijn gered door het bloed van het Lam.
Later bleek dat de toestand van Jenny zo ernstig was dat een bloedtransfusie haar niet blijvend kon genezen. Wel hielp het toegediende bloed om haar leven te verlengen, maar op 3 maart 1987 ging onze 6 jaar oude Jenny naar huis om bij haar Heer te zijn. Op haar grafsteen staan de woorden: 'God's bijzondere boodschapper'. Wij geloven dat zij dit werkelijk geweest is voor ons. Juist door haar ziekte en haar korte leven, herkenden wij het bedrog van het Wachttoren Genootschap. Juist daardoor kwamen we zover dat we Jezus Christus hebben leren kennen en aangenomen hebben als onze Heer en Heiland.
We mogen getuigen van de verlossende kracht van het bloed van onze Heiland tegenover Jehovah's Getuigen in heel ons land. Gedurende de 39 dagen dat onze Jenny in het ziekenhuis heeft gelegen, hebben mijn vrouw en ik daar veel tijd doorgebracht, terwijl we baden en getuigden van Christus tegenover mensen met ziekte en met stervende kinderen.
Tenslotte nog iets over de begrafenis van Jenny om de ware aard van de Jehovah's Getuigen aan het licht te stellen en de macht die ze uitoefenen over hun leden. Tijdens de begrafenisdienst in de kerk waren de eerste vier rijen gereserveerd voor de familie. De andere rijen waren voor de mensen van de kerk en voor verdere vrienden en bekenden. Al deze zitplaatsen waren bezet. Overal vandaan waren de mensen gekomen om mee te leven in ons verdriet over het verlies van onze dochtertje. Op de rijen vooraan zaten maar vier mensen: Ik, mijn vrouw Pat en de twee broers van Jenny. Geen andere familieleden hebben de begrafenis bijgewoond. Het was hun verboden door de leiders van het Wachttoren Genootschap. Hieruit blijkt de ongelofelijke ongevoeligheid van het Wachttoren Genootschap dat zij familieleden verbieden zo'n dienst bij te wonen.
Wij kunnen alleen maar bidden dat door onze getuigenis veel mensen die nog in slavernij zijn, de vrijheid mogen ervaren die alleen in Christus Jezus te vinden is.
Onthouden Jehovah's Getuigen Zich Werkelijk Van Bloed?
NIEUW LICHT OP DE BLOEDKWESTIE
Officiële site van de Vereniging van Jehovah's Getuigen voor Hervorming van de Bloedkwestie Ouderlingen en leden van het Ziekenhuiscontactcomité.
Onthouden Jehovah's Getuigen Zich Werkelijk Van Bloed?
Geschatte lees tijd - 5 minuten
Het merendeel van Jehovah's Getuigen gelooft oprecht dat het een zware zonde is om een bloedtransfusie te aanvaarden, omdat de Bijbel zegt zich te "onthouden van bloed" (Handelingen 15:29) Het is zeer begrijpelijk dat velen in verwarring zijn over de postitie die het Wachttoren Genootschap inneemt ten opzichte van de verscheidene bloedcomponenten of bloedproducten zoals albumine, niet-syntethische EPO (Erytropoëtines), vaccins, Immunoglobuline en behandelingen voor hemofiliepatienten. Het blijkt niet mogelijk uit te leggen waarom het Wachttoren Genootschap een Getuige toestaat deze bestanddelen te aanvaarden, terwijl het een overtreding van Gods wet is om andere compontenten zoals plasma, bloedplaatjes en rode en witte bloedcellen te aanvaarden. Deze tegenstrijdigheden hebben een aantal ouderlingen en leden van Ziekenhuiscontactcomités ertoe bewogen zich in stilte terug te trekken.
In aanvulling hierop is de trend in de laatste jaren geweest meer en meer bloedproducten toe te staan. Dit, gecombineerd met de verklaring van het WTG aan de Europese Commisie voor de Mensenrechten dat er geen "controles of sancties" zijn voor een Getuige die bloed aanvaardt en dat minderjarigen niet de "vooraf opgestelde medische richtlijn/ontheffing" hoeven te dragen waarin bloedtransfusies worden verboden, zijn beduidende aanwijzingen dat het WTG het bloedbeleid ingrijpend zou kunnen aanpassen of er volledig afstand van zou kunnen nemen op een bepaald moment in de toekomst.1
"...tegenstrijdigheden hebben een aantal ouderlingen en leden van Ziekenhuiscontact Comités ertoe bewogen zich terug te trekken..."
Belangrijke vragen blijven onbeantwoord
Deze illustratie is genomen uit de uitgave van Ontwaakt! van 22 oktober 1990. U bemerkt dat plasma 55% van het bloed uitmaakt. Aangezien het Wachttoren Genootschap aan Getuigen toestaat de afzonderlijke componenten van plasma te aanvaarden, is het slechts redelijk te vragen waarom men het gebruik van plasma zelf verbiedt?
Leden van Ziekenhuiscontactcomités hebben deze vraag gesteld gekregen door doktoren van over de hele wereld. Op hun beurt hebben ze antwoorden gevraagd aan Brooklyn Bethel en verscheidene Wachttoren bijkantoren. Tot nu toe werd hen eenvoudigweg te kennen gegeven de zaak met rust te laten en geen verdere vragen te stellen. Waarom kan het WTG deze belangrijke vraag niet beantwoorden?
Omdat men nergens in de Bijbel enige ondersteuning kan vinden voor het toestaan van bepaalde bloedfracties of bestanddelen is het redelijk de vraag te stellen :
Waar vindt het Wachttoren Genootschap steun voor een gedeeltelijk verbod op bloed?
Leren van de schepping van Jehovah God
"....praktisch alle bloedcomponenten gaan door de moederkoekbarrière."
De huidige Wachttoren leer is dat de toegestane bloed bestanddelen slechts beperkt zijn tot diegene die tijdens de zwangerschap door de moederkoekbarrière gaan, en dat een Getuige ze daarom in goed geweten kan aanvaarden. 2
De redenatie is dat aangezien Jehovah God deze bloedbestanddelen toestaat van moeder tot kind te gaan, het logsich is te concluderen dat God zijn eigen wet niet zou breken. Dit mag redelijk schijnen, ware het niet dat de medische wetenschap heeft aangetoond dat praktisch alle bloedcomponten door de moederkoek barrière gaan. 3 Foto door Lennart Nilsson
Zijn alleen de kleinste bloedcomponenten toegestaan?
Soms wordt er betoogt dat de bloedcomponenten die door het Wachttoren Genootschap zijn toegestaan kleine deeltjes van bloed zijn. Zelfs deze redenatie kan niet gebruikt worden omdat albumine, wat in bloedplasma voorkomt en voor gebruik goedgekeurd is door het Wachttoren Genootschap, een groter percentage van het bloedvolume (2,2%) uitmaakt dan verboden bloedbestanddelen als witte bloedcellen (1%) en bloedplaatjes (0,17%) die Getuigen moeten weigeren.
Bovendien vereisen behandelingen voor hemofiliepatiënten, welke zijn toegestaan, de verzameling en opslag van massale hoeveelheden bloed (tot zo'n 2500 bloeddonoren voor één enkele behandeling), maar toch verbiedt het Wachttoren Genootschap Getuigen hun eigen bloed op te slaan. Waarom bestaat er een dubbele maatstaf? 4
"...de bloedcomponenten die door het Wachttoren Genootschap zijn toegestaan zijn kleine deeltjes van bloed."
Leren van het verband van Bijbelse uitspraken met betrekking tot bloed
Wanneer men de tijd neemt alle Bijbelse verslagen met betrekking tot bloed zorgvuldig te bestuderen, wordt het zeer duidelijk dat wanneer een verkeerd gebruik van bloed genoemd wordt, dit altijd in het verband is van het eten van bloed, zoals de Wachttoren zelf vele malen bevestigt.
Elke keer wanneer het verbod bloed te gebruiken in de Schrift voorkomt, is het in verband met het eten er van als voedsel, en is het als zodanig - als voedingsmiddel - dat we er als iets wat verboden is, mee te maken hebben. De Wachttoren 1/12/58, p. 764
Is een bloedtransfusie gelijk aan zich voeden met bloed?
"Bloed ingebracht door een tranfusie kan net zo min door het lichaam als voedsel gebruikt worden als een getransplanteerd hart of een getransplanteerde nier."
Er was een tijd dat de Wachttoren leerde dat dit het geval was. 5 Later, in het midden van de jaren '60, leerde men dat bloed ingebracht door transfusie niet verteerd wordt maar in het lichaam gehouden werd net als een getransplanteerd orgaan. Tragisch genoeg waren tegen die tijd vele Jehovah's Getuigen reeds overleden. Omdat het Besturend Lichaam geloofde dat het eind extreem dichtbij was, 6 en dat de wetenschap snel in een effectief alternatief voor bloed zou voorzien,7 werd het verbod op bloed gehandhaafd, maar meer en meer afzondelijke bloedbestanddelen werden toegestaan. 8
Het huidige beleid is in de loop der jaren op een onzorgvuldige manier ontwikkeld en er zijn vele overeenkomsten met de voormalige verboden van de Wachttoren op vaccinaties en orgaantransplantaties. 9
Eenvoudig gezegd, om een voedingswaarde aan bloed te kunnen ontlenen zou het gegeten en verteerd moeten worden, zodat het afgebroken en als voeding gebruikt kan worden. Er komt geen enkele voedingswaarde voort uit een bloedtransfusie
De Wachttoren heeft getracht dit feit te ondervangen door te beweren dat een bloedtransfusie niet anders is dan intraveneus gevoed worden met dextrose of alcohol. Deze vergelijkingen zijn echter misleidend, want suiker en alcohol kunnen in feite door het lichaam als voeding gebruikt worden zonder vertering. Bloed ingebracht door een transfusie kan net zo min door het lichaam als voedsel gebruikt worden als een getransplanteerd hart of een getransplanteerde nier.
Beschouw twee patiënten die niet in staat zijn te eten en die opgenomen worden in een ziekenhuis. De één wordt een bloedtransfusie toegediend, en de ander intraveneuze voeding, wie van hen ontvangt voeding en zal blijven leven? De doktoren schrijven duidelijk geen bloedtransfusie voor om ondervoeding te behandelen, maar in plaats daarvan om iets wat het lichaam verloren heeft te vervangen, gewoonlijk de rode bloedcellen die nodig zijn om zuurstof te vervoeren en je in leven te houden.
Aangezien het niet vastgesteld kan worden dat een bloedtransfusie een zich voeden met bloed of het equivalent van eten van bloed is, bestaat ook de doorslaggevende verbinding die noodzakelijk is voor Bijbelse ondersteuning van het bloedbeleid van de Wachttoren niet.
Hoe rechtvaardigd het Wachttoren Genootschap een gedeeltelijk verbod op bloed?
Geen enkele respectabele moderne doktor of wetenschapper zou stellen dat een bloedtransfusie een voeden met bloed is, maar eerder een orgaan- of vloeibaar weefsel transplantatie zoals het Genootschap nu zelf erkent. 10
Om dit feit het hoofd te bieden heeft de Wachttoren een nieuwe wet gemaakt voor Getuigen door te stellen dat het verkeerd is het leven in stand te houden door middel van bloed. Het probleem hier is dat nergens in de Bijbel een dergelijke beperking voor bloed in deze bewoordingen te vinden is. Is eten en leven in stand houden hetzelfde, zoals de Wachttoren redeneert? Welnu, er zijn tal van dingen die we doen om ons leven in stand te houden zoals drinken, ademen, slapen, enz. Eten is slecht één van de noodzakelijke dingen om het leven in stand te houden. Dit schuiven met woorden is zowel oneerlijk als onverantwoordelijk van de kant van de Wachttoren, en doet de waarheid van Gods woord vervagen, omdat het "buiten de dingen die geschreven staan" gaat. (1 Cor. 4:6)
"...de Wachttoren heeft een nieuwe wet gemaakt voor Getuigen door te stellen dat het verkeerd is het leven in stand te houden door middel van bloed."
Onthouden Jehovah's Getuigen zich werkelijk van bloed?
"Zo betekent ook 'zich onthouden van bloed', dat u het helemaal niet in uw lichaam opneemt." U kunt voor eeuwig in een paradijs op aarde leven, blz. 216
De meeste Jehovah's Getuigen zouden hierop krachtig JA! antwoorden. Maar zoals zelfs deze korte beschouwing van de feiten aantoonde, is het antwoord nee. Kunt u uitleggen waarom hetWachttoren Genootschap het gebruik van bloedproducten als albumine, EPO, bloedserums/Immunoglobulines, en behandelingen voor hemofielipatienten toestaat, aangezien deze duidelijk genomen worden om het leven in stand te houden? Hoe kan dit oprecht beschouwd worden als onthouden van bloed? Het voor de hand liggende antwoord is, dat dit niet kan. Indien het medisch gebruik van bloed verkeerd is, kunnen we net zo min kiezen en selecteren van welke bloedfracties of producten we ons zullen onthouden dan we ons 'gedeeltelijk' over kunnen geven aan overspel of 'een beetje' aanbidding van afgoden. Een dergelijke redenatie vertoont ernstige tekortkomingen.
De menselijke kosten van het in stand houden van het bloedbeleid van de Wachttoren
In voorbije decennia stemden talloze Jehovah's Getuigen loyaal in met het verbod op vaccinaties en orgaantransplantaties. In sommige gevallen kostte deze instemming hen het leven, en we kunnen slechts gissen hoe hun familieleden gereageerd moeten hebben toen het Wachttoren Genootschap uiteindelijk "nieuw licht" ontving, en volledig van standpunt veranderde. 9
De voorkant van het tijdschrift Ontwaakt! van 22 mei 1994 wordt gesierd door de foto's van 26 kinderen, in leeftijd variërend, tot 17 jaar, met het onderschrift : "Jongeren bij wie God de eerste plaats inneemt" Het tijdschrift verkondigt binnenin: "In vroeger tijden zijn duizenden jongeren gestorven omdat zij God de eerste plaats lieten innemen. Er zijn nog steeds jongeren die dat doen, maar tegenwoordig speelt het drama zich af in ziekenhuizen en voor rechtbanken, met bloedtransfusies als strijdpunt."(pagina 2) Het hoofdartikel op bladzijde 9 getiteld "Jongeren die een 'kracht bezitten die het normale te boven gaat'" vertelt het verhaal van drie van deze kinderen die overleden na het weigeren van een behandeling met bloed. Was hun dood werkelijk noodzakelijk?
Loyale gehoorzaamheid aan de bloed doctrine heeft duizenden Getuigen het leven gekost. Ondanks dit feit geloven veel ouderlingen, leden van het Ziekenhuiscontactcomité en waarnemers van de Wachttoren organisatie dat het slechts een kwestie van tijd is voordat de organisatie terugkomt van haar bloedstandpunt, en dat het gebruik van alle bloedproducten een zaak van het geweten wordt.
Tot die tijd wordt u aangemoedigd zich volledig op de hoogte te stellen van de feiten zodat u een wel-ingelichte en gewetensvolle keuze inzake het gebruik van bloed of bloedproducten kunt maken. Zoek alternatieve bloedloze behandelingen onder advies van deskundig medisch personeel dat u het beste kan adviseren over de risico's en potentiële voordelen van zowel het aanvaarden als het weigeren van het gebruik van alle bloedprodukten, ongeacht of deze momenteel voor gebruik zijn toegestaan door het Wachttoren Genootschap of niet.
"...het bloed standpunt heeft duizenden Getuigen het leven gekost ...was hun dood werkelijk noodzakelijk?"
De Vereniging van Jehovah's Getuigen voor Hervorming van de Bloedkwestie is een diverse groep van Getuigen uit vele landen, waarin zich ouderlingen en andere organisatie functionarissen, leden van Ziekenhuiscontactcomités, Doktoren, Advocaten, Kinderadvocaten en leden van uit het brede publiek bevinden die vrijwillig hun tijd en energie aanbieden in een poging een eind te maken aan het tragische en misleide beleid dat van duizenden het leven heeft geëist, waaronder vele kinderen.
1 - Decision on Admissibility of Application 28626/95, p.22, pp.6; Information note no. 148, B. II. (a); Commission Report on Application 28626/95 adopted March 9, 1998, p.4, 17. II. The Council of Europe - European Commission of Human Rights.
5- "Vergewist U van alles", 1958, blz. 60; De Wachttoren, 1 december 1961, blz. 715. Hoewel het WTG er incidenteel nog steeds van uitgaat dat een bloedtransfusie het nuttigen van bloed is, is dit standpunt stilzwijgend verlaten in het begin van de zestiger jaren, en lezen we gewoonlijk uitspraken als "het is verkeerd onszelf in stand te houden met bloed", hoewel deze uitdrukking of dit idee niet in de Schrift gevonden wordt.
6- De Wachttoren, 1 augustus 1968, blz. 466 par. 7; De Wachttoren, 15 november 1968, blz. 686; De natiën zullen weten dat ik Jehovah ben -1972, blz. 215.
9- Vaccins : zie Golden Age, 1 mei 1929, blz. 502, The Watchtower 15 december 1952, blz. 764. Orgaantransplantaties : zie De Wachtoren, 1 februari 1968, blz. 94-96; De Wachttoren, 15 juni 1980, blz. 31-32.
Van 'dood door schuld' spreekt men als iemand om het leven komt bij verwijtbaar gedrag. Ik beschuldig Jehovah's Getuigen van Bloedschuld.
Wanneer men de tijd neemt alle Bijbelse verslagen met betrekking tot bloed zorgvuldig te bestuderen, wordt het zeer duidelijk dat wanneer een verkeerd gebruik van bloed genoemd wordt, dit altijd in het verband is van het eten van bloed, zoals de Wachttoren org. zelf vele malen bevestigt.
God heeft nooit bepalingen uitgevaardigd die het gebruik van medicijnen, inspuitingen of bloedtransfusie verbiedt. Het is een uitvinding van menschen , die gelijk de Farizeën Jehova's barmhartigheid en liefde buiten beschouwing laten. Jehova te dienen met geheel ons verstand beteekent niet ons verstand uit te schakelen; vooral dan niet, als het om een menschenleven gaat, dat Jehova toegewijd en daarom heilig is. (Vertroosting, september 1945, blz. 29)
Er was dus een tijd dat de Wachttoren org. leerde dat dit het geval was. Later, in het midden van de jaren '60, leerde men dat bloed ingebracht door transfusie niet verteerd wordt maar in het lichaam gehouden werd net als een getransplanteerd orgaan. Tragisch genoeg waren tegen die tijd vele Jehovah's Getuigen reeds overleden. Het Besturend Lichaam geloofde dat het eind van deze wereld extreem dichtbij was, en dat de wetenschap snel in een effectief alternatief voor bloed zou voorzien.
Aangezien het niet vastgesteld kan worden dat een bloedtransfusie een zich voeden met bloed of het equivalent van eten van bloed is, bestaat ook de doorslaggevende verbinding die noodzakelijk is voor Bijbelse ondersteuning van het bloedbeleid van de Wachttoren niet.
Geen enkele respectabele moderne doktor of wetenschapper zou stellen dat een bloedtransfusie een voeden met bloed is, maar eerder een orgaan- of vloeibaar weefsel transplantatie zoals het Genootschap nu zelf erkent. Ontwaakt! 22 oktober 1990, blz. 9
Het onthouden ervan betekend dus Bloedschuld wat vooral neerdaalt op de "Brooklyn Gang".
Eindelijk leugenachtige propaganda aan de kaak gesteld
De strekking van het volgende nieuws is dat het Wachttorengenoodschap in hun lectuur valse en of halve waarheden schrijft waardoor zelfs mensen die niet in de bijbelse fake interpretatie geloven bloed weigeren met vaak de dood tot gevolg. Claims kunnen worden verwacht met een hoog scoringsgehalte (kijk naar de tabaks industrie). Denk ook aan het effect op de JG's die te weten komen dat hun leiders valse medische info hebben geven, en dus waarschijnlijk ook in andere leerstellingen.
Ingezonden reactie
In aanvulling op de uitleg van Jaël (bedankt daarvoor ) is "The Big News" dat mevrouw Kerry Louderback-Wood (juriste) een juridische ingang gevonden heeft om het BL/WTG wettelijk aansprakelijk te stellen voor de (im)materiële schade die het gevolg is van het weigeren van bloed. In een poging van het WTG om aan te tonen dat haar bloedstandpunt medisch gezien redelijk is, stelt zij dat het Genootschap onder meer door selectief citeren talrijke feiten en gegevens uit medische en wetenschappelijke bronnen verkeerd voorgesteld heeft. In haar 38 pagina's tellende essay geeft zij daar verifieerbare voorbeelden van. Uit arresten die afkomstig zijn uit de Amerikaanse jurisprudentie valt op te maken dat wanneer een religieuze organisatie zich daaraan schuldig gemaakt heeft, deze organisatie zich dan niet meer kan verschuilen achter het grondrecht van "vrijheid van godsdienst" om vorderingen tot schadevergoeding niet-ontvankelijk te laten verklaren.
In de wetgeving van de VS en Europa is de afgelopen jaren een aantal ingrijpende wijzigingen aangebracht op het gebied van medische beslissingen. Medische beslissingen moeten nu genomen worden op grond van het informed consent-beginsel (zie bijvoorbeeld hier). Behandelende artsen mogen op grond hiervan niet (meer) actief participeren in de medische beslissingen van patiënten. Hun rol is gereduceerd van medebelisser tot adviseur. De arts moet de patiënt zo goed mogelijk voorlichten over de risico's en voordelen van een bepaalde medische ingreep, maar de patiënt beslist uiteindelijk zelf. Dit beleid is er duidelijk op gericht om te voorkomen dat ziekenhuizen wettelijk aansprakelijk gesteld kunnen worden, en hierdoor dure claims aan hun broek krijgen.
Het Genootschap is uiteraard ook op de hoogte van deze recente juridische ontwikkelingen. Doordat ze sancties - ja zelfs een omgangsverbod voor naaste verwanten - oplegt aan JG die bloed nemen, maakt het WTG zich indirect tot een actieve participant in de medische beslissingen van gedoopte JG en hun minderjarige kinderen. Hoogstwaarschijnlijk om wettelijke aansprakelijkheid te voorkomen is onlangs door het Genootschap de zogenaamde wilsbeschikking geïntroduceerd. Door deze beschikking te ondertekenen kan het WTG formeel gesproken niet meer aansprakelijk gesteld worden voor eventuele (im)materiële schade die voortvloeit uit het weigeren van bloed.
Ik denk dat het Genootschap niet gerekend heeft op de juridische implicaties van de vonds van mevrouw Louderback-Wood. Een proefproces zal aan het licht moeten brengen of deze juriste gelijk heeft.
Groet, Boa
Conclusie achteraf van Bea op haar verzoek toegevoegd;
Na lezing van het essay en weging van de argumenten daarin ben ik tot de conclusie gekomen dat schadeclaims tegen BL/WTG op grond van misrepresentatie van seculaire feiten bij voorbaat kansloos zijn. Ik zal me nader verklaren:
Een schadevergoeding wordt alleen toegekend als er een causaal verband bestaat tussen de onrechtmatige daad en de schade. Dat causaal verband moet van het soort conditio sine qua non (=voorwaarde zonder welke het gevolg niet zou ingetreden zijn) zijn. De essentiële vraag is dus: Was er geen schade als de dader niet gehandeld had?
Ervan uitgaand dat misrepresentatie van seculaire feiten bewezen kan worden, is de hamvraag: Indien het Genootschap bepaalde seculaire (=niet-religieuze) feiten aangaande de bloedkwestie niet gemisrepresenteerd had, zouden dan JG-patiënten en hun minderjarige kinderen vanwege het weigeren van bloed niet gestorven zijn? Het antwoord hierop lijkt me simpel: Ze zouden toch gestorven zijn vanwege hun geloof in de religieuze bezwaren die aan bloed kleven.
Ook het Nederlands Burgerlijk Wetboek is helder in deze aangelegenheid: "Hij die jegens een ander een onrechtmatige daad pleegt, welke hem kan worden toegerekend, is verplicht de schade die de ander dientengevolge lijdt, te vergoeden." - art. 6:162 lid 1 bw
Groet, Boa
Baylor Universitys prestigious Journal of Church and State, published December 13, 2005
Nederlandse vertaling volgt;
(Baylor University, Waco, TX) An essay entitled, "Jehovah's Witnesses, Blood Transfusions, and the Tort of Misrepresentation," found in the Autumn issue of Baylor Universitys prestigious Journal of Church and State, published December 13, 2005, exposes the vulnerability of Jehovahs Witnesses religious organization to massive claims for compensation because of the religions misrepresentation of the medical risks of blood transfusions.
This milestone essay critically examines one of the religions main publications for teaching their children and new recruits about their blood beliefs, How Can Blood Save Your Life? The peer-reviewed essay details many misrepresentations of medical facts, which the religion partly relies on to support its blood prohibition, thus denying its members from making fully informed medical decisions.
*The misrepresentation of secular facts;
*The misrepresentation of historians writings;
*The amplified medical risks of accepting a blood transfusion;
*The misrepresentation of bloods necessity and the medical alternatives to blood transfusion;
*The organizations current blood policy misrepresents the scope of allowed blood products; and
*The organizations blood policy contains contradictions about autologous blood transfusions.
If members of the religion do consent to a blood transfusion, they are shunned by the entire community of Jehovah's Witnesses including close family members.
The essay examines the States power to protect its citizens by allowing followers and their families to pursue legal action against a religion when it misrepresents secular facts which harmed the followers, and suggests possible avenues to apply the tort of misrepresentation to the Watchtower Bible and Tract Society, Jehovah's Witnesses' corporate organization, and who publishes Jehovahs Witnesses literature.
The effect of these misrepresentations leaves both Jehovahs Witness members, and medical staff treating them, ill-advised and Jehovahs Witness patients more likely to suffer harm.
According to Jehovahs Witnesses sources, thousands of Jehovahs Witness children have died around the world because they refused blood transfusions; the number of Jehovahs Witness adult deaths has never been released, but for every childs death there are likely to be many adult deaths. There are therefore a massive number of potential litigants.
The 38-page essay, entitled, "Jehovahs Witnesses, Blood Transfusions, and the Tort of Misrepresentation," is being translated into a number of languages, including Polish, Norwegian, French, Spanish, Portuguese, Swedish, Italian, German, and Russian. This important essay was written by attorney Kerry Louderback-Wood after her own mother, who was a Jehovahs Witness, died in January 2004 obeying her religions blood ban.
-- End --
Excerpt #1 from "Jehovah's Witnesses, Blood Transfusions, and the Tort of Misrepresentation.
A state can intrude, however, either directly or through allowing tort action, in the right to exercise religious beliefs provided the states action can meet a four-part test:
1. Government must have an important or compelling state interest.
2. The burden of expression must be essential to further this interest.
3. The burden must be the minimum required to achieve this interest.
4. The measure must apply to everyone, not just the questioned religion.[2]
Government intervention into religious exercise through meeting this test is rooted in legal precedent. In Reynolds v. U.S., one of the first decisions limiting religious freedom, the Supreme Court upheld a law criminalizing polygamy because of the states compelling interest in protection of the family unit.[3] Additionally, courts are now willing to allow aggrieved citizens to sue their church if it misrepresented a secular fact.[4] For example, one court has held a religious organization liable for misrepresenting its use of donated funds.[5]
Similarly, the Catholic Church became engulfed in a flood of tort law suits following revelations that some of its priests sexually abused minors and that the church allowed known sex-offender priests to continue their posts.[6] ......
One of the primary cases dealing with a religious organizations misrepresentations is Molko v. Holy Spirit Association for the Unification of World Christianity (Unification).[7] The California Supreme Court held that ex-followers could sue the church for fraud in its deceptive recruitment practices. ..... The California Supreme Court, however, held that the churchs deceitful recruitment practices were unprotected, religiously-motivated conduct and therefore subject to court scrutiny.[8] The court stated that holding a religious organization liable for misrepresentations is the best solution, as it does not implicate either the church or its members right to associate or worship, or force them to perform acts contrary to their religious belief. [9] The court concluded that allowing tort relief for misrepresentations only closes one questionable avenue for recruiting members.[10] The court reasoned that opening religious organizations to traditional tort liability protects persons from being harmed and is nondiscriminatory since it applies equally to religious and non-religious groups.[11]
Excerpt #2
Courts are frequently called upon to order transfusions for children of Jehovahs Witness parents.[19] In its legal information section entitled You Have The Right to Choose, the pamphlet informs parents that courts recognize parents rights to make medical decisions for their children:
In 1979 the U.S. Supreme Court stated clearly: The laws concept of the family rests on a presumption that parents possess what a child lacks in maturity, experience, and capacity for judgment required for making lifes difficult decisions . . . Simply because the decision of a parent [on a medical matter] involves risks does not automatically transfer the power to make that decision from the parents to some agency or officer of the states.Parham v. J.R.[20]
The same year the New York Court of Appeals rules: The most significant factor in determining whether a child is being deprived of adequate medical care . . . is whether the parents have provided an acceptable course of medical treatment for their child in light of all the surrounding circumstances. This inquiry cannot be posed in terms of whether the parent has made a right or a wrong decision, for the present state of the practice of medicine, despite its vast advances, very seldom permits such definitive conclusions. Nor can a court assume the role of a surrogate parent.In re Hofbauer[21]
While these quotes are not in themselves inaccurate, the Society does not inform its readers that these particular cases do not involve minors of Jehovahs Witnesses who need immediate, life-saving blood transfusions. Rather, Parham v. J.R. deals with the parents wish to obtain psychiatric help by civilly committing an uncontrollable minor contrary to the minors objections.[22] Moreover, the relevant facts in Parham did not involve the parents refusal to accept medical treatment on religious grounds. Indeed, concurring Justice Stewart wrote that a state would have constitutional grounds to preempt the parents decision, and defended this position by referring to a seminal case against a Jehovahs Witness parent who mandated that her minor niece engage in selling Society magazines in violation of the states child labor laws.[23] In re Hofbauer deals with the parents choice of using nutrition instead of chemotherapy to treat Hodgkins disease. [24] The Hofbauer court also differentiated its facts from cases involving parents religious refusal of medical treatment, including a reference to a specific Jehovahs Witness blood case, a fact which the pamphlet omitted.[25] From these examples, a clear precedent can be seen that many courts will order blood transfusions for minors over and against the parents wishes.[26] Thus, Jehovahs Witness parents may be surprised to learn that precedent denies their supposed right to make martyrs of their children.[27]
Excerpt #3
Most surgeries do not require blood transfusions. Some surgeries, such as coronary bypass, hip or knee replacement, hepatic resections [liver surgery], and radical prostatectomy [prostrate removal], are a higher risk.[28] The pamphlet states that bloodless surgeries are safe and quotes as support a study by Dixon B. Kaufman concerning renal (kidney) transplants: The overall results suggest that renal transplantation can be safely and efficaciously applied to most Jehovahs Witness patients.[29] More telling, however, is the self-incriminating information that the Society omitted (emphasis on Societys actual quote):
Jehovah Witnesses had an increased susceptibility to rejection episodes. The cumulative percentage of incidence of primary rejection episodes was 77 percent at three months in Jehovahs Witnesses versus 44 percent at 21 months in the matched control group. The consequence of early allograft dysfunction from rejection was particularly detrimental to Jehovahs Witness who developed severe anemia (hemoglobin (Hgb)* 4.5 per cent) two early deaths occurred in the subgroup with this combination. The overall results suggest that renal transplantation can be safely and efficaciously applied to most Jehovah Witness patients but those with anemia who undergo early rejection episodes are a high-risk group relative to other transplant patients.[30]
Since the pamphlet dedicates pages to anemia, why did the Society omit that the almost double rates for organ rejection as well as the studys clarification that those with anemia are a high risk group?
Summary of Survival Rates and Medical Alternatives Misrepresentations
At this point, a salient question emerges: Should the tort of misrepresentation be allowed to the victims of blood policy and their families who have come to the conclusion that the Society misrepresented the historical and medical science in its indoctrination literature? A court could conclude that each misrepresented statement is relatively insignificant. However, when taken together, the misrepresentations serve to warp the followers mind regarding the actual medical and historical perspective. The Society deceives its followers into thinking that blood transfusions render ones immune system incapable of fighting cancers, when the actual link depends on the type of cancer. It builds a case that other doctors wish all surgeons would become bloodless surgeons, when in fact those doctors recognize the benefits of blood transfusions for those who are in desperate need. The Society scares followers into believing that accepting blood transfusions is equivalent to contracting contagious diseases, when the actual risks are one in several hundred thousand to a few million. The Society placates by suggesting adults and infants can tolerate low hemoglobin levels, despite medical knowledge that a healthy person has at least a one in three chance of not surviving a blood count lower than 7, with survival rates for people in high-risk groups being much lower. The Society falsely assures parents that they can legally refuse a blood transfusion for their child by citing cases that in no way substantiate such a position. The Society never reveals to its readers the actual risks of death when blood levels drop either slowly from anemia or quickly from hemorrhage. Instead, the Society gives its readers the impression that ultra low hemoglobin counts, such as 1.8, are easily survivable under the supervision of the right doctor. Only by looking at the overall effect of the Societys literature can one determine whether there are misrepresentations that induce a follower to accept the Societys life-threatening arguments without question.
The Journal of Church and State is read by those in the United States judiciary including the Supreme Court Justices of the United States. It is read by those in academia and professionals in 83 countries who are interested in the subject of church and state.
A single issue of The Journal of Church and State costs $8.00 and $2.00 for shipping. It costs more to send the Journal outside of the U.S. Remember, when you are ordering, the article discussed above is in the Autumn 2005 issue which was released 12/13/05. If purchasing the single issue, you will receive your copy by mail at the end of the first week in January. The subscription issues were mailed out today.
Probably by tomorrow the research Internet site www.highbeam.com will have the article available. This site has a 7-day free membership period and we have been told that an electronic copy can be attained by accessing this site.
Baylor University is a law school and the Journal of Church and State articles can be accessed by computer in any law school throughout the U.S. Go to a law school library and ask to buy a copy of the article. In addition, because this Journal is published by a university press, the university allows copies to be made of the Journal of Church and State articles without copyright infringement as long as the copies are not sold. However, they do not allow any complete articles to be put on any website other than research sites they have contracts with.
If you have trouble ordering your copy on the Baylor website, call the University at 254-710-1510
Dit betekend nogal wat, en nu blijkt dat het WTG met de hele bloedkwestie zich zelf in de voet heeft geschoten. In ieder geval zullen ze de hele beker moeten leegdrinken.
Proost!!!
Meer over de leerstellingen van Jehovah's Getuigen op;
Als zendeling, of 'Pionier', ging ik van deur tot deur en probeerde de mensen te overtuigen dat zij Jehovah's Getuige moesten worden om God tevreden te stellen en om misschien gered te worden. Ik gebruik het woord 'misschien' omdat Jehovah's Getuigen er niet zeker van zijn dat zij gered zullen worden. Hun redding hangt namelijk af van hun werken en is niet, zoals de Bijbel leert, op grond van het geloof en op grond van de genade die is aangebracht door het bloed van Jezus Christus. Een Jehovah's Getuige gelooft dat zijn redding afhangt van eigen werken. Hij moet van deur tot deur gaan en boeken verkopen. Als hij dit ijverig en trouw doet, kan hij misschien gered worden. Hij moet ook trouw zijn aan de organisatie en alles doen wat hem gezegd wordt. 
Op het hoofdkwartier in Brooklyn
Na zo drie jaar doorgebracht te hebben op het Hoofdkwartier, vertrok ik zonder geld om een nieuwe start in de maatschappij te maken. Ons loon daar was $14 per maand. Ik ondervond de harde realiteit een bestaan te moeten opbouwen zonder opleiding of ervaring. Het wordt Jehovah's Getuigen namelijk afgeraden te gaan studeren voor een beroep. 
Dit was een moeilijk probleem voor ons omdat de wet van de Wachttoren niet toestaat aan Jehovah's Getuigen bloed in welke vorm dan ook te ontvangen. Jehovah's Getuigen hebben altijd een kaart bij zich waarop staat dat zij onder geen enkele omstandigheden bloedtransfusie kunnen accepteren, zelfs niet als het de dood tot gevolg zou hebben. 
Tenslotte nog iets over de begrafenis van Jenny om de ware aard van de Jehovah's Getuigen aan het licht te stellen en de macht die ze uitoefenen over hun leden. Tijdens de begrafenisdienst in de kerk waren de eerste vier rijen gereserveerd voor de familie. De andere rijen waren voor de mensen van de kerk en voor verdere vrienden en bekenden. Al deze zitplaatsen waren bezet. Overal vandaan waren de mensen gekomen om mee te leven in ons verdriet over het verlies van onze dochtertje. Op de rijen vooraan zaten maar vier mensen: Ik, mijn vrouw Pat en de twee broers van Jenny. Geen andere familieleden hebben de begrafenis bijgewoond. Het was hun verboden door de leiders van het Wachttoren Genootschap. Hieruit blijkt de ongelofelijke ongevoeligheid van het Wachttoren Genootschap dat zij familieleden verbieden zo'n dienst bij te wonen. 
