Wandelen
door stukjes bos en door weidse, vervroren kouters, het heeft wel iets op zo'n
koude, nevelige winterdag als vandaag. Leidraad is GR 579 tussen Huldenberg en
Bossut, iets meer dan 14 km, met de nadruk op een schitterend landbouwgebied,
met holle wegen, een stuk of wat riviertjes (de Lane en de Dijle, alweer) en enkele
stukjes bos, waarvan vooral het Sint-Agatha-Rodebos demonstreert dat een bos
erg mooi kan zijn in de winter. De TWQ bedraagt 55 %, maar eigenlijk is alles
verhard, want de vorst zit diep: de meeste veldwegen die door moderne
landbouwmachines aan flarden gereden zijn, liggen er bij als natuurvriendelijk
beton. Het is alsof de bouwers van die machines, die vooral gericht zijn op een
Amerikaanse markt, de Europese boeren vooral nog snel veel geld afhandig willen
maken, voor dit deel van Europa de landbouw voorgoed opgeeft. Even klinkt nog schaalvergroting, maar zelfs onze
normale verkeerswegen zijn te smal geworden voor deze mastodonten die vaak ook
nog tegen onbehoorlijke snelheden het rijk voor zich alleen opeisen.
De
verplaatsing:
Halle -
Brussel-Zuid 3658 8:30 8:47 +12 (754)
Brussel-Zuid
- Brussel-Schuman 2409 9:03 9:19 +5 (415)
Brussel-Schuman
- Huldenberg [344] 9:41 10:20 +7 (ab3335)
Bossut -
Hamme-Mille [6] 14:57 15:00 stipt (ab6422)
Hamme-Mille
- Brussel-Schuman [344] 15:13 16:20 stipt (ab4586)
Brussel-Schuman
- Sint-Job 8723 16:24 16:43 +2 (2350 - 51026)
Sint-Job -
Halle 3587 16:58 17:12 +4 (951)
De
commentaar:
Eigenlijk is het onze bedoeling om de IR van 8:46 te nemen,
maar de CR van 8:30 heeft vertraging en dus wordt het een stoptreinrit tot
Brussel-Zuid. Ondanks de brede dienstregeling neemt de vertraging nog toe van
11 naar 12 minuten. De 3 klassieke stellen zitten trouwens aardig vol, ook in
eerste klasse.
Door die vertraging verkleint de kans dat we de voorziene IC
naar Liers/Dinant kunnen nemen, maar uiteindelijk heeft ook die wat vertraging.
Er is vanmorgen een serieus probleem geweest tussen Brussel-Noord en
Brussel-Schuman, wat ons even het ergste deed vrezen - maar uiteindelijk valt
het allemaal nogal mee. De metro zou trouwens ook nog voor een oplossing hebben
kunnen zorgen. Met vijf minuten vertraging bereiken we de bouwwerf die Schuman
op dit ogenblik toch wel is. We lopen eerst verloren in het station, dat ons
redelijk onbekend is, en dan buiten het station. Dat is vooral het gevolg van
de schitterende manier waarop de informatie van De Lijn hier onbestaande is.
Boven vinden we wel een haltebord met lijn 344 erop, maar het is duidelijk dat
die halte niet bediend wordt. Het Schumanplein is een echte heksenketel, met
een wel erg luie heks, die maar af en toe even onwillig in haar ketel roert.
Middenin al dat verkeer komt ook een bus van De Lijn aangesloft: een 344. Ik
loop gewoon tussen al de auto's door en kan door het raam rustig een babbeltje
slaan met de vriendelijke en behulpzame chauffeur, die me wijst in welke buurt
ergens een tijdelijke halte zou moeten liggen. Raar toch dat je hierover niks
vindt op de website van De Lijn. Ik pik mijn vrouw op en we stappen snel in de
aangeduide richting; gelukkig zijn we veel sneller dan de bus, die ons wat
later meeneemt, met niet eens zo veel vertraging. Snel begint het verkeer
trouwens vlotter te lopen. We maken alleen nog wat vertraging bij als een duo
controleurs in de bus stapt, die het tiental reizigers controleert. Alles is in
orde, en dus maakt ze maar een
opmerking over de niet-reglementaire broek van de chauffeur.
We stappen veel sneller dan voorzien, want het is koud en
onderweg is er geen kans om de innerlijke mens te versterken. We eten onze
boterhammetjes dan maar op op het perron van Pécrot, waar zitgelegenheid
onbestaande is. Raar dat mensen klagen als ze rechtstaand moeten reizen, maar
niet als ze rechtstaand op hun trein moeten wachten. De meegebrachte soep
smaakt heerlijk.
Net doordat we zo snel stappen moeten we trouwens ook een
vroegere terugreis improviseren. En net op deze eerste dag van het nieuwe
tarifaire seizoen kunnen we daar een symbolische actie van maken. Niks geen
geplande reisweg via Waver, waar we dan een standaardbiljet - eufemisme voor
volle prijs - zouden moeten kopen naar Halle, maar wel een terugreis met bussen
van de TEC (gratis, want Pic Pollution, zoals op het biljet vermeld staat), van
De Lijn (waarvoor we beiden een Omnipas hebben) en een traject Schuman - Halle
dat we nog betalen met een oude KeyCard. Zo hebben we alvast een stuk
teruggewonnen van wat we dit jaar meer aan treinreizen zullen moeten betalen
door het verdwijnen van de kaart 50 %.
We nemen de Rapidobus 6 voor een kort stukje tot het
busstation van Hamme-Mille. Het mocht gerust wat langer zijn, want het is een
heerlijke bus. In Hamme-Mille staat een bus van De Lijn, en die opent meteen
zijn deuren als hij ziet dat er overstappende reizigers zijn. Veel chauffeurs
houden de deuren angstvallig gesloten tot net voor het vertrek, maar vandaag
mogen we mee genieten van de gezellige warmte in de bus. De rit zelf verloopt
rustig, met veel reizigers die voor enkele halten meerijden. Tot onze grote
verbazing bereiken we Brussel stipt op tijd, al is de terminus buiten dienst.
Zie vanmorgen.
In Schuman zien we onze rechtstreekse IR naar Binche nog net
vertrekken, maar het alternatief is minstens zo aantrekkelijk. Loc 2350 sleept
een stel M4 binnen - de trein vertrekt uit Schaarbeek, en is nog zo goed als
leeg. Het is een van die P-treinen met alternatieve reisweg: Schaarbeek - Châtelet
via lijnen 161 en 26. Wij rijden mee tot Sint-Job, waar we dan met de L-trein
naar Geraardsbergen verder naar Halle kunnen. L3587 heeft 2 duikbrillen, en dat
is ook wel nodig. Een slechtziende, getuige zijn blindenstok, leert een vriendin
schaken: het zou best een scène kunnen zijn uit een diepgravende Vlaamse film.
Zij moet er uit in Huizingen, hij net als wij in Halle.
Er vliegt wat nattigheid, en die zal later op de avond nog voor
herrie op de wegen zorgen. Laat dit a.u.b. niet de laatste stuiptrekking van de
winter zijn
|