Manderfeld, tweede poging. We volgen wandeling C, uit een folder die we al sinds 1985 in ons bezit hebben. De wandeling valt grotendeels samen met een recenter met een geel kruis bewegwijzerd parcours. Manderfeld is de rust zelve, en de wandeling bestaat grotendeels uit 2 afdalingen (en onvermijdelijk klimwerk achteraf) naar de vallei van de Our, nauwelijks meer dan een beek. Tussendoor krijg je schitterende vergezichten; spijtig genoeg heeft de molengekte ook hier toegeslagen: zowat elke heuveltop wordt hier ontsierd door die fantasieloze ondingen, waarvan men nu al weet dat ze zelfs geen druppel op een hete plaat zijn. Maar het sust wel ons geweten, en we blijven in de waan leven dat het allemaal niet op kan. De wandeling is iets minder dan 9 km lang, en de TWQ blijft haperen bij een schamele 5 %. Maar toch is het volop genieten, ook al omdat we de eerste keer stappen in de sfeer van een aangenaam nazomertje…

Enkele foto's: het pas gerestaureerde kerkje, toegewijd aan Sint-Lambertus, maar met een schat aan andere heiligenbeelden - een erg typisch landschap met even typische koeien, en een hondenhok in Krewinkel

De verbinding:

Halle - Brussel-Zuid  3105 7:19 7:30 stipt (389)

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:00 +3 (1353 - 11827)

Liège-Guillemins - Vielsalm 113 9:18 10:22 +4 (3005 - 11709)

Vielsalm - Manderfeld [401] 10:30 11:58 stipt (ab7561-06 - Mercedes O405 - Satracom)

Manderfeld - Sankt-Vith [401] 15:25 15:56 stipt (ab7561-19 - Mercedes O405 - Satracom)

Sankt-Vith - Eupen [394] 16:25 17:35 +1 (ab7521-26 - Scania OmniLink - Autobus Blaise)

Eupen - Welkenraedt 17206 18:10 18:17 stipt (344)

Welkenraedt - Brussel-Noord 541 18:18 19:54 stipt (1304 - 11833)

Brussel-Noord - Halle 1591 20:17 20:37 stipt (625)

De commentaar:

Na recente ervaringen (één verleden jaar, één 2 dagen geleden) beginnen we met een bang hartje aan onze expeditie naar Manderfeld. En ik hoor sommigen luidop denken: wat wil je ook met het openbaar vervoer naar zo'n godvergeten gat, maar eigenlijk is dat naast de kwestie. Want voor iemand uit pakweg Trois-Ponts zou deze verbinding evident moeten zijn, maar ook voor hen kan het verkeerd lopen. Nog maar eens een keer het noodlot tarten dus. Het begint alvast goed in Halle, maar dat was 2 dagen geleden ook al het geval. Zowat alles rijdt stipt, ook IR3105, die er blijkbaar een gewoonte van maakt om 2 minuten te vroeg aan te komen in Brussel-Zuid. Enige echte smet op de aankondigingsborden aldaar: de IC naar Poperinge is afgeschaft. Maar voor de rest ziet het er redelijk uit.

En ja, de rit naar Liège verloopt zonder veel problemen: Brussel-Zuid +2, Brussel-Centraal +5, Brussel-Noord +5, Leuven +3 en Liège-Guillemins +3. Dat er geen vertraging afgaat, komt omdat we deze keer na de IC uit Quiévrain de afdaling naar de Maasvallei aanvatten. Maar dat zal ons worst wezen, de aansluiting met de IR naar Luxemburg zit er vandaag wel in. (Eén dag later loopt het alweer verkeerd, trouwens… - dat is 2 keer op één week van 5 dagen!)

Dat we per se vandaag nog naar Vielsalm willen, heeft alles te maken met de geplande werken op lijn 42, van 3 september tot 2 oktober. De rails liggen al klaar tussen Aywaille en Stoumont, en blijkbaar zijn de voorbereidende werken al begonnen, want tussen die 2 stations geldt een snelheidsbeperking tot 60 km per uur. Voor ons zal het de laatste keer zijn dat we van het kedeng kedeng zullen kunnen genieten (?) want wat klaar ligt is van het lange type. Gelukkig vertrekken we in Aywaille met amper één minuut vertraging, zodat de snelheidsbeperking niet meteen desastreus is: Coo +3, Trois-Ponts en Vielsalm +4: te weinig om ons in paniek te doen slaan.

We halen moeiteloos de aansluiting, net zoals de wat oudere dame die we ook de vorige keer (op 11 juli) al in de bus zagen. Het is trouwens opvallend dat deze bussen, ondanks de magere dienstregeling, toch nog wat reizigers vervoeren: vanmorgen een 7-tal, deze namiddag zelfs een 10-tal. Deze keer hoeven we in Sankt-Vith niet even van de bus voor de koffiepauze van de chauffeur. Die wordt trouwens aangeklampt door een kranige senior, die binnenkort naar Eupen zum Arzt moet, en dat uit Büllingen. De chauffeur diept moeiteloos dienstregelingen op uit zijn geheugen - dat zie ik bij ons bijna nooit - en kan bovendien ook nog de nodige busboekjes bovenhalen.

De halte Manderfeld Post wordt geteisterd door tamelijk agressieve wespen, die in de wachtende reizigers een bron van veel lekkers lijken te vermoeden. Je bent altijd blij als de bus aankomt, maar de wespen versterken dat gevoel nog.

In Sankt-Vith is het duidelijk dat de meeste scholen op deze eerste schooldag nog niet voluit zijn gegaan: de bezetting van de vele bussen is dan ook matig; vermoedelijk zal dat volgende week veranderen. Het is trouwens ongelooflijk hoeveel bussen, ook gelede, hier af en aan rijden. Onze 394 wordt zelfs voorafgegaan door 2 ontdubbelingsbussen (slecht maar duidelijk Nederlands), eentje naar Büllingen en eentje naar Elsenborn. Er is dan ook voldoende plaats in deze comfortabele bus, die eigenlijk op het hele traject reizigers lost en laadt. Eupen Centrum is nog altijd taboe voor bussen, maar dat leidt nauwelijks tot vertraging.

In de namiddag is iemand onder een trein gesukkeld tussen Aalter en Brugge, en dat merken we: in plaats van een lang stel I11 is het een break die ons oppikt en ons naar Welkenraedt zal brengen. Een elegante oplossing, voor ons toch, niet voor de reizigers van de IC uit Oostende, die zullen stranden in Welkenraedt; hopeloos wordt de zaak zelfs voor wie naar huis wil met de aansluitende bus van lijn 394. We zullen de break nadien in Verviers terugzien, als L naar Spa.

In Welkenraedt rijdt de IC binnen op het ogenblik dat wij uitstappen. Vlot gaat het wel, maar toch zal de terugkerende IC nog 8 minuten vertraging oplopen. In Liège zijn dat er al 11, maar de 8 minuten stilstand komen hier goed van pas: we vertrekken met +6; dat een rit Liège - Leuven veel sneller kan dan de rit in de omgekeerde richting wordt nog maar eens duidelijk: we komen op tijd in Leuven aan en ook van Leuven naar Brussel verloopt de rit probleemloos.

De CR naar Geraardsbergen staat in eerste instantie aangekondigd met 5 minuten vertraging, maar ook die vertraging wordt helemaal weggewerkt. De IR bestaat uit stel 625, dat de paarse stof van zijn zetels heeft zien vervangen door het stofje van de M6-rijtuigen, dat hier veel beter tot zijn recht komt. Vandaag bestaat deze trein uit één stel; nog niet zo lang geleden waren het er nog vier. Misschien heeft men orde op zaken gesteld in de inzet van deze stellen, want één stel volstaat ruimschoots, zeker nu het kustverkeer ook wat stilgevallen is.

We zijn er geraakt, heen en terug Halle - Manderfeld. Het doet ons plezier; de kleine hinder tussen Eupen en Welkenraedt is niet eens de schuld van de NMBS, en het is oneindig vele keren prettiger om een bijdrage met stroop in plaats van met gal af te sluiten. Wat met dezen dus gebeurd is.

En in zijn column voor De Standaard heeft Oscar van den Boogaard het vandaag nog heel even over de afschaffing van de halveprijskaart en over reizigers die zich zonder pardon knus installeren in eerste met hun tweedeklasbiljet. Zelf zou ik het nooit zo ver drijven, maar ik ben wel blij dat ik er niet alleen zo over denk… Lezen maar, al is de bijdrage blijkbaar alleen toegankelijk voor abonnees.

Alle foto's van de wandeling op http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/manderfeld/