Hemelvaart is traditioneel onze jaarlijkse motoruitstap geworden. Bestemmingen als 'Groothertogdom, Normandië, Heidelberg, Arhvallei, Elzas en de Seinevallei' zijn al in vorige edities onder de wielen geschoven. Dit jaar vallen we in een bisnummer en trekken naar Fraize in de Vogezen, ons bekend van onze trip in mei 2002.
Fraize is een rustig dorp en ligt grofweg tussen Nancy en Colmar, dicht tegen Saint-Dié. In 2002 vonden we grasduinend op het net en zoekend naar een geschikte "chambres d'hôtes" een recent vernieuwde locatie met name LE HAUT VAN.
Mevrouw Monique Antoine, de zeer vriendelijke gastvrouw, omschrijft haar stek als volgt:
Le Haut Van, à Fraize,  est une structure d'hébergement touristique située au coeur des Hautes Vosges, à 650 m d'altitude, aux portes de l'Alsace, à proximité de la Vallée des Lacs, au pied des Hautes Chaumes.
U vindt meer info op http://lehautvan.free.fr/
Het is er ons en de groep zo goed bevallen, dat we Le Haut Van ook deze keer als onze uitvalsbasis kiezen om de streek vanop onze motoren uitgebeid te verkennen.
We kennen onze medereizigers sedert jaren en het kost dus geen moeite om iedereen te overtuigen dat Les Vosges de moeite waard zijn om nog eens te bezoeken. We reserveren Le Haut Van volledig in januari 2008 en wat leuk is, madame Antoine weet nog precies wie we zijn. Dat klinkt veelbelovend.
De routes worden haarfijn op mapsource uitgestippeld en wie dezelfde software op zijn GPS heeft, krijgt de routes via e-mail toegestuurd.
30  april is het zo ver. Om 7 uur 's morgens sturen we richting autostrade, want we willen de eerste 200 km rap afhaspelen om dan vrij rustig, langs secundaire en andere wegen, de resterende 400 km onder de wielen te laten voorbijglijden. Hadden de weergoden het vergeten misschien? 200 km, tot Spy, in de plensende regen. Leuk is even anders gedefinieerd naar mijn weten. Een lid van de bende, want zo noemen we ons nu eenmaal: de bende van Marc, wacht ons in Spy op en wat vreemd is, hij heeft helemaal geen regen gezien. Verwonderd ziet hij ons drijvend het benzinestation binnenvallen. We nemen even de tijd voor een koffie en een koffiekoek en drogen ondertussen onder de warme luchtstroom van een handdroger onze sjerp, helmmuts en/of buff. Toch moeten we verder, we willen immers tegen valavond onze voeten onder tafel steken. Het houdt op met regenen en onder een zwaar bewolkte en dreigende hemel genieten we van de passerende landschappen. En naarmate het doel in zicht komt, komt ook de zon meer en meer door het gordijn piepen.
Madame Atoine ontvangt ons, samen met de leden van de bende die de motor op een treiler tot daar voerden, met open armen. De kamerverdeling was in een mum geklaard, wat niet zo evident is in een chambre d'hôtes, die toch een beperkt aantal kamers ter beschikking heeft en de groep die bestaat uit 4 paren en 3 singels.
Het avondmaal was tot in de puntjes verzorgd en niemand moest aangemaand worden om te gaan slapen.
1 mei. We hossen ten noorden van Fraize onder een steeds vriendelijker zon. We bezoeken (voor de volgende keer)