De ochtend geeft mij het gevoel om te stoppen

voel me als een vogel gevangen in een net

de pijn beheerst mijn leven volledig

wie of wat kan dit veranderen

de hel ken ik al

wat zou de hemel mij kunnen brengen

alleen God kan het mij vertellen

Laat de zon schijnen door de palmen van je hand

laat het geluk voelen door de darmen van je buik

laat je baas zijn over de tijd

laat je ego zwijgen over wat je bent

laat me zijn wie ik ben

Loop niet naast je schoenen als ze je niet passen

gebruik nooit het woord van liefde als je niet geloofd in haar

maai het gras op tijd

en geef de bloemen water

laat de struiken niet groeien tot een wildernis

werk aan de woorden van trouw

de liefde zal het u belonen.

Kinderen keuvelen op het groene gras

onze toekomst, ons leven

bespaar ze de realiteit

leer ze dromen van al het goede

laat het kind, kind zijn

het is het mooiste op aarde

ons enige bezit

geef ze onze onvoorwaardelijke liefde

laat ze rijpen zoals een vrucht

heel langzaam

en koester ze diep in ons hart

Als het lijden zijn eigen weg leidt

waar blijft dan de verlossing

als de liefde zijn weg kwijt is

waar is het vertrouwen dan

laat de liefde het lijden verlossen

en het vertrouwen de verlossing geven

als de liefde zijn weg kwijt is.

Pijn knaagt aan mijn hart

mijn handen beven

ben een vat vol spanning

maar vind nog juist de kracht

het jou te vergeven

ook al ban ik dood

dood van pijn

dood van liefde

dood van zijn

Laat je verdriet geen meester  worden

vecht voor dat beetje geluk

laat je leven leiden over je lijden

maak van elke dag je heden, niet je verleden

maak van elke dag jouw toekomst

Op een koud nat met regendruppels gevuld grastapijt wacht ik op jou

de morgendstond geeft mij het ontbijd

de tijd tikt weg van de realiteit

mijn wachten op jou geeft me vleugels

ik vlieg naar jou

maar vind je niet

Laten we samen vergeten 

laten we samen leven vandaag en morgen

laten we genieten en beleven 

het leven van jij en ik

putten uit onze liefde die nog niet gestolen is

laat ons geven wat ons afgenomen is

geef de sterkte 

die diep van binnen zit

de kans om lief te hebben

laat de zon meester zijn van het nirwana

laat onze liefde

bestaan

Laat ik u mij gevoelens proeven

bitter als een pit

droevig als mijn ego

laat mij u blijdschap smaken

even maar

genieten van het onbekende

en toch oneindig gelukkig zijn

zweven naar het nirwana

samen op een vliegend tapijt

Verlos me van datgene

ik geen meester ben

geef me kracht

voor datgene ik niet meten kan

laat mijn ziel in haar koninkrijk

laat me zijn

hebben

wat ik niet meten kan

Zon regen wind

de vogels knersen op het dak

de bladeren vliegen in het rond

mijn hoofd is een warboel

storm heeft er zich in genesteld

geluk is vervaagt

de eenzaamheid heeft zich geplaatst

jouw stem

horend op de achtergrond

geeft me moed om door te gaan

moed die me telkens weer word ontnomen

maar steeds ben jij daar

ga nooit van me heen

of ik sterf een eenzame dood

laat onze wortels

groeien in het eiken bos

Lief

ik heb je lief

mag ik van je houden

sta me toe jou te proeven

jouw naakte lichaam lezen

samen tijdloos vliegen

weg van alle verdriet en pijn

de liefde tegemeot

de wijn laten rijpen in het vat

samen herboren worden

wij samen één

Als de pijn het leed overschreid

ben je verloren

denk je

gebruik de kracht van het water

het vuur te blussen

hou je vast aan die ene strohalm

het lot van heel je leven

Regendruppels vallen op het groene gras

wonderen der natuur

denkend bij mezelf

wie ze we

wat doen we 

waar is onze plek

op dit bestaan

Laat de sneeuwvlokken vallen op ons dak van geluk

laat de druppels in het net der geliefden

laat het water vloeien naar de plas van ons bestaan

laat ons samen

samen tot in de eeuwigheid 

Laat het genot van de liefde

rijpen in de boom die wij bevrucht hebben

laat de wortels

beleven in de naakte natuur

laat het samen leven

laat ons samen nemen

Waarom liet jij me niet toe

jouw wereld van eenzaamheid

jouw wereld van verdriet

jouw wereld van  pijn

waarom kon jij toch niet zeggen

de bloemen zijn mooi

het gras is groen

ik hou van jou

ik heb gewacht

maar jouw trein kwam te laat

ik bleef achter

met mijn eenzaamheid

mijn verdriet

mijn pijn

papa

ik heb je lief

Het geruis van de wind

de geur van de natuur

de bloemen die ontluiken

alles leeft weer

behalve

de storm in mijn hoofd

het gevecht in mijn lichaam

wat is er toch mis

het gras word groener

mijn hoofd woelig

ik wil openbloeien

zoals de mooiste bloem

het mooiste in mij laten zien

mijn liefde geven

mijn leven delen

ik wil de zon laten schijnen in de nacht

ik wil

ik wil zoveel

maar kan het niet

Laat mij dromen 

op een vliegend tapijt

keuvelen met de wolken

laat mij de macht voelen om over het land meester te zijn

koning van het heelal

vrij als een vogel

maar klein als de mens

laat mij dromen