In september 2002 kwamen je ouders eens op het onverwachts op een dag naar ons. Wij wisten niet wat ons overkwam, maar ze waren altijd welkom. Ik maakte een kopje koffie en zette een koekje op tafel. Er hangt bij ons in de keuken zo een krijtbord, een zwarte kater, waar je je boodschappen kan op schrijven of iets dat je zeker niet mag vergeten.De krijtjes liggen eronder. Opeens stond Miena recht en schreef op het bord : In juni worden jullie oma en opa" !!!!! Ik kon mijn ogen niet geloven!! Ik oma, en ik was nog maar vijftig jaar?? Yoepie, wat was ik blij, ik was in de wolken. Het ging dan tochh goed tussen Pim en je mama? Ik was superblij. Intussen ging het leventje weer gewoon zijn gangetje. Ik belde soms naar je mama om te vragen hoe het met haar ging. Ze heeft nooit rare kwaaltjes gehad, ze at graag veel fruit, anders had ze geen ongemakken. Toen je mama drie maanden ver was, ging ik toch een kadootje kopen voor haar, en ook een beetje voor jou, kleintje daar in de buik, een balletje met muziek erin aan een lange halsband , die je mama aan haar hals moest hangen, en tot aan haar buikje kwam. Zo kon je bij iedere beweging een klein beetje muziek horen lief kleintje in de buik.Wat was je? was je een meisje, een jongen? Je ouders wilden het niet zeggen, en je weet, je oma is nieuwsgierig hé? hahahah. Je mama werkte nog niet en je papa zorgde nog altijd dat hij werkte. Het was nodig , want als jij erbij ging komen, moest je ook gekleed en opgevoed worden en eten krijgen hé? Beetje bij beetje kocht ik dan eens onderhemdjes voor jou , je eerste Pyjamatje, kleine sokjes, ik kon het niet laten!! Ook werd de chalet wat omgetoverd, om plaats te maken tegen je komst lieverdje. Van opa S kreeg je al een wiegje, een bad met toebehoren, van mij kreeg je mama een zak waar je mooi tegen haar buik kon hangen als je zou geboren zijn. Zo kon je altijd dicht tegen je mama aanleunen en als je moe was, een dutje doen. Oh, lieveke, ik verlangde toch zo naar de datum van je geboorte, ik leefde op wolkjes.....;::-P:-P
