Gisteren kregen we het bericht dat de vader van Erna en Walter eerder op de namiddag overleden was in het hospitaal. Hij was al een tijdje in het hospitaal opgenomen, maar de laatste berichten die we ontvangen hadden waren toch niet alarmerend. Gisteren is het echter blijkbaar snel achteruitgegaan, met het tragische gevolg dat ik al meldde. Het spreekt voor zich dat we de reis niet verder zetten. De verzekering is op zoek naar een terugvlucht een dezer dagen.
De stemming is er natuurlijk niet meer om nog veel te bezoeken, dat spreekt voor zich.
Wij zijn gisteren weer eens gaan toeren in de Swartberg regio. De Swartberg zelf blijft even indrukwekkend als verleden jaar. Wat een vergezichten! We hadden besloten om deze keer naar Die Hel te gaan. Vanaf de Swartberg pas leidt een weg naar die Hel, 50km heen en dan weer terug, want de weg loopt daar dood. Wat is er dan zo speciaal aan die plaats?
In de vallei daar hebben van 1820 tot 1980 een 100-tal mensen gewoond, in totale isolatie. Ze kweekten daar fruit en ook kinderen. Het fruit ruilden ze in Prince Albert, de kinderen hielden ze. Tot in 1962 was er geen enkele weg naartoe, enkel een bergpad waarlangs alles moest worden aangesleurd.
Dan de weg zelf. Allemaal gravel, wat dacht je. De eerste 15km zijn verrassend rijk aan bloemen, allerlei heide soorten, struikbloemen, maar vooral protea's, in alle kleueren en maten. Dat stuk weg is ook het gemakkelijkst, wat bochtjes en wat op en neer, maar daarna begint de fun. Steile hellingen en smal. Berg op en af, over rotsen, langs de klippen. Een echte zondagsuitstap dus. Op een bepaald moment daalt de weg 500m over een afstand van een dikke 2km, langs de bergwand naar beneden als het ware. De laatste 10km zijn in de Gamka vallei, daar waar de mensen woonden. Dan denk je het wordt heir gemakkelijker, maat het werd juist erger en smaller. Ruim 2 uur om de 50km af te leggen, en dan natuurlijk ook nog eens de weg terug.. We werden echter ruim gecompenseerd door de mooie uitzichten. De dames hebben weer genoten, de heren ook.
Aan mijn kindjes, kleinkindjes,zus en de rest van de familie. Allemaal dank voor het feit dat jullie mijn verjaardag niet vergeten waren.Hier in Z.A.was er ook een verrassing van Erna en Paul:bij aankomst in de prachtige Lodge was er een fles champagne en taart. Onze host had zelfs een heel feestmenu gekookt.Heerlijk. wij hebben ons zeer ongerust gemaakt over bompa stad,maar de toestan d schijnt nu toch stabiel.Hopelijk komt het toch nog een beetje goed. Wij denken er in ieder geval dikwijls aan. Als jullie hem berzoeken, doe de groeten van ons allemaal. Liefs van Solange, Walter, Erna en Paul.
Na een aantal dagen bush zijn we terug in de bewoonde wereld. Daar in het noorden is het een grote leegte, dus ook geen internet cafees o.d. Wel eentje in Springbok maar alleen open op werkdagen, vandaar een paar dagen windstil.
Eerst berichtje voor Stijn en Pieter van de Oma (anderen mogen dit uiteraard ook lezen): we rijden met een Toyota Condor, model bestaat niet in Europa, maar lijkt wat op een Land Cruiser. Hebben in Richtersveld een skelet gevonden, en een stuk meegebracht (alhoewel dat eigenlijk niet mag), verder ook nog wat mooie stenen.
Terug naar de reis nu.
Vanuit Springbok ging het naar Augrabies. Mooie bungalows in dat Nat Park, en ook goed zwembad en restaurant. Hebben daar ook maar de locale wijn gesampeld, want Upington is een groot druivencentrum. Meeste druiven worden echter gebruikt om rozijnen te maken.
Met het bezichtigen van de Augrabies waterval hebben we maar gewacht tot dag erna. Oranje rivier stort zich daar in een kloof naar beneden (heeft nog geprobeerd om zich omhoog te storten, maar is niet gelukt), en vormt daar dan een enorme canyon. Mooi spektakel zo vroeg in de morgen. Daarna een wandeling gemaakt; we dachten dat die 1 uur was, maar na 1,5uur waren we nog niet halfweg. Hadden wel wat water bij, maar niet voldoende, en dat met een temperatuur van 35graden! Resultaat: Solange helemaal van de kaart, dacht dat ze aan haren tikker kreeg, maar was een combimatie van hitte en paniek (was ook een nogal ruwe wandeling, over rotsen en beekjes en zo, echte boyscouts dus. Gelukkig stond er hier en daar een boom om te verkoelen, en was er water om ons uitwendig te benatten.
Straffe pint gedronken daarna.
Na de middag moesten we nog 360km verder. Geen probleem hier, is in 3 uur afgehaspeld. Om een idee te vormen: tussen Kakamas em Pofadder (hoe, ge kent die steden niet? Niet goed opgelet in de aardrijkskunde les?) is het 130km. We hebben daar 4 farms geteld, 1 kleine kudde schapen, 1 kudde koeien, en 12 tegenliggers! Druk , druk dus.
Op aanraden van de hotel eigenaar in Springbok, hebben we een andere route naar het Richterveld genomen, anders moesten we te veel dezelfde route nemen op de terugweg. Eerst naar de grens met Namibië, en vervolgens via de Hellekloof naar een klein San dorp. Nou, Hellekloof was niet overdreven. Hebben Solange en Erna een heletijd niet meer gehoord (moesten zulke routes dus maar eens wat meer nemen). Zeer rotsachtig en smal, veel in 1ste of hooguit 2de. Leuk!
Logeren deden we aan de oevers van de Oranje, mooi uitzicht maar wel wat veel wind. We dachten daar ook te tanken, maar ze hebben daar alleen high octane (met lood) en diesel, terwijl wij loodvrij nodig hadden. Er zat dus neits anders op dan de volgende morgen naar loodvrije benzine op zoek te gaan, 65km buiten het park!! Om 8.30u waren Walter en ik terug, na 130km over grind en wasbord; goed begin van de dag dus.
Richtersveld is echter zeer indrukwekkend. Prachtige rotsformaties temidden van droge woestijn, veel bloeiende vetplanten ook. Wegen uit de Dakar rally, vooral veel rotsen, dus rijden tegen 10-15. En nog geen enkele keer vastgereden (goed he zoon).
Vandaag dan naar de diamantmijn van Alexander Bay geweest. 75% van de diamant wordt uit zee gehaald, de rest via open pit op het strand. Wat een werk, men graaft eerst alle bovenlaag weg, en dan wordt de laag die op de rots zit met een borstel schoongeveegd, want in die laag zitten de diamanten. Verleden jaar hebben ze hier nog 200.000 karaat bovengehaald. Security alom dus, ge kunt niet gaan pissen zonder bewaking (letterlijk).
Gaan morgen naar Namaqualand en de bloemen dus, weer wat anders. Ga nu een stevige pint drinken, want van al dat stof droog je behoorlijk uit.
Groeten nog aan iedereen.
Felix, verzorg je lip maar goed, en ook de konijnen
De weg van Upington naar het Kalahari park is een lang verhaal, 180km lang. De eerste 90km zo vlak als wat, met begroeiing die nauwelijks hoger is dan een klein struikje, de volgende 90 rode duinen, vaak met lage begroeiing. De asfalt eindigt daar. Vervolgens 80km wasbord (Kristel, je had gelijk, zeer slecht, maar er wordt een verharde weg aangelegd).
Het Kalahari park zelf is beslist de omweg waard. Van enige rivieren is echter geen sprake, zo droog als job. De laatste regen dateert al van mei, en dat was dan nog uitzonderlijk, want het regent hier alleen een klein beetje van feb tot mei. Zeer dor en warm dus, overdag 35gr, s'nachts 7gr.
We hebben een hele riedel beestjes gezien. Opvallend veel vogels, van klein (wevers) tot zeer groot ( de Kori Bustard weegt tot 30kg, zoek het maar eens op hoe die eruit ziet). Struisvogels, uilen, valken, adelaars. Een prachtige marshall arend en enkele prachtige bateleurs (veel kleuren). De mooiste van al was een geelbek hoornvogel ( een soort toekan).
Veel kleine zoogdieren, van woestijnmuis en buidelrat tot meerkat; veel jakhalzen (vannacht hebben een paar exemplaren een concert gegeven vlak bij onze bungalow) en vossen. Nattuurlijk ook de grotere exemplaren de gnoes, de hartebeesten, gemsbokkenm reebokken.
Gisterenmorgen maakten we een vroege ochtend drive met een ranger. Het is ongelooflijk wat je allemaal s'nachts ziet.
Na de mooie zonsopgang nog wat verder gereden, en dan fluistert de gids... leeuwen! Een 100-tal meter voor onze auto op de weg 3 leeuwinnen, op jacht. Auto stil en kijken. Beesten komen dichterbij, 50m, 30m, 10m en dan bekijken ze ons en slaan de berm in. Auto gekeerd en achtervolgen. Opeens zit er zo,n beest op 2m van onze auto (geen venstertjes natuurlijk); we konden hem bijna aanraken, maar hij had blijkbaar nog geen honger. Levert wel mooie plaatjes op natuurlijk.
Vandaag de lange rit terug, snel even langs internet cafe en dan weer verder. Tot binnenkort
De vliegreis is goed verlopen, geen ziektes of crashes, en geen zenuwachtige dames (met dank aan Dr Bach).
Omdat we met BA van Brussel naar Londen vlogen, konden we geen zetelallocatie krijgen voor de vlucht naar Joburg. Omdat je in Londen een paar keer lang moet aanschuiven voor allerlei veiligheids checks, waren we mee van de laatsten die incheckten in de vlucht. Resultaat was dat we 4 plaatsen kregen her en der verspreid. Dat was echter zonder Erna gerekend, die speelde de zielige passagier die bang is om alleen te zitten (is ze ook).Aan de gate bleek daarna onze zetels te zijn aangepast, zodat ze naast mekaar zaten. Oef, de supervisor daar mocht van geluk spreken of het vliegtuig had niet vertrokken.
Rustige vlucht zonder botsingen of luchtzakken, op schema aangekomen, maar daarna lang moeten aanschuiven aan paspoortcontrole.
De tocht naar Bloemfontein is niet erg aantrekkelijk, niet veel te zien. De ontvangst bij KLara en Frans was weer heel hartelijk, ze waren weer blij om ons te zien. Voor de rest van de namiddag hebben we niet veel gedaan dan wat kletsen, eten (VEEL) en drinken. We zijn wel op bezoek geweest bij Pater Claerhout; die stelt het heel goed. Hij moet wel wat pillen nemen, maar met wat whiskey spoelt dat goed door. Leuke vent toch.
Gisteren dan de eerste reisdag, eerst naar Kimberley en daarna door naar Upington. Kimberley is een leuk uitziende stad, de diamant industrie heeft hier duidelijk een positieve invloed gehad. Stadsbezoekje (heel warm trouwens, 32gr) en daarna bezoek aan The Big Hole, indrukwekkend gezicht zo'n groot gat.
Daarna de 400km tocht van Kimberley naar Upington. Allemaal savanne, maar helemaal niet saai, zeer wisselend landschap eigenlijk. Zeer weinig verkeer, zowat alle 5 of 10km een auto, heel weinig dorpen( 3 of 4 over de hele afstand).
Wel al wat beesten gezien, maar niets spectaculairs, meer vee en wat struisvogels. Wel heel grote vogelnesten aan de telefoonpalen, wel 1 tot 2 meter lang en 1m breed. Welke vogels het in hun hoofd halen om die constructies te maken zeten ze niet, het waren een soort wevers.
Vertekken nu naar Kalahari. We vermoeden dat daar geen internet cafees zullen zijn, jullie zullen dus een paar dagen moeten wachten op verder nieuws.
Hebben gehoord dat Papi stad in ziekenhuis ligt, maar laatste nieuws van Elza was al bij al toch geruststellend, kunnen dus met gerust hart vertrekken naar de beestjes.
Nu de afreis stilaan dichetrbij komt, neemt ook de spanning toe. Je kent het wel: lijstjes maken met alles wat je nodig hebt, foto en filminkopen, nog eens checken of alle overnachtingen kloppen en bevestigd zijn, en bovenal vliegtickets afhalen.
Daarmee wordt voor Erna weer een verdere kaap overschreden richting reispaniek. Nu de vleigtuigen de laatste maand als rijpe appelen uit de lucht vallen, is er natuurlijk niet veel nodig. Dus maar tegen iedereen vertellen, vragen wat zij er tegen doen, de nodige pillen inslaan; straks worden er waarschijnlijk ook nog eieren gebracht naar de zusters van het lichte vliegwezen.
Van Vanrhynsdorp zijn we maar snel vertrokken, was toch niet veel te beleven.
Vandaar naar de kust. Eerst kwamen we in de Olifantsvallei terecht. Is een behoorlijk wijngebied. Hadden we de avond tevoren trouwens al gesampeld en goed bevonden.
Atlantische kust zeer rustig op ogenblik (geen vakantie of weekend). Koud dat het water daar is. Niet te geloven; na 2min pootje baden krijg je al de kramp.
Eerste uitgebreide stop was in Lamberts Bay; het vogeleiland is een must voor elke toerist. Niet alleen zitten daar een massa meeuwen en aalscholvers, maar ook zo'n 30.000 Jan Van Genten. Wat een leven is het daar, 1 grote vogelparty lijkt me dat. Prachtig om te zien van zo kortbij. Zit ook nog een grote kolone pinguins en zeehonden, maar iets verder af en dus niet zo goed te zien.
Van kust terug naar binnenland. Via Clanwilliam naar ons verblijf in de Cederbergen. We verblijven er 2 dagen op een farm (sinaasappaeln, rooibosthee en khubus (zoek maar op, een of ander geneesmiddel wordt hiervan gemaakt).
Om enig idee te hebben: de farm is 110.000 ha groot, waarvan een 10.000 beplant! Van de hoofdweg (gravel) tot de poort is het 2km, van de poort tot de bungalow nog eens 1.5km. Je hoort hier werkelijk niets, allen een blaffende hond of een vogel. De sterrenhemel is trouwens ongelooflijk. Nog nooit gezien, zelfs nei in Australie.
Zijn vandaag de Cederbergen inegtrokken. Mooi, mooi. Hebben een wandeling gemaakt naar het Maltese kruis. Amai, 4.5uur. Solange en Erna hebben weer flink afgezien, was constant klimmen, en daarna natuurlijk ook weer dalen. Toch de moeite waard.
Morgen vroeg uit de veren, want we hebben een lange tocht voor de boeg, en dat op Sol haar verjaardag.
Met Walter en mezelf gaat het trouwens goed, dank u.
Vanaf morgen zitten we in een beschaafdere wereld, zullen eens proberen wat foto's mee te sturen.
Hoofddoelen van deze rondreis zijn: - de afgelegen nationale parken aan de noordwest kant van ZA te bekijken - de fameuze bloemenroute te doen , van noord naar zuid - de zuidkust verder te exploreren.
Voor hen die een kaart van Zuid Afrika hebben (of een heel goede parate kennis van de geografie van het land): hier zijn de dagetappes en de overnachtingsplaatsen die we aandoen:
Dag 1: Johannesburg - Bloemfontein (familie bezoeken) Dag 2: Kimberley- Upington Dag 3 en 4: Kgalagadi Nat Park -Nossob restcamp Dag 5: Upington -Augrabies Nat Park Dag 6: Springbok Dag 7: Richterveld Nat Park - Sendelingsdrift Dag 8: Richterveld - Alexander Bay Dag 9: terug naar Springbok Dag 10: Namaqualand - Nieuwoudtsville Dag 11: Lmaberts Bay - Cederberg Dag 12: Cederbergen Dag 13: Cirtusdal - Ceres - Prince Albert (Kleine karoo) Dag 14: Swartberg pas en Die Hel Dag 15 tot 17: Knysna en omgeving Dag 18 en 19 : zuidkust tot Gordon's Bay Dag 20 tot 22: Kaapstad en omgeving
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Vandaag was de reis geweid aan het bekijken van bloemen in de Namaqua. Tenminste dat was de bedoeling, want de grootste bloemenpracht is een week geleden geweest; verleden week was het te warm en dus hebben vele bloemen hun geest gelaten.
Maar niet getreurd, opgeven ligt niet in onze aard.
In de buurt van Kamiesberg gingen we op zoek naar Skilpad Reserve. Nergens aanduidingen, dat gebeurt hier wel vaker, toerisme mag dan wel een belangrijke industrie zijn, ze hebben er toch nog niet veel kaas van gegeten. Een weg in die volgens ons naar Skilpad zou voeren, maar na 30km nog altijd geen spoor. Dan maar aan een huis gestopt (het 3de!) en gevraagd. De bewoners waren echte Afrikaners, nauwelijks Engelse kennis maar zeer vriendelijk en gastvrij. Werden dus op de thee gevraagd. Uitgebreid gekeuveld over het leven op het platteland. They love it. Moet ook wel als je naaste gebuur op 15km woont.
Uiteindelijk toch in Skilpad geraakt, en het was beslist nog de moeite waard; vooral de oranje en gele bloemen waren nog in bloei, hele velden vol. Verer nog blauw, purper en wit en alles ertussen. Namen is aan ons botanisten niet besteed.
Afgelopen dagen hebben we ook al het nodige bloemenwerk gezien, vooral van vetplanten dan. Het is ongelooflijk hoe die bloemen in een omgeving waar haast geen druppel regen valt. Alle kleueren van de regenboog.
De steden zijn hier werkelijk ongelooflijk. In Wechelderzande is vermoedelijk 10 keer meer te doen dan in hier in een gemiddelde stad, of wat daar voor doorgaat. Plezier dat ze hier hebben!
Aan ons echter niet gelegen. Wij eten een stuk af, drinken ons lazarus, en doen verder niets wat we thuis ook niet zouden doen. Een beestenleven dus.
Joedeloe. Tot de volgende.
PS, wil een van de kinderen ons iets laten weten hoe het met papi stad is gesteld. De mama's sturen iederen dikke kussen. De papa's ook.
Wij zijn gisteren weer eens gaan toeren in de Swartberg regio.
Aan mijn kindjes, kleinkindjes,zus en de rest van de familie. Allemaal dank voor het feit dat jullie mijn verjaardag niet vergeten waren.Hier in Z.A.was er ook een verrassing van Erna en Paul:bij aankomst in de prachtige Lodge was er een fles champagne en taart. Onze host had zelfs een heel feestmenu gekookt.Heerlijk.
Op aanraden van de hotel eigenaar in Springbok, hebben we een andere route naar het Richterveld genomen, anders moesten we te veel dezelfde route nemen op de terugweg. Eerst naar de grens met Namibië, en vervolgens via de Hellekloof naar een klein San dorp. Nou, Hellekloof was niet overdreven. Hebben Solange en Erna een heletijd niet meer gehoord (moesten zulke routes dus maar eens wat meer nemen). Zeer rotsachtig en smal, veel in 1ste of hooguit 2de. Leuk!
De vliegreis is goed verlopen, geen ziektes of crashes, en geen zenuwachtige dames (met dank aan Dr Bach).
Van Vanrhynsdorp zijn we maar snel vertrokken, was toch niet veel te beleven.
Vandaag was de reis geweid aan het bekijken van bloemen in de Namaqua. Tenminste dat was de bedoeling, want de grootste bloemenpracht is een week geleden geweest; verleden week was het te warm en dus hebben vele bloemen hun geest gelaten.
