Vrijstaat “Hoek van Holland” 

Er is een tijd geweest waarin het Westland groter was, want ooit was Hoek van Holland ook Westlands grondgebied. Het behoorde tot de gemeente ’s-Gravenzande die het als een last met zich meedroeg, want het gehele gebied was voor een groot deel buitendijks en daardoor nauwelijks rendabel. Bovendien werd het nieuw gegraven kanaal als een verwonding in de mooie Hollandse kust gezien, gevaarlijk voor het achterland. Dus moest die Nieuwe Waterweg worden verdedigd. Daartoe bouwde men een fort met zware, ronddraaiende kanonnen en omdat kanonnen moeten kunnen schieten, onteigende Defensie de lucht boven het land, zover je kon kijken. Wat moet je met een stuk land waar niets aan valt te verdienen, moeten de notabelen van ’s-Gravenzande hebben gedacht. Opruimen, die handel. Men had allang de zakken vol van het betalen van onnodige lasten.  

Aan de noordkant van het Westland heeft het oude land en tuinbouwgebied ooit gereikt tot aan de Haagse Soestdijksekade. Maar Den Haag groeide. Polder na polder werd ingepikt. Gestaag en door de jaren, vorderde de stadse nieuwbouw, totdat uiteindelijk ook het puur Westlandse dorp Loosduinen ten onder ging. Verder en verder rukte de stad op en werden de Wateringse dreven mikpunt van de bouwwoede. Het kleine dorp vocht voor zijn leven maar moest uiteindelijk met lede ogen toezien dat ook het gebied, grenzend aan de Strijp, de oostkant van het Westland, verloren ging.

Genoeg is genoeg, dachten de Westlanders en de verschillende gemeentes sloten uiteindelijk aaneen tot, wat nu is geworden, Gemeente Westland. Het was niet meer David tegen Goliath, nee, we waren plotseling iemand waar rekening mee moest worden gehouden. En wat Den Haag kan, kunnen wij net zo goed, dachten we, dus ook wij gingen bouwen. Dorpen groeiden als kool en de verschillende woonkernen sloten aaneen. Dat waaraan het Westland haar naam te danken heeft, verdween meer en meer.

Straat aan straat, huis aan huis, tuinschutting aan tuinschutting gaat het nu. Elk veldje, elk randje, elke slootkant wordt volgebouwd. Elke vierkante meter grond draagt ineens een potentiële waarde in zich. Het resultaat? Waar Den Haag nog een Zuiderpark heeft, hebben wij niks. We zijn het groen vergeten.  Ja, we hebben nog wel groen, maar dat is het groen van de rotondes en de verschillende middenbermen. Wat ben ik blij dat de gemeente ’s-Gravenzande het destijds niet meer zag zitten met Hoek van Holland. Waar dat ons heeft gebracht, kunt u zien als u een keer de grenspaal van ‘De Hoek’, zoals het dorp wordt genoemd, passeert. U kunt er op de ruime stranden, in prachtige duinvalleien en rijkbeboste parken naar hartenlust recreëren. U kunt er wandelen, fietsen, sporten, vogels kijken, ja, u kunt er zelfs in verdwalen. We moeten er nu toch niet meer aan denken dat onze eigen ‘Hoek’ nog tot het Westland had behoord!

© Paul Waterman  08 -03 - 2010

22-03-2010 om 09:20 geschreven door paulenjoke