Van Reims naar Rilly-la-Montagne
Toon heeft zijn wekker op 7 uur gezet, en
dat vervelend ding loopt af.
We staan op. Toon maakt zijn rugzak in orde en
we gaan naar de cafetaria voor de petit dejeuner. Het is niet uitgebreid, maar
lekker. Ik hamster wat voor de dag die komt, want je weet nooit of er een
winkel op je weg ligt.
Na het ontbijt vertrekt Toon zo snel
mogelijk, want hij wil zon 30 km stappen. Voor mij is het de eerste dag
stappen na mijn verblijf in Reims, en mijn voet laat zich nog voelen.
Alles ingepakt, kar uit garage gehaald. En
ik besluit om toch eerst nog een wegenkaart te gaan kopen. De winkel is open,
maar ze hebben geen kaarten. Aan de overkant van de straat, in de boekenwinkel,
zegt de vrouw aan de kassa. Had ik gisteren ook kunnen doen. Dat heeft me nu
een uur extra tijd gekost en enkele km meer voor mijn benen
maar ik heb een
kaart.
Ik keer terug tot waar het Santiago pad loopt.
Dat is bijna helemaal terug tot aan het CIS, langs het water. Ik neem de lift
boven op de brug en laat me zakken tot op het pad naar de rivier. Nu ben ik
weer echt op stap.
Ik stop een paar keer onderweg, want ik wil
de pijn in mijn voet niet negeren. Maar behalve de pijn doet mijn voet het
goed. Ik hoop dat het zo blijft, en zonder pijn. Op een gegeven moment zie ik
weer de aanduidingen van de via Santiago. Ik zit dus op de goede weg. Nu gewoon
de aanwijzingen volgen en ik kom automatisch terecht. Het pad loopt langs de
rivier. Op een bepaalde plaats zijn er werken en moet ik een parallel pad
volgen. Er zijn weinig aanwijzingen en ik neem er een paar keer mijn kaart bij
om zeker te zijn dat ik niet verkeerd loop. Na een tijdje zie ik weer een
aanduiding, dit keer weg van het water, Cormontreuil binnen. Cormontreuil is
een randstad van Reims. Daar moet ik door om aan de landelijke wegen te komen.
Af en toe zie ik een aanduiding, maar vrij weinig. Op een bepaald moment kom ik
aan de Decathlon waar ik gisteren andere schoenen heb gekocht. Geen aanduiding
van het Santiago pad. Het is er zo druk, dat ik begin te twijfelen of ik wel op
het juiste pad zit. Ik keer terug naar de laatste aanduiding die ik heb gezien,
maar moet toch terugkeren naar de drukke weg en langs het verkeer tot over een
brug. Op de brug staat er een aanduiding. Ik zit toch juist. Ze waren beter
niet zo zuinig geweest met hun plakkertjes. Eens over de brug zijn het weer
rustige wegen met weinig verkeer.
Ik volg het boekje Randonneurs & Pèlerins 51 Via Monastica Reims-Sezanne-Troyes.
Het wordt weer koud en de meeste wegen zijn niet verhard. Mijn kar volgt
verrassend goed. Vanaf Rilly-la-Montagne gaat het pad door de bossen, en om
mijn voet niet teveel te belasten bel ik een adres op in Rilly-la-Montagne. Ik
kan er naartoe. Geen ontbijt en geen beddengoed, zelf slaapzak meebrengen.
Overal zijn er wijngaarden, en men is overal
aan het snoeien. Nergens staat er al iets in het blad. Nog steeds een winters
landschap. Uiteindelijk kom ik aan in Rilly-la-Montagne. Het is even zoeken
naar het adres. De overnachtingsplaats is in een ander huis, en de vrouw die ik
aan de telefoon heb gehad brengt er mij heen. Het is een groot huis met
eetkamer, keuken, verschillende kamers, badkamer met ligbad.
Ik krijg slippers om aan te doen, want ik
mag niet door het huis lopen met mijn wandelschoenen. Ik krijg de sleutel en
mevrouw neemt mijn stempelboekje mee. We spreken af, dat ik morgenvroeg om 8u30
de sleutel zal terugbrengen en dan krijg ik mijn stempelboekje terug.
Eerst loop ik naar een kleine proxy winkel die
in de namiddag pas om 16 uur open is. Er is geen avondeten voorzien en ik koop
iets om in de microgolf op te warmen.
Wanneer ik terug ben, neem ik een bad. Dan
was ik mijn spullen. Er is een wasmachine, maar daarvan gebruik ik alleen de
centrifuge dat is beter dan alles voorzichtig uit te wringen. Het duurt wel
even voor ik dat ding aan de praat krijg, maar het lukt.
Vóór ik naar bed ga, neem ik nog een bad
wie weet wanneer ik dat nog eens zal kunnen doen.
Het bed kraakt verschrikkelijk (gelukkig ben
ik alleen). Het huis kraakt navenant, precies of er een spook in woont. Het laat
mij in elk geval slapen.
