Nu deze reis bijna ten einde is ga ik u kort de mensen voorstellen waarover ik schrijf in mijn blog, een beetje zoals een zanger voor het laatste nummer zijn muzikanten voorsteltaan zijn publiek, u weet wel.......aan de drums.........aan de gitaar.........Bas........
Alex en Beatrice, Alex is dokter internist,ivan het gezegende jaar 1954 zoals ik.hij en Beatrice zijn beide gescheiden en hebben zich samen na hun scheiding op nieuw Caledonië gevestigd. Ik ontmoette alex en Beatrice voor het eerst in de chique sail club aan het strand van Nha Trang, ze waren aan het schaken met elkaar, ik vroeg of een van beide zin had een spel tegen mij te spelen, dat wilde ze niet. De volgende dag kwam ik ze tegen in een klein Zwitsers restaurant waar ik met de eigenaar bevriend ben, we hebben toen heel lang met elkaar gesproken. Alex vindt mij een echte gauchist, een soixanthuittard, een man van links, terwijl ik vind dat ik dat echt niet ben, eerder een sociale liberaal, iemand van het centrum. De volgende dag zijn we samen naar het strand gegaan, een partijtje schaak werd weer geweigerd. Sindsdien stuurt Alex me bijna dagelijks een mailtje, hij geeft me goede raad, excuseert zich dat hij niet met mij wil schaken omdat hij zeker is dat hij de partij zou verliezen. Beatrice is heel stil, ik had ze graag eens een middagje onder mijn hoede genomen om ze allerlei vuile schaaktrucs te leren, maar het mannelijk ego van van Alexander de Grote, die ik toch wel sympathiek vind, had zo N verlies nooit te boven gekomen.
tam, over tam heb ik al vertelt, ze is met een stoere Rus getrouwd, is zevenentwintig jaar, ze hebben een schattig zoontje van twee, toen ik met haar en haar man en de broer van haar man iets ging eten bij den Armeniër, dronken beide heren de Turkse variant van karnemelk bij hun eten. Tja, zeiden ze, we dronken te veel en toen mocht het niet meer van tam. Ze keken begeerlijk naar mijn dubbele wiskey . Tam was mijn steun en toeverlaat in Vietnam, ze deed mijn reservaties, gaf me goede raad, lachte tegen mij , ik zei tegen haar : jij zorgt zo goed voor mij hier in Vietnam als mijn dochter voor mij zorgt in België. No ploblem mistel Pieter ,you Good hart like you.Tam heeft enkele jaren Engels gegeven, ik wil niet weten hoe die nu Engels spreken.
25-02-2020, 15:41
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
elena is arts, kabbaliste, volgelinge van rebe nachman van bresow, ze is vooral mesjoche,
lena
Lena is een charmante oude dame , ze heeft een mooie ontwapende lach, we leerde elkaar kennen toen we geen van beide de straat konden oversteken vanwege het drukke verkeer. Lena spreekt enkel Russische, ze heeft een engelengeduld om met mij te spreken en alles eindeloos te herhalen. Lena is nu terug in st Petersburg, ze heeft me vanmiddag gebeld, ik ga haar via whatsap foto's sturen, .Lena is zo vrolijk, als je je depressief voelt en je bent een uurtje met Lena aan het strand gaat alles beter.
eva
eva is een vrouw van zeventig, ze verbleef in het zelfde hotel, ze verloor twee echtgenoten aan kanker, is erg assertief( misschien een beetje te assertief)) een typische Zweedse, is met de rugzak door India getrokken, hebben over literatuur, muziek, kunst gesproken. Als de muziek niet zo hard geweest was tijdens onze kroegentocht hadden we misschien een diepgaander gesprek kunnen hebben.
de dame met de witte jurk
het mooiste en het beste wat me op deze reis overkomen is, te mooi en te intiem om het te delen met iedereen, nooit heb ik iemand mijn naam zo weten uitspreken, het einde van een nachtmerrie, mijn muze, so unexpectedly
25-02-2020, 14:09
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Nu deze reis bijna ten einde is ga ik u kort de mensen voorstellen waarover ik schrijf in mijn blog, een beetje zoals een zanger voor het laatste nummer zijn muzikanten voorsteltaan zijn publiek, u weet wel.......aan de drums.........aan de gitaar.........Bas........
Alex en Beatrice, Alex is dokter internist,ivan het gezegende jaar 1954 zoals ik.hij en Beatrice zijn beide gescheiden en hebben zich samen na hun scheiding op nieuw Caledonië gevestigd. Ik ontmoette alex en Beatrice voor het eerst in de chique sail club aan het strand van Nha Trang, ze waren aan het schaken met elkaar, ik vroeg of een van beide zin had een spel tegen mij te spelen, dat wilde ze niet. De volgende dag kwam ik ze tegen in een klein Zwitsers restaurant waar ik met de eigenaar bevriend ben, we hebben toen heel lang met elkaar gesproken. Alex vindt mij een echte gauchist, een soixanthuittard, een man van links, terwijl ik vind dat ik dat echt niet ben, eerder een sociale liberaal, iemand van het centrum. De volgende dag zijn we samen naar het strand gegaan, een partijtje schaak werd weer geweigerd. Sindsdien stuurt Alex me bijna dagelijks een mailtje, hij geeft me goede raad, excuseert zich dat hij niet met mij wil schaken omdat hij zeker is dat hij de partij zou verliezen. Beatrice is heel stil, ik had ze graag eens een middagje onder mijn hoede genomen om ze allerlei vuile schaaktrucs te leren, maar het mannelijk ego van van Alexander de Grote, die ik toch wel sympathiek vind, had zo N verlies nooit te boven gekomen.
tam, over tam heb ik al vertelt, ze is met een stoere Rus getrouwd, is zevenentwintig jaar, ze hebben een schattig zoontje van twee, toen ik met haar en haar man en de broer van haar man iets ging eten bij den Armeniër, dronken beide heren de Turkse variant van karnemelk bij hun eten. Tja, zeiden ze, we dronken te veel en toen mocht het niet meer van tam. Ze keken begeerlijk naar mijn dubbele wiskey . Tam was mijn steun en toeverlaat in Vietnam, ze deed mijn reservaties, gaf me goede raad, lachte tegen mij , ik zei tegen haar : jij zorgt zo goed voor mij hier in Vietnam als mijn dochter voor mij zorgt in België. No ploblem mistel Pieter ,you Good hart like you.Tam heeft enkele jaren Engels gegeven, ik wil niet weten hoe die nu Engels spreken.
25-02-2020, 12:53
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Hello Pieter, how was your trip? We knew you were comming, we kept waiting For you, dont drink all our whiskey , how was Vietnam,,? Did you get laid? De Atlanta vrienden zitten allemaal rond de tafel in de bar, Bill van Australië, Max van Israël, Valerie van Frankrijk, Phillip van groot Brittannië,liana van Duitsland, en Kung Charles, de eigenaar van de Atlanta over wie ik nog een en ander moet vertellen in mijn blog.
zoals gewoonlijk spreekt iedereen door elkaar, lingua franca is Engels afgewisseld met flarden Frans en Duits, onderwerp van gesprek is het coronavirus. Valerie ,die een felle verdedigster is van dierenrechten en vegetarisch zegt: zis is ze beginning of ze end all because we eat annimaals. William"Bill" die geen Fransen kan uitstaan van wege die affaire met dat rood vlees( zie eerdere bijdrage in mijn blog) snauwt haar af:zolang jij je maar goed tussen je benen blijft wassen, zal het wel meevallen wat de verspreiding van dat virus betreft. Max, die al veel te veel wiskey gedronken heeft, en het gesprek totaal niet meer volgt zegt tegen mij:Pieter, tu sais que je faissait mon bar mitswa a Knokke le zoute, a l hotel Motke, tu connais ca? Liana roept:soll ich noch ein Bier bestellen,? Kung roept: and therefor I say, fuck Europe. Phillip vraagt voor de zesde maal: Pieter, did you get laid in Vietnam?
Zo kwam de verloren zoon weer thuis in Bangkok
25-02-2020, 06:24
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Gisteren zette Elena zich dan toch(ongevraagd) aan mijn tafeltje, ze had een grote bord groene kruiden bij, de geroosterde zalm volgde later.Ze begon dadelijk over rebbe Nachman en de kabbala, toen haalde ze een grote rode peper boven, die legde ze voor mijn neus met de woorden," dat kan je nu wel gebruiken ,jongen.
Aanvangkelijk was Elena erg zuinig, ze dronk plat water, pikte aardappels en brood van mijn bord en bestelde het goedkoopste slaatje van de kaart, sinds enkele dagen verschijnen er grote stukken geroosterde zalm, kaastaart, en drinkt ze grote glazen donker bier. Ik denk dat de Joodse centrale wat geld gestort heeft
22-02-2020, 11:36
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Elena's stoeltje was bezet door een mooie, jonge Russische ,met een schitterde wit kleedje ,die in mijn hotel verblijft en die ik uitgenodigd had om een hapje te gaan eten bij"den Armeniër
toen ik de volgende dag tegen Elena zei" eta maja Nova padroega, ( dat is mijn nieuwe vriendin) riep ze door het hele restaurant, iets dat je het best uit het Russische kunt vertalen als "awel proficiat"
Nu zit Elena enkele tafeltjes verder, ze praat veel tegen haar iPhone , of ze kijkt YouTube filmpjes van rabbijn Rachman, mij gunt ze geen blik meer......
20-02-2020, 11:24
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (2)
Toen ik drie weken geleden voor het eerst bij "den Armeniër" ging eten werd ik door de eigenaresse allen aan een tafeltje gezet ,wat ik niet erg vond ,want er is daar genoeg spectakel, er wordt gedanst, er is een gigantische barbecue, Russische en Vietnamese obers lopen in een sneltempo met grote schalen vlees en vis rond, het orkest speelt Russische plakkers of wilde Armeense folklore, maar mijn tafeltje alleen was in een rustig hoekje.toen kwam de Armeense eigenaresse naar mij, legde haar hand op mijn schouder en boog zich een beetje naar me toe, er was nog een dame "adna "(alleen) en aangezien de stoel tegenover mij "svoboda "(vrij) was ,vroeg ze of die bij mij mocht komen zitten..
daar verscheen Elena, een ronde joodse matrone met een pruik en een lang purper kleed in een soort fluweel, na heel formeel handjes geschud te hebben en elkaar te zeggen hoe aangenaam de kennismaking was, priadna, otjin priadna, en me met mijn namen voorgesteld te hebben,vroeg ze me waarom ik op sjabbat geen kippa droeg, toen ik antwoordde dat ik met het joodse geloof nooit iets te maken heb gehad,luisterde ze niet,( later leerde ik dat Elena nooit luistert) "zo n mooie joodse man,zei ik tegen de eigenaresse, daar wil ik naastzitten, daar wil ik met dansen"en ze stak haar handen omhoog in een gebaar dat wij "handjesdraaienkoekebakkevlaaien " noemen.
sind die tijd zet Elena zich regelmatig ongevraagd aan mijn tafeltje tegenover mij, ze begint een drukke uitleg waar ik meestal weinig van versta, elke zin wordt afgesloten met "penimaijes Piotr "( versta je Pieter) wanneer mijn aandacht totaal verslapt, haalt ze haar grote iPhone boven , dan moet ik filmpjes kijken van rabbi rachman, een chassidische rebe uit Oekraïne, of van de bar mitswa van een neefje.Ze probeert me op een dieet van geroosterde zalm met groene kruiden te zetten, zegt dat ik al die goydrek (Jiddisch voor smeerlapperij die niet joden eten) niet mag eten.of ze tekent druk magen en slokdarmen op een servet( ze was arts toen ze nog mooi en jong was) en overstelpt me met goede raad
20-02-2020, 10:44
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Alles wat u altijd al over kreeften wou weten maar nooit durfde vragen
Nu de chinezen ,die het grootste deel van de toeristen uitmaken hier in Vietnam,het land niet meer in mogen vanwege het coronavirus,is het maar treurig gesteld met de horeca, vele chinese restaurants waren genoodzaakt hun deuren te sluiten, grote luxe hotels staan leeg , maar ook de Seafood restaurants zien geen klanten meer. Chinezen zijn grote liefhebbers van kwallen, zeekomkommers, zee eend, oesters, tijgergarnalen, langoesten,en een hoop zaken uit de zee waarvan ik de naam niet ken.....Al dat lekkers wordt hier aangeboden in visrestaurants waar de beestjes lustig rondzwemmen in grote watertanks.Nha Trang noemt zichzelf dan ook trots"capital of seafood " om de plaatselijke economie een boost te geven ben ik gisteren een langoest gaan eten, dat lijkt wat op een kreeft maar is geen kreeft, het beest heeft geen scharen maar grote lange voelsprieten,smaakt enigszins anders dan zijn verwanten uit de koude noordelijke waters en is strikt biologisch zelfs geen kreeft maar behoord tot een andere familie, De langoest, een flink beest,werd geroosterd op een houtvuur,wat een vreemde smaak gaf die vaag aan chorizo deed denken, twee dipsauzen, een grote fles koud bier, dat was het dan. Kostprijs €13, te duur voor de Russen, toch een beetje schraal voor mij zo zonder brood en wijn.
17-02-2020, 11:42
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
