lang geleden dat ik nog schreef ! had geen zin ! 31 mei zijn we op reis vertrokken naar Kos , op bezoek bij mijn dochter Sara , ze werkt daar in een hotel . het deed ons deugd na het verlies van Pluche , tijdens de reis kon ik al beter mijn gedachten verzetten maar af en toe kwam dat rotte gevoel terug : ik mis hem nog steeds ! ik troost me soms met het gedacht dat hij nu bij mijn pa is ! de laatste tijd weegt dat verlies ook zwaar door ! ik kan dat geen plaats geven in mijn leven , hij ging te vroeg ! het was zo 'n oneerlijke strijd ....ik mis hem na 2 jaar nog elke dag ! soms denk ik : wat moet dat niet zijn voor mensen die een kind verliezen ...
plusje, ik denk nog elke dag aan je ! Zaterdag hebben we met pijn in ons hart uw hok en ren weg gedaan ... het moest eens gebeuren é , wat is het hier leeg nu ! Gisteren was lastige dag : mijn pa 2 jaar geleden gestorven ...we moeten toch veel afgeven in het leven ! Maar ik ben zo blij dat jullie een groot deel van mijn leven gedeeld hebben ...
Vandaag druk in de weer geweest ! Grote schoonmaak in de garage gedaan , amai wat een karwei ! Het gaat allemaal zo vlug niet meer als vroeger... Af en toe schoot Pluche me voor ogen maar ik dwong mezelf om me op mijn werk te gooien ! En dan voel ik me schuldig omdat ik niet meer voortdurend aan hem denk ! Waarom kwelt ne mens zichzelf zo ? Lieve pluche ik mis je nog zo veel en je vergeten doe ik niet ...je zit in mijn hart.....
Pluche is een week dood , hij zit voortdurend in mijn gedachten ! Al die gewoonten , het gemis ...het is moeilijk. Af en toe kan ik dit gebeuren toch al klein beetje een plaats geven ... ik heb het moeilijk met het feit dat we hem moesten laten inslapen ! Maar hij was ziek dus was dit het beste voor hem en toch ... ik kan die schuldgevoelens niet naast me leggen ..ik stel me zoveel vragen : had ik niet beter wat afgewacht , nog behandelen ...maar hoe braaf hij was voor ons , ik weet dat hij soms moeilijk handelbaar was ! Doordat hij vlug bang was durfde hij bijten ! Daardoor was een behandeling bijna niet mogelijk : de dierenarts kon niet bij hem komen ! Het laten inslapen was daardoor probleem : we moesten hem muilband aandoen en toen heeft hij me gebeten , hij was bang ! daarna is het vlug gegaan en gelukkig is hij rustig gegaan in mijn armen ... Het ligt zwaar op mijn lever dat ik hem die muilband nog moest aandoen , maar ik wou hem al die ellende besparen die kwam ... het is soms verdomd moeilijk om iets te beslissen in 't leven !
Vandaag was een drukke dag waardoor ik weinig tijd kreeg om veel na te denken over wat er de laatste dagen gebeurd is ... ik dacht dat de pijn om het verlies van pluche toch al wat beter ging , maar toen ik in de late namiddag nog wat ging strijken , buiten op terras , overviel me terug dat gemis ! Pluche lag altijd bij me , ik ben gestopt met strijken...blijkbaar is het nog te vroeg , het doet zo 'n zeer hem hier niet meer te zien ...hopelijk slijt dit vlug en kan ik met een goed gevoel aan hem terug denken !
wat een leegte .... pluche is 2dagen geleden gestorven en het gemis is erger dan ik had verwacht ! Bij alles wat ik doe denk ik aan hem , ik was ook veel met hem alleen waardoor ik me nu eenzaam voel ! Dit zal tijd nodig hebben , veel tijd...
Sterftedag van onze lieve Pluche . Toen ik mijn blog begon 2 dagen geleden had ik niet gedacht dat ik zo vlug dit verlies zou moeten schrijven, het is plots vlug gegaan.... Ik wou nog zo veel vertellen over hem ...en dat zal ik zeker nog doen maar het verdriet is nu te groot want ik mis hem zo , het is hier zo leeg , zo stil ...
Zijn naam was vlug gekozen ! Wat wil je , hij zag er uit al een bolleke wol , Ons kinderen , toen natuurlijk nog klein , noemden hem pluisje ...vandaar Pluche !
04/05/1999 Geboortedag van Pluche , onze lieve bordercollie ! Ik zie hem nog zitten , enkele weken jong , bibberend naast zijn moeder ! Ze waren nog met drie , kleine onschuldige puppy 's , wachtend op een nieuwe thuis. Hij viel direct op , lieve ogen , zijn kopje half zwart , half wit ... Het was liefde op het eerste gezicht ! Welkom in ons gezin !
