Allereerst een gelukkige moederkesdag aan alle moekes van Antwerpen en omgeving. Ook in Duitsland gaat het om een echte feestdag. We vonden niet direct een bakker die open was, dus was ons ontbijt voor het eerst van ons noodrantsoen op een bank aan het laatste stukje Ammersee. Het landschap kan ons hoe langer hoe meer bekoren en het laatste stuk naar Garmisch-Partenkirche is heel mooi. Met deze stad eindigt het eerste en langste deel van de Reitsma route. Dat verdient een klein feestje met een ijsbekertje (Pol) en een stukje zwartewoudtaart (Wilfried).

Omdat het nog relatief vroeg is, besluiten we al een stukje van deel 2 aan te vatten. Het is meteen een stevige oefening in het klimwerk maar met Mittenwald, het laatste stadje voor de Oostenrijkse grens, zitten we echt in de vooralpen ... heel mooi en pittoresk! 10km verder, in Oostenrijk nu, vinden we, moe maar voldaan na 116km, onze camping. We slapen in een mooi dal met aan 2 kanten rijzige bergmassieven.

We hebben deel 1 tot een goed einde gebracht ... en wat hebben we geleerd ?
A: Dat we regel nr 1 absoluut moeten toepassen en dat is geen bakker of terras laten passeren als het daar de tijd voor is !
B: Dat Pol nog altijd onze beste gids en voorganger is want zijn Garmin GPS geeft het beste overzicht. Wilfried heeft nu bijna helemaal door hoe zijn fietsgps, eveneens van Garmin werkt, en kan af en toe helpen om het juiste spoor te vinden.
C: Tot zijn eigen verbazing (en ook die van Pol) kan Wilfried bij deze queeste het klimwerk veel beter aan, dat zal wellicht te maken hebben met de 4 kg minder waarmee hij ten opzichte van vorige queeste is vertrokken.
D: Als je elke dag zo ongeveer 100km fietst dan zit je na 10 dagen aan net iets meer dan 1000km ... Joepie !
E: Dat we wederom heel veel geluk hebben met het weer, want het is de 10de keer op rij dat we droog onze tentjes kunnen opzetten.

Toch ook heel spijtig nieuws. We vernamen zo juist het plotse overlijden van Peter, oud directeur van Clb Ami1, zeer gewaardeerde ex-collega in het PMS en Clb werk en echtgenoot van Francine, ex collega van het Clb waar ik (Wilfried) werkzaam was. Tijdens het fietsen de volgende dagen zullen mijn gedachten ook bij Francine en dochter Charlotte zijn.