° het blijft afwisselend en spannend want je weet nooit naar wie je gaat schrijven en van wie je ontvangt;

° je stuurt naar sommige landen vaker omdat daar gewoon meer mensen mee doen;

° de komst van de postbode wordt weer interessant;

° ik deed leuke contacten op over heel de wereld. Soms stopt het bij een "thank you for the card" en soms volgt een e-mail uitwisseling of een Facebook toevoeging;

° je reist vanuit je luie stoel, hoewel echt reizen nog altijd wel leuker is maar we zijn dan ook Rockefeller niet noch familie van de Rothschilds;

° postkaarten shoppen blijft een plezier; je vind ze opeens overal : in een treinstation, in een museum, op een festival, in een antiekzaak, op een rommelmarkt;

° postzegels worden weer hip;

Niets dan voordelen ?

Neen, want soms kom je ook minder vriendelijke postcrossers tegen. Soms vergeet een Postcrosser wel eens een kaart te registreren. Ik stuur dan een "friendly reminder", helemaal niet kwaad bedoeld.  Mensen die de engelse taal niet echt machtig zijn en daardoor op je vraag niet willen of kunnen reageren beschouwen dit soms als een dwingend verzoek om een verloren kaart toch te registreren.

Anderen sturen je zo'n advertentiekaart die je overal gratis kan krijgen, zonder tekst, niet eens "happy postcrossing". Niets op tegen ware het niet dat als ik hun profiel even nalees daar klaar en duidelijk instaat " No ad cards please and write a message on the back of the card, nothing worst then just Happy Postcrossing". Dan denk ik : wat je zelf niet wil, doe je een ander ook niet aan.

Gelukkig gaat het hier maar om een kleine groep en ze zorgen op hun manier dan weer voor vermaak, verwarring.... of ergernis.

Veruit de meeste postcrossers zijn gewoon fijne mensen die nieuwsgierig zijn naar andere mensen en culturen. Heerlijk om te zien dat er ook mensen in Azie zijn die dezelfde humor hebben of dat er net zulke prettige gestoorden rondlopen in Belarus. En wat wordt er veel gelezen!! Bijna iedereen houdt wel van een goed boek. Ook wordt er veel gereisd, gefotografeerd, gesport, naar muziek geluisterd en een filmpje gekeken. Sommige mensen hebben hele persoonlijke beschrijvingen, bij andere spat de energie door je beeldscherm en bij sommige heb je meteen een klik en is het jammer dat er 13.000 kilometer tussen zit anders hadden we vast als vrienden ergens in een kroeg van een biertje of een lekker glas wijn kunnen genieten.

Sommige kaarten heb je al binnen 2 dagen, sommige landen doen er standaard 30 dagen over. Een kaart naar China was 60 dagen onderweg. Ondertussen had ik al een tweede kaart gestuurd. Want dat doe ik ook : één kaart komt niet aan, dan probeer ik een tweede onder omslag en meestal lukt het dan wel.

Het blijft ook niet bij kaarten alleen :

- iemand uit Indië verzamelt € centjes van alle € landen;

- iemand uit de USA stuurde mij bloemzaadjes die ik heb gezaaid in mijn tuin. Leuk detail de omslag was doorprikt door de postdiensten. Die dachten daar zeker één of ander wit poeder in te vinden. Gelukkig voor mij bleven er nog genoeg zaadjes over om te zaaien;

- theebuiltjes heb ik ook al ontvangen - leuk want chrysantenthee kende ik nog niet en gemberthee deed mij het heel warm krijgen;

- en dan heb je nog verzamelaars van postkaarten enkel met treinen, kastelen, klederdrachten, wapens, vliegtuigen...... Het maakt het kopen van kaarten alleen ingewikkelder maar oh zo spannend !