|
Ik lees en hoor van deze regering(en) altijd dat het doel is om de competitiviteit van onze ondernemingen te verbeteren door de loonkost te verminderen.
Ik lees en hoor onvoldoende van deze regering(en) dat het doel is om de levenskwaliteit van de kansarmen te verbeteren door de lonen en uitkeringen aan te passen.
Hoe dan ook gaat het bijna uitsluitend om de competitiviteit, zeg maar gerust het voordeel, van de grote bedrijven en kapitalen en zelden om de koopkracht en de levensstandaard van de gewone burger.
Gigantische ontslagvergoedingen worden uitbetaald aan mensen die 'in feite' mislukt zijn in hun opdracht ... Astronomische bedragen worden op tafel gelegd voor mensen die toevallig goed tegen een balleke kunnen shotten ... Belastingen worden, soms zelfs relatief legaal, ontdoken en versluist naar het buitenland ... Maar elke kritiek daarop wordt schaamteloos afgedaan als 'de jaloezie' die onze welvaartstaat schaadt.
Alle werkzoekenden en langdurig werklozen (ongeacht hun kwaliteiten, opleiding, intelligentie, gezondheid, geaardheid, geslacht, afkomst, familiale achtergrond, beperkingen enz.) zullen binnenkort op één en dezelfde lijn geplaatst worden, alsof ze gewoon een onderdeel zijn van één of andere statistiek, die je kan verschuiven naar die andere statistiek van het OCMW ... alsof zij niet allemaal een eigen parcours hebben afgelegd of nog afleggen ... alsof zijn niet ieder hun eigen specifieke 'dikke pech' hebben.
Volledig akkoord dat echt misbruik moet aangepakt en gesanctioneerd worden. Achterpoortjes moeten definitief gesloten worden. Maar dat moet wel op een menswaardige manier gebeuren, met kennis van zaken; rekening houdend met de achtergrond en de eventuele (on)mogelijkheden van de persoon in kwestie. Mensen kan en mag men nooit als een zoveelste dossiers behandelen, want anders daalt onze welvaart, voor velen onder ons, af naar een nieuw proletariaat.
Ondertussen weten we al, als we tussen de regels lezen, dat die zogenaamde competitiviteit van onze bedrijven nogal erg relatief is en geen enkele garantie biedt tegen kapitaalvlucht.
Soms denk ik - in al mijn naïviteit - dat als iedereen zijn belastingen zou betalen zoals het hoort, de problemen snel opgelost zullen zijn en er dan genoeg geld over zal blijven voor meer en betere gezondheid- en milieuzorg, ontwikkelingshulp en zelfs voor het streven naar de wereldvrede.
Misschien moeten we toch eens ernstig nadenken over een leefbaar basisinkomen voor iedereen, zodat de oprukkende robotten in de toekomst al het werk kunnen doen en dat handen- zowel als intellectuele arbeid een soort van persoonlijk engagement wordt, dat desnoods extra beloond kan worden, al naargelang de reële kwalitatieve bijdrage voor de maatschappij ... in plaats van de huidige toestand in de wereld te misbruiken als bliksemafleider (want dat is een ander, maar al even belangrijk item!)
|
