U kan zeggen dat het in de familie zit. Nee, mijn opa is niet Jan Decleir, mijn moeder niet Dora Van der Groen, maar we komen toch in de buurt. Bij ons wordt er dagelijks toneelgespeeld (niet alleen officieel tijdens het toneelavondje, maar ook in het dagelijkse leven!). En zeggen ze niet : 'Oefening baart kunst?'
Als dat zo is, dan zijn we semi-professioneel! Zelfs de kleinsten krijgen de smaak te pakken. Ons Lebbe gaat auditie doen voor een musical, ze heeft wel op voorhand al gezegd dat ze de prins niet zal kussen... Zelfs Rambo wou meedoen in het stuk, toen hij hoorde dat ze ook dwergjes nodig hadden. Toen ze Rambo zagen hebben ze zelfs overwogen van dit jaar maar 1 dwerg te pakken, kwestie van de regisseur wat te sparen, Rambo speelt toch voor 7. We wachten nu in spanning af hoe de auditie zal verlopen, en of Lebbeke de hoofdrol te pakken krijgt, Rambo hebben we moeten ontgoochelen, zijn leeftijd leek nog een hindernis om mee te mogen doen. 'Volgend jaar beter,' zeiden ze. Waarop Rambo het decor in stukken sloeg, zo is hij, ze hadden beter 2 keer nagedacht..
Enkel Stijn en Madre zijn niet zo happig op het hele toneel gebeuren, ze kijken wel graag in stilte, ergens ver weg (liggend in het geval van Stino). Alleen denk ik dat het bij Madre een beetje schijn is, ze speelt volgens mij een hele dag meesterlijk toneel. Ze is zelfs al 4 maanden aan het spelen dat ze zwanger is, zo geloofwaardig! :-P
Mijn enige vraag, die onbeantwoord zal blijven (althans nog even) is of de-op-weg-zijnde-waarvan-we-het-geslacht-al-weten- ook zo gebeten zal zijn door toneel? Ik zal het u weten te zeggen, als hij/zij uit de buik komt met de woorden : To be or not to be, is het wel duidelijk. Laat ons hopen...