|
EERSTE STUDIEJAAR
neen 't was geen klasje in de kleuren van de regenboog.
de koning keek stuur van boven het zwarte bord,de zuster op
de tree,een grootuitgevallen pinguin, kruis op haar zware boezem, omzachteld door een meterlange paternoster, in handbereik een bambou stok voor alle gebruik.
het grote kruisbeeld en de bijbelse prenten moesten ons de rechte weg wijzen., op de vensterbank stonden plantjes ver uit ons bereik; bij de kleinste zonnestraal gingen de baal katoenen overgordijnen dicht., verder zelf gemaakte platen met cijfers en letters, enige frivole noot: de mooie grote planten op een "pied de stal"achter in de klas.
een ronde stoof, met lange buis dwars door de klas,
een levensgevaarlijk tuig in de winter.
de zuster, nieuwsgierig zoals alle nonnetjes, wist onmiddelijk uit welk nest we kwamen alleen al door naar onze schort te kijken..gemakkeijk om de favorietjes te selecteren waarvan de ouders het spaarvarken van het klooster zouden spijzen.
schort van blikkend satijn met wit kraagje, hoofd gesierd als een paasei voor de ene
de andere moest het stellen met een katoenen die na enkele was beurten zijn zwakke glans en vorm al verloren was.
dit alles werd nog bevestigd door de "leien" die we bij hadden,
de satijnen een van echte leiesteen de andere een exemplaar
van beschilderd karton, waarvan de hoekjes loskwamen met een neiging kleine ezeloortjes te vormen.
ander attribuut was de "sponsdoos" met de natte spons om ons lei proper te maken... maar dat sponske moest wel regelmatig onder de kraan anders rook het als de pest,
het water in de klas was voor ma soeur, en thuis dachten we natuurlijk aan iets anders, dus....
onze pennenstok en inkt .... ook niet ideaal !!!!
in de bank zat een klein porseleinen potje, die de zuster regelmatig bijtankte met de indigo vloeistof, onze pen ging er wel in, maar de inkt kwam daarom niet in sierlijke letters op
ons blad, een druppel ontsnapte al eens op de lessenaar, de schort, de grond... dit alles probeerden we dan weg te werken met onze handen... het ging helemaal fout als iemand "de kurieuzeneus" uithing en het porseleintje in handen nam, erin blies en liet vallen...
in de winter, na de ochtendgebed, werden de kruikjes
(ook weer 2 soorten aluminium en ijzer) op de stoof gezet,
's middags waren die dan bloed heet en moest de zuster helse toeren uithalen om die eraf te krijgen, en wij om daaruit te drinken, iedereen koffie... we moesten juist onze boterhammetjes op onze bank leggen en we zaten in de refter, enkelen hadden een keukenhanddoek bij,....
we hadden het fijn samen, iedereen speelde met iedereen,
en er werden vriendschappen gesmeed tot lang na we ons dorpsschooltje verlieten en uitvlogen naar het grote onbekende...
gabrielle
|
Ik zat op een Amsterdamse openbare school en 10 jaar later. Nonnetjes waren een bijzonderheid. Onze buren hadden een tantenon. Het leek mij heel bijzonder.
Groetjes en slaap lekker voor straks
