Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
valiezen zijn het minst van onze bekommernissen als we op reis gaan.. waar je ze ook aanschaft.. ze zijn allen praktisch, licht hanteerbaar, kleurrijk.. voor iedere portemonnaie... enfin juweeltjes om te pronken ...
maar dat is niet altijd zo geweest .... vroeger had mijnheer pastoor er eentje nodig .. ging ieder jaar gratis mee op bedevaart, met zijn kudde naar Lourdes... meer dan een paternoster, brevier een doos tabak snuif en grote zakdoeken kon er niet in....
die van tante nonneke maakte deel uit van haar uitzet, samen met een chaperonne mocht ze al eens naar haar ouders... bij haar terugkeer was de kartonnen doos met handvat gevuld met allerlei materiële en vooral geldige giften van ouders, familie en vrienden.... tot grote vreugde van moeder overste die alles gracieus in ontvangst nam voor de gemeenschap..in ruil voor enkele weesgegroetjes...
degenen die het zich konden permitteren, vooruitziend waren schaften een exemplaar aan "voor als er iets gebeurd" de ziekhuisvalies... met japon/pyjama.. handdoek.. was handje.. zeep.... 1 flesje 4711
naar gelang de mensen wat mobieler werden was het bijna een status symbool... wie er geen had die leende er eentje... de trotse eigenaars loodsten je dan naar hun slaapkamer... om het pronkstuk van de kleerkast te nemen....
nog altijd vraag ik mij af waarom die valies juist daar moest liggen ??? toch geen zicht.... of onbewust "inpakken en wegwezen"
pas getrouwd, eigenaars van een derde hands kevertje gingen we voor een maand naar spanje... via via kregen we een echte hutkoffer....zou beeldig staan op de impérial van onze lichtblauwe kever:wink:
het natuurleder had zwaar geleden onder de vele reizen.... loodzwaar.. van ons kreeg hij een likje verf...:wink: zo fier als een dubbele gieter tuften we als landverhuizers langs de autostrade... een super vakantie was het .... maar we moesten nog terug... 1300 km ... met alles hadden we rekening gehouden behalve met ons oud versleten trouw ijzeren paard.... hij gaf het niet op... het zuchten en puffen vonden we normaal, gaven hem wat water en drukten de gaspedaal wat dieper ... en zo doorkruisten we la douce france bij maanlicht ....
het kevertje was bij thuiskomst serieus ziek en de dokter presenteerde ons een gepeperde rekening voor een week garage verblijf...
de hutkoffer verhuisde naar de zolder waar hij nog steeds staat... een stukje antiek nauw aan ons hart...
degelijke valiezen deden hun intrede... altijd maar lichter...
Reacties op bericht (1)
01-08-2013
mooi over die valiezen !
ik zie het zo voor me , mijn eerste kartonnen valiesje voor school , 'k was 17 ! , daarna was het er eentje in stof met een " tirette " = een rits , ging ook niet lang mee -- zucht - ondertussen heb ik er tientallen versleten , alleen mijn DELSEY klein formaat op 4 wieltjes gaat al jaren mee en geen gesleur eraan , 't loopt van zelf !!!
01-08-2013 om 08:38
geschreven door ani
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
