Eindelijk wat tijd gevonden om mijn werk af te maken. 

Het is een lang verhaal. En ik kan het moeilijk vertellen. Er is toch niemand die mij gelooft. 

Ik heb mijn broer vroeger geld geleend. En als je als gewone bediende een huisarts geld moet lenen. Dat klinkt zo eigenaardig. Een huisarts die toch veel verdient moet geld lenen van een gewone bediende. Daar struikelde iedereen over. Nochtans de waarheid.

Thuis waren ze arme mensen. En hun zoon kon goed studeren. Zijn toekomst werd al bepaald. Architect was nog niet hoog genoeg gegrepen. Dokter of Apotheker. En hij heeft het bereikt. Hij is afgestudeerd als huisarts. De trots kon thuis niet op. Hun zoon een dokter. Mijn moeder is speciaal werken gegaan om dit te kunnen betalen. Zij als dochter uit een rijk boerengezin ging werken als poetsvrouw. In de familie werd het dat haar kwalijk genomen. 

Eddy vestigde zich als huisarts in Donk, een deelgemeente van Herk-de-stad. Hij was ondertussen al gehuwd met Marie Josee Robijns; een tandartsassistente uit Alken. Kortaf Mia.

Voordat Eddy zich als dokter vestigde had hij noch een jaar specialisatie gedaan. Hij woonde met zijn vrouw op een appartement in Heverlee.

Mijn ouders hebben waarschijnlijk aangedrongen dat hij zich in Donk zou vestigen. Het was maar een kleine 2 kilometer van thuis. Louis Steenbergen, een buurman had daar een kleine boerderij. Eigenlijk was het niet geschikt om een dokterspraktijk te beginnen. Maar het moest snel gaan.

Hij is daar zijn praktijk beginnen op te bouwen. 

Mensen die niet naar zijn praktijk gingen, werden afgeschilderd als jaloerse mensen..

Philippe Vandersmissen was ondertussen geboren.

Ondertussen was zijn oog gevallen op een sjieke villa van een aannemer. En waren de klachten over de kleine boerderij te groot geworden.

Hij is verhuisd naar die villa met een badkamer uit marmer en gouden kranen. Van de 2 garages werd zijn praktijk gemaakt.

En ondertussen werd zijn tweede kind Thomas Vandersmissen op de wereld gezet.

Maar op een dag zou de villa openbaar verkocht worden. Eddy had bouwgrond gekocht.

Het was een heel gedoe. Mijn vader had een stroman gevonden. Een Truienaar die in een slachthuis werkte en na zijn uren nog in het zwart werkte.  

Die kwam met een Ferrari naar de openbaar verkoop. Uiteindelijk zijn beide partijen en de notaris het eens geraakt. Maar er moest eerst een grote som geld op tafel worden gelegd.Ik weet zelf niet meer hoeveel die som was.

Toen gingen alle gezichten naar mij. Mijn ouders hadden zelfs niets. De ouders van Mia waarschijnlijk ook niets. Kreeg hij geen lening meer op de bank? 

Ik weet het niet. Ik had altijd zuinig geleefd. Trouwens ik woonde nog thuis. Ik wist zelfs niet hoeveel geld ik op mijn rekening staan had. 

En het was maar een lening. Mijn moeder heeft het geld van de bank gehaald. Want ik moest werken gaan.

Ik werd wel bedankt. En ze gingen mij eeuwig dankbaar zijn. Eeuwig duurt niet lang.

Het leven ging verder. Eddy heeft zijn bouwgrond verkocht. Maar ik heb nooit mijn geleend geld terug gezien. 

Thuis leefde ze nog in de wolken met hun zoon als dokter in zijn rijke villa.

Op een zondag maakte ik een fietstochtje langs de sjieke villa. Ik zag mijn broer het onkruid schoffelen. Ook niet van zijn gewoontes voor iemand die golf speelde.

Eventjes gestopt. Bleek dat hij weer geld nodig had. Sociale lasten !!! Natuurlijk als je boven je stand leeft, kan dit gevolgen hebben.

Ik heb hem terug maar geld geleend. Was het 250 000 belgische frank? Ik weet het allemaal niet meer.

Deze transacties hebben nooit op papier gestaan.

Later wist hij de weg en heb ik hem nog verschillende  keren grote sommen geld geleend of was het ondertussen al gegeven gehad.

's Maandags van Rummen kermis ging ik gewoonlijk met zijn kinderen naar de jaarmarkt.

Toen is ze terug bracht moest ik binnenkomen en wou hij mij spreken. 

Ik moest op hem in zijn kabinet wachten.Blijkbaar had hij niet veel zin. Want Mia moest hem binnen duwen. 

Ik hoor het hem nog zeggen. Als hij vijftig werd wou hij het rustig aan doen. Als ik hem nog zoveel geld gaf, was later de ganse erfenis van mij. 

Ik was overrompeld door het voorstel. Eigenlijk snapte ik het niet. We waren daar een erfenis aan het verdelen. Maar onze ouders leefden nog beiden. 

De erfenis bestond uit een boerderij met 65 are grond, 2 stukken landbouwgrond en een stuk bouwgrond in het hartje van Schakkebroek.Het grootste deel afkomstig van de erfenis van mijn moeder.

Ik had er geen zin in. Ik wilde er weg.

Toen ik thuis kwam zal mijn moeder gezien hebben dat er iets scheelde.

Na een een paar dagen heb ik het haar verteld. 

Maar er bestond thuis niet zoiets als samen aan tafel gaan zitten. Een familieraad . Er werd nooit niet over problemen gepraat. 

Mijn ouders kwamen er ook niet in tussen. Tenslotte was het hun erfenis. Zij spraken hun oudste zoon ook niet aan. 

Ik begreep het niet.

Na een tijdje waarin ik gepusht werd door mijn moeder, heb ik het voorstel maar aangenomen. Mijn geld zou ik toch nooit terug zien. En dan had ik een eigen huis. Dat waren de woorden van mijn moeder. 

Ik kreeg een velletje papier met 2 regels , waarin hij verklaarde af te zien van zijn deel van de erfenis. Natuurlijk werd het niet beschreven bij de notaris.

Het potje moest gedekt blijven. 

Later heeft hij ontkend dat dit gebeurd was. Zelf als ik hem het papier onder zijn neus duwde. Het is verloren gegaan.Ik ben er bijna zeker van dat mijn moeder het heeft laten verdwijnen. Ze had nog een verklaring waar Eddy 400 000 belgische frank had geleend van onze nonkel Louis. Eddy zei dat hij ze terug gegeven had. En nonkel Louis was ondertussen gestorven.

Het perceel bouwgrond is verkocht toen Eddy weer in geldnood zat. Voor 1 200 000 Belgische frank. 600 000 BF voor hem en 600 000 BF voor mij. En van die 600 000 heb ik hem er nog 400 000 BF geleend.

Een perceel landbouwgrond heeft mijn vader verkocht om te kunnen leven. 

Het andere perceel werd verkocht om de successierechten van de broer van mijn moeder te kunnen betalen.

Alleen de boerderij bleef over. 

Die werd op mijn naam gezet bij de notaris. Alleen was ik alleen maar blote eigenaar en behielden mijn ouders het vruchtgebruik. En dit was alleen omdat de boerderij moest borg staan voor een lening van mijn broer.