Op Twitter schrijft Rik Torfs: 'De meeste dorpelingen, uiteraard niet allemaal, zijn blij in een dorp te wonen. Ze hebben geen zin in de voor onze tijd zo typische slachtofferrol te kruipen en hebben geen medelijden nodig'.

Torfs verwart 'slachtofferrol' en 'medelijden' met door de overheid en de mercantiele privésector opgelegde en geforceerde afhankelijkheid en onvrijheid.

De blijheid om in een dorp te wonen, wordt permanent aangetast door de complexe technologie en het 'ontmensen' van diensten.

01-07-2024 om 09:12 geschreven door Gust Adriaensen

Raadpleeg geregeld http://Pausbezoek.be. Deze website  bundelt alle informatie over het pausbezoek

28-06-2024 om 20:15 geschreven door Gust Adriaensen

Vrijdag 28 juni 2024    Meditatie : “Euthanasie” als opium voor het volk (I)   We laten onze campagne voor een meer vurige evangelisatie even rusten om een actuele nood onder de aandacht te brengen: de huidige euthanasiepraktijk, die niets minder is dan opium voor het volk. In de openbare opinie wordt het actief doden van iemand op zijn/haar verzoek, steeds meer als verantwoord beschouwd. De misleidende gedachte dat euthanasie een waardig sterven is, wordt steeds meer opgedrongen. Ook in gewoon christelijke gezinnen wordt het soms als normaal gezien dat men zijn ouders heeft laten “euthanaseren” en men prijst de “geneesheer” die zich als “doden-heer” ontpopte, hoewel hij eigenlijk een deserteur is. Vrienden vertelden mij met hoeveel liefde zij hun vader of moeder hebben verzorgd, die dan door euthanasie het leven verliet. Ik wil hen niet kwetsen en zeker niet hun liefdevolle zorg in twijfel trekken. Toch blijf ik zeggen: zij weten niet wat ze hun ouders ontnomen hebben. We zijn in staat om onze geliefden iets veel mooiers en waardevollers te gunnen in deze laatste beslissende fase. Meewerken aan euthanasie is eigenlijk zeggen: “inderdaad, uw leven is niets meer waard, kom we maken er vlug een eind aan”. Deze veroordeling verdienen onze geliefden niet. Hebben wij geen betere middelen dan het dodelijke spuitje? Trouwens, wanneer er iemand is die hen echt nabij wil zijn in alle zorgen, pijnen en angsten om deze te verlichten, zal de  vraag naar euthanasie van zelf verdwijnen. Ze zijn dan in staat op hun tijd en wijze hun leven terug te geven aan Hem die het geschonken heeft. Het menselijk leven is op geen enkel ogenblik en in geen enkele omstandigheid zinloos of waardeloos, zoals ook de menselijke waardigheid door ziekte noch lijden aangetast of verminderd kunnen worden. Deze kostbare boodschap kunnen we altijd aan onze geliefden geven in plaats van hen in onze wegwerpcultuur als een nutteloos geworden voorwerp te elimineren. Dat vraagt inderdaad een ernstige inspanning van onszelf. We moeten bereid zijn alle zorgen - en niet alleen het lichamelijk lijden - van een stervende ter harte te nemen. Er kunnen zovele andere pijnen en angsten zijn waarin we hen echt nabij willen blijven tot het einde. Het leven dreigt in onze westerse, hedonistische, materialistische wegwerpcultuur steeds meer als iets banaals beschouwd te worden. Laten we nederig erkennen dat het leven, de geboorte en de dood een huiveringwekkend mysterie blijven. Geboren worden is een passief werkwoord. Niemand heeft ooit ook maar de minste inspraak gehad in het allerbelangrijkste, namelijk het ogenblik en de wijze van zijn ontstaan, alsook in de fysische of geestelijke aard van zijn eigen leven. Alles werd ons gegeven opdat we het dankbaar zouden aanvaarden en daarmee ons eigen en uniek leven zouden uitbouwen. Sterven daarentegen is een actief werkwoord, dat we bewust kunnen trachten te beleven. Het christelijk geloof verschaft ons de grootste dynamiek in zijn visie van het leven, lijden en sterven met Christus om met Hem te verrijzen. Het is best mogelijk dat deze dynamiek bij vele gelovigen nooit doorgedrongen is. Ze was ooit in de westerse christelijke beschaving “gewoon”. Wat men gewoon wordt, begint na een tijd te vervelen en men wil iets anders. Welnu, in de mystiek-religieuze poëzie van de Indisch-Bengaalse dichter-filosoof, de “Bengaalse nachtegaal”, Rabindranath Tagore (+ 1941), vindt je vanuit zijn hindoe-geloof een schitterende bevestiging van het christelijk geloof. Hij heeft eindeloos het mysterie van geboorte en dood bezongen als de oevers van dezelfde stroom van het leven, dat uitmondt in de eeuwigheid. Wie zijn kleine verzameling leest, vindt de meest sprankelende poëzie: TAGORE, Zwervende vogels, Wereldbibliotheek Astardal, z.j. “De stempel van de dood geeft waarde aan de munt van het leven…” (blz. 32). “De fontein van de dood doet het stille levenswater opspringen” (blz. 60). “Dit leven is het oversteken van een zee… In de dood bereiken wij de kust…”(blz. 64). “De dood behoort bij het leven evenals de geboorte. Het lopen is in het optillen van de voet evenals in het neerzetten” (blz.  70). “Wanneer al de snaren van mijn  leven gestemd zullen zijn, mijn Meester, dan zal bij elke van Uw aanrakingen, de muziek der liefde  weerklinken” ( blz. 81); “Laat dit mijn laatste woord zijn, dat ik geloof in Uw liefde” (blz. 83).

Of lees zijn Wij-zangen (Gitanjali), Ankhj-Hermes bv-Devengter, 1973, 7e druk vertaling Frederik van Eeden. “In ene groet aan U, mijn God, mogen al mijn zinnen zich spreiden… Als een vlucht heemzuchtige kraanvogels, die nacht en dag doorvliegen tot hun nest in de bergen, zo moge heel mijn leven afreizen naar zijn eeuwig thuis, in ene groet aan U” (blz. 68). Deze dankbaarheid en eerbied voor het leven, dat ons ver overstijgt, dreigen door onze kunstmatige, technische, materialistische maatschappij vernietigd te worden. Daardoor kon de huidige mensonwaardige euthanasiepraktijk met haar morele ontwrichting zo diep doordringen. Euthanasie hoort niet thuis in een menselijke beschaving (wordt vervolgd). Ziehier de schitterende getuigenissen in deze zin  van moderne deskundige zorgverleners: Timothy DEVOS e.a., Euthanasie, l’envers du décor. Réflexions et expériences de soignants, Préfaces de Jacques Ricot et de Herman De Dijn, Editions Mols, juni 2019 (met  een klein lexicon). Timothy DEVOS (red.), Euthanasie een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners. Voorwoord Herman De Dijn, Pelckmans, 2021 (met klein lexicon met uitleg over de betekenis van de verschillende  termen).

Klik hier om de rest van de wekelijkse brief te lezen!

28-06-2024 om 07:50 geschreven door Gust Adriaensen

Het logo van het pausbezoek aan België illustreert een Kerk die onderweg is ©Pausbezoek.be

27-06-2024 om 14:24 geschreven door Gust Adriaensen

'Ik ben een grote voorstander van een nominalistische, volledig vrije genderkeuze die uiteraard niet eenmalig hoeft te blijven. Er is immers al zoveel onvrijheid in onze samenleving', schrijft Rik Torfs op Twitter. En in Doorbraak wijdt hij daaraan een column.

Torfs wil klaarblijkelijk de middeleeuwse strijd tussen nominalisme en realisme nieuw leven inblazen. Hij is een nominalist: algemene begrippen zijn slechts namen en hebben geen enkele werkelijkheidswaarde. De 'plantheid' bestaat niet, enkel het 'madeliefje'. De 'mensheid' bestaat niet, enkel 'Rik'

In het Doorbraakartikel gaat Torfs toch wel bijzonder luchthartig, badinerend, over erg fundamentele waarden en opvattingen heen. Hij zet 'externe waarheden' en 'algemene categorieën' weg als onrealistisch. Dan blijft enkel een hyperindividualisme zonder algemeen kader over.

De 'gender-Spielerei' inbedden in de wijsgerige stroming van het nominalisme, maakt, zoals Torfs geamuseerd schrijft, gender tot een individuele, veranderlijke keuze.Dergelijke lichtzinnige benadering botst met christelijke opvattingen en kan verwarring zaaien bij heel wat mensen.

Bekent Torfs zich nu duidelijk tot de Nieuw-Rechtse ideologie? Want het nominalisme vormt daarvan de filosofische legitimatie . Een ideologie waarin de mens maker is van zichzelf en van zijn wereld, gekenmerkt door anti-egalitarisme . Lees meer daarover via http://ethesis.net/nieuw_rechts/nieuw_rechts_deel_II_3.htm

25-06-2024 om 08:49 geschreven door Gust Adriaensen

Na het haagscheren,

rust: een biertje en zicht op

vijf madeliefjes.

21-06-2024 om 17:00 geschreven door Gust Adriaensen

20-06-2024 om 15:07 geschreven door Gust Adriaensen

'Een gebrek aan barmhartigheid maakt werknemers ziek', schrijven drie hoogleraars in DS en ze citeren daarbij Jezus Christus:

“Jullie weten dat de machthebbers misbruik maken van hun macht. Maar onder jullie moet dat totaal anders zijn. Wie van jullie de grootste wil zijn, moet jullie dienaar worden.”

19-06-2024 om 07:10 geschreven door Gust Adriaensen

17-06-2024 om 17:20 geschreven door Gust Adriaensen

De weg naar God

De weg van Augustinus naar God: SAMEN LEVEN IN LIEFDE.

Op 15 juni bracht pater Nicolaas een boeiende presentatie van de H. Augustinus en zijn kloosterregel: bronnen van inzicht en wijsheid, ook voor mensen van nu.

Je krijgt de gelegenheid om nog in te schrijven voor de presentatie op 29 juni: Info en inschrijving : nicolaasgorts@hotmail.com  of 0495 52 46 54.

15-06-2024 om 17:49 geschreven door Gust Adriaensen