Marie-Rose Morel is dinsdagavond rond 20 uur overleden in het Sint-Augustinusziekenhuis in Wilrijk, zo is uit haar naaste omgeving vernomen. De Vlaamse politica streed al lange tijd tegen kanker. Morel werd 38 jaar. Ze laat twee zoontjes achter.
In januari 2009 kreeg Morel het nieuws dat ze baarmoederkanker had. De ziekte was toen al in een vergevorderd stadium en de dokters gaven haar slechts 10 procent overlevingskans. Toch vocht ze moedig terug. Ze onderging een zware chemokuur en een reeks bestralingen. Met succes, want in augustus 2009 kondigde Morel aan dat ze de kanker overwonnen had.
Huwelijk met Vanhecke
Een jaar later sloeg de vreugde opnieuw om. De kanker kwam terug, en de prognose was zeer somber. De artsen gaven Morel nog zes maanden. Het is alsof ik in een dodencel zit en wacht tot ze me komen halen, zei Morel in september in 'Goedele nu'.
Morel zocht op dat moment heil bij alle mogelijke genezingsmethodes. Ze voelde zich lange tijd goed en signeerde begin november zelfs haar boek 'Leve het leve' op de Boekenbeurs in Antwerpen. Ze werkte ook nog mee aan een reportage over alternatieve geneeskunde. Maar sinds midden november ging het steeds slechter. Er werden drie nieuwe tumoren vastgesteld in de hersenen en Morel moest een spoedbestraling ondergaan.
Op 8 januari stapte Morel nog in het huwelijksbootje met 'boezemvriend' en ex-Vlaams Belangvoorzitter Frank Vanhecke. Zo wilde ze de toekomst van haar kinderen Alexander en Marnix juridisch veilig stellen, want voor Morel was het ondenkbaar dat de partner van haar ex-man toegang zou krijgen tot haar kinderen, haar huis en eigendommen.
N-VA
Marie-Rose Morel studeerde in 1995 af als licentiate in de geschiedenis, nadat ze eerder al tot Miss Vlaanderen werd verkozen. Na haar studies sloot ze zich eerst aan bij N-VA.
In 2004 maakte Morel de overstap naar Vlaams Belang. Daar stelde ze zich gematigd op om minder radicale kiezers naar de partij te kunnen lokken. Dat levert haar binnen Vlaams Belang kritiek op, onder andere van de ultra-conservatieve Alexandra Coolen.
Vakbonden
Binnen de partij wierp Marie-Rose Morel zich op als specialiste van de vakbondswetgeving. Ze spande een proces aan tegen de twee grote vakbonden ACV en ABVV toen 211 personen die voor Vlaams Belang opkwamen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 door hun vakbond uitgesloten werden.
In het begin van 2007 maakte Morel bekend dat haar partij werk maakt van een eigen 'beweging voor werknemers', zonder dat die partijgebonden zou zijn.
Federale verkiezingen
Na de federale verkiezingen van 10 juni 2007 veranderde de positie van Marie-Rose Morel binnen Vlaams Belang enigszins. Ze kreeg de zwarte piet toegeschoven voor de minder goede verkiezingsuitslag.
Kopstukken Filip Dewinter en Gerolf Annemans lagen openlijk overhoop met Marie-Rose Morel en toenmalig partijvoorzitter Frank Vanhecke. Het afspringen van de kartelgesprekken met de zegevierende Lijst Dedecker werd hen zwaar aangerekend.
Intern verweten de partijleden Morel hoogmoed. Ze noemden haar bovendien de 'Yoko Ono van het Vlaams Belang' omdat ze de drievuldigheid Vanhecke, Dewinter en Annemans uit verband speelde, net zoals Yoko Ono dat destijds bij The Beatles deed.
De open oorlog werd nog duidelijker toen Marie-Rose Morel begin 2008 Frank Vanhecke bleef steunen bij de voorzittersverkiezingen. Dewinter en Annemans kozen partij voor Bruno Valkeniers, de latere winnaar.
Bij de Vlaamse en Europese verkiezingen van 2009, toen Morel streed tegen baarmoederkanker, kreeg ze geen verkiesbare plaats aangeboden op de lijst. Bij de verkiezingen van 2010 kreeg ze nog net de plaats van lijstduwer voor de Senaat aangeboden, maar ze bedankte. Morel greep ook naast de functie van ondervoorzitter bij het VB. In juli 2010 liet Morel zich schrappen als partijlid.
Zoontjes
Marie-Rose Morel was gescheiden van haar eerste man en opnieuw gehuwd met Frank Vanhecke. Uit haar eerste huwelijk laat ze twee zoontjes achter, Alexander en Marnix. Voor haar zoontjes maakte Morel enveloppen met briefjes in. Een envelopje voor elke belangrijke gebeurtenis in hun leven, vertelde ze toen. Voor als ze twaalf jaar worden, als ze hun communie doen, als ze op kot gaan."
"Met hele simpele boodschappen in, zoals een mama een brief schrijft naar haar kind dat niet bij haar is. En er zit ook een centje bij. Daarmee kunnen ze dan iets kopen dat dan toch precies een beetje van hun mama komt. De doos met envelopjes wordt bewaard door Frank Van Hecke.
