Na een auto ongeluk en een aantal pijnstillers is het als vroeger, weer op ons vertrouwde plekje aan de pc.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar met de stemmige kerstdagen en van oud naar nieuw zou 'k beschamend over Annie 2 moeten vertellen, na alles wat er gelezen werdt echt geen lectuur voor deze dagen. 
Wij daarentegen hebben een heerlijke tijd achter de rug.
De kinders en kleinkinders zijn op kerstavond gekomen!
We danken God voor zoveel geluk, zelf kunnen we nergens gaan. Als de kinderen dan hun verlof schikken voor een familiefeest, dat vinden we de must.
Op de avond van oud naar nieuw zijn we dan met ons tweetjes heerlijk bij de houtkachel tv gekeken.
Om middernacht naar ons bed en de dag erop fris en vol moed aan het nieuwe jaar begonnen.
Nog vind ik de moed niet om over Annie 2 te spreken das voor de volgende keer.
Maar over het ongeluk met de wagen kan er meer verteld worden.
Verleden donderdag kwamen we van de oogarts, bijna 't huis bedacht 'k dat we best een dagschotel konden gaan eten in het bos, dicht bij huis aan.
Maar zo ver is het niet gekomen......... op zo een acht tal km. van huis is mijn rechter been geblokkeerd.
Wawhhh en ik rij met een automatische wagen, kon dus mijn been niet van het gaspedaal halen, bij een blokage kan ik daar niets mee aanvangen, enkel heel véél pijn verdragen.
Zonder nadenken ben 'k van de autoweg gereden naar de zijkant om niemand te belemmeren.
Maar we kwamen terecht tegen een ous huisje die te koop stond.
A1nn de muur niets te zien, maar de wagen, dat was anders, de hele rechterkoplamp in diggelen en ze zijkant lag in plooien, mijn man in paniek kon niet naar buiten.
hij is namelijk ziek, dus ben 'k maar zo rap als het mogelijk was achteruit gereden en naar de garage voor herstel.
Toen de dag erna de dokter voor mijn man op controle kwam, sprak ze voor mij een zwaar oordeel uit.
JE MAG NIET MEER MET DE WAGEN RIJDEN ANNIE. HET IS GEVAARLIJK  ALS JE NIET KUNT STOPPEN; GELIJK HAD ZE!
Stel je voor dat er een klein kind de weg ondesteekt, mag er niet aan denken.
Nu 'k mijn man dag en nacht verpleeg weet 'k wat het betekend, dus geen andere mensen in verdriet en miserie steken.
Dus lieve lezers je mag regelmatig een flitsje van mij verwachten.
Tot de wagen verbouwd is kan ik geen stap buiten. Maar dat is voor ons het minste kwaad,
we hebben hulp genoeg, god zij dank.
Tot de volgende keer.               
Annie 1            11/01/2007