Bompa's job deze dagen is de kleinkids helpen bij de voorbereiding van hun examens. Voor mij zit een dertienjarige z'n hoofd te breken over de Griekse geschiedenis. Voor mij is dit ook een opfrisser, echt wel prettig om nog eens door oligarchie, democratie, aristocratie ed te wandelen en herinnerd te worden aan Homerus en zijn Ilias. 

Ik ken een mop over bloemen maar in't Engels is ze 'flower', woordgrapjes ontgaan 'm ook niet.

Volgende zaterdat hebben we dus ons 'kerstfeest', altijd een weekje voorop omwille van 'familiale' omstandigheden. Hopelijk kan alles doorgaan, nu we een eerste kleinkind in quarantaine hebben, drie klasgenootjes positief getest. Vraag je je toch af waarom ze de scholen niet effectief gesloten hebben ipv een weekje voor het kerstverlof. 

De zelftesten zijn aangekocht, dus op dat gebied zitten we safe. Mijn apotheker is een heerlijke man, zo ongeveer van mijn leeftijd, met een enorme behoefte om alles uit te leggen.Meestal leer je d'er ook nog dingen bij, soms isi het wel vervelend.. Ieder z'n ding.

Ko, mijn 'aangenomen' zoon uit Myanmar, komt ook naar het kerstfeest. Twintig jaar geleden kwam hij als politiek vluchteling in Lanakan aan. Na vele omzwervingen langs de sociale en andere diensten kwam hij met ons in contact, we namen zijn zaak ter harte, hielpen hem met zijn aanvraag om Belg te worden, misten hem toen hij plotseling van de radar verdween... Bleek dat hij stilletjes clandestien terug naar Myanmar gereisd was om te trouwen, met een voor hem onbekend meisje...

Enkele jaren terug maakten we samen een reis naar Myanmar, het land van de duizend pagodes. Een hele ervaring. Zet je zo weer met je beide benen op de grond.

Nu zijn ze een 'happy family' met twee mooie kinderen en een nachtwinkel in Antwerpen. De toestand in Myanmar grijpt hen heel erg aan. 

Zien wat de toekomst brengt ...