|
M'n ebbenhouten piano staat in de kamer hiernaast, jaren in onbruik en verstopt onder een oud en gaterig bedlaken. Waar is de tijd zo denk ik toen ik in het groot symfonische orkest speelde, toen vingers nog pianotoetsen beroerden, ontroerden zo je wil. Nu bespeel ik, typ ik, beroer ik alleen nog via dit pc toetsen bord, afwisselend met mijn rechter dan weer met m'n linker wijsvinger, want artrose is geen lachertje.
|
