Welkom bij het "meisje van 1948". Vind je mijn bedenkingen en dagboekverhalen leuk? Je kan misschien mijn blog-adres doorgeven aan familie, vrienden, vriendinnen en kennissen. Wil je commentaar geven op mijn schrijfsels ? Dat kan door op de knop'reageer' onderaan de tekst, een reactie te geven. Wil je een deel van mijn teksten gebruiken? Dat kan, maar verwittig me even. Grtjs van Pijltje
Naast mijn verschillende sneeuwklokjes, die al een maand bloeien, is er nu ook een geel krokusje verschenen. Ik heb wat kleur gekregen door de licht verhoogde buitentemperatuur: 11°C. Natuurlijk is het nog geen lente, want dat maakt 1 zwaluw ook niet, maar de doodse periode van het jaar is weg aan het deemsteren. Ik kan weer 'oef' zeggen, want ik heb de winter overleefd. Ik mag natuurlijk niet té vroeg victorie kraaien, maar een zo'n fris, klein bloemeke doet me toch van méér dromen. Ik heb zelfs al eens uitgekeken naar shorts om terug met blote benen te kunnen rondlopen en vooral ook de kousen in de schuif te kunnen laten. Het zal allemaal wel een beetje voorbarig zijn, maar dromen doet leven. Ik ben wat later beginnen schrijven, want na de poetsbeurt deze morgen is er toch wat tijd nodig om te relaxen. Zelfs de hond verlangt dan naar zijn halfuurtje 'repos'. Het goede nieuws kwam vandaag vanuit de klassieke muziekwereld: 2 belgen zijn geselecteerd om mee te doen aan de KEW. Dat is niet de Engelse buitenwijk met zijn prachtige botanische tuinen, maar de Koningin Elisabeth Wedstrijd en dit jaar is die muziek olympiade voorzien voor piano. Een Leuvenaar en een Waal uit March-en-Famenne moeten het opnemen tegen de toppianisten uit Zuid-Korea, China en Japan. De Russen, die vroeger de hoge noot speelden zijn een beetje op het achterplan verdreven. Maar ik zal eens een keuze moeten maken waar ik naar toe wil. Met het vliegtuig ben ik op 1u10 minuten in de Kew-gardens in Kew-London en dat is exact de tijd die ik nodig heb om in het Palais des Beaux Art in Brussel te geraken om een namiddag van de KEW bij te wonen. Bij Klara heeft men aandacht voor het vriendinnetje van J.W von Goethe (1749-1832), Corona Schröter (1751-1802). Ze speelde in Goethes amateurgezelschap dikwijls de hoofdrol in zijn toneelstukken. Op zijn verzoek werd ze 'hof-en kamerzangeres' in Weimar, ze componeerde liederen van de teksten van Goethe en als sopraan bracht ze die dan te gehore. Ze tekende, schilderde, een veelzijdige vrouw dus. Nog even een bladje omslaan in de filosofiekalender. "We geven de natuur veel liever de schuld van wat we niet leuk vinden aan onszelf, dan dat we haar crediteren voor wat we wel leuk vinden aan onzelf." Een wijsheid uit het boek "De aap in ons - waarom we zijn wie we zijn." geschreven door Frans de Waal (1948-2024). Hij was een bioloog gespecialiseerd in de ethologie (gedragsbiologie) en primatologie of de wetenschap van de primaten waaronder ook de homo sapiens behoort. Kort gezegd, hij keek veel naar de apen zowel in de vrije natuur als in de zoo, maar ook naar de mensen. Tot morgen
Zeer koude, door merg en been gaande, zuidoosten wind. Nog altijd maar 2°C, het zal een koude dag blijven. Gisteren was ik de filosofen en de zangeressen vergeten. Ik zal dat goedmaken en vooreerst de filosoof van gisteren aan het woord laten. "Vissen zien geen water, mannen zien geen patriarchaat en witte filosofen zien geen suprematie". Dat schreef de Jamaïcaanse politieke filosoof Charles W. Mills (1951-2021) over de 'witte moraalfilosofen' zoals Kant (1724-1804), Rousseau (1712-1778)...omdat ze volgens hem onvoldoende bewust waren van de structuren van de witte overheersing, racisme en kolonialisme, die hun filosofiën beïnvloedden. Vandaag is er dan het woord van een andere wijsgeer.De Duitse Hildegard von Bingen (1098-1179), een benedictijnernon, die op 8 jarige leeftijd aan de Kerk was geschonken door haar ouders. Zij was het 10e kind van het godvruchtige koppel. Zij werd later abdis van haar kloostergemeenschap en spendeerde haar tijd aan religie, filosofie, kosmologie, wetenschap, biologie, medicijnen, plantkunde, taalkunde, poëzie, compositie en muziekbeoefening. Ze had veel visioenen en noteerde die vlijtig in haar boeken. Zij was een mystica en als zodanig door de Kerk erkend. In 2012 werd zij, door Paus Benedictus XVI (1929-2022), tot 'Kerklerares' uitgeroepen. Haar wijsheid is het volgende "Elk element heeft zijn geluid", met als begeleidende tekst: "de mens moet echter wel de oren hebben om dit te horen, anders verneemt hij alleen duivelse dissonanten". Bij koud weer moet een mens toch binnenblijven, en dan vind ik het plezant, dat er iets op mijn weg komt waar ik weinig of niets van afweet en er een zoekertje van kan maken op wikipedia. Ik ben dan zoals een spons, alles opnemen er veel van vergeten, maar er blijft toch een flard in mijn brein hangen. Zowel voor gisteren en vandaag zijn de Klara muzikanten totale onbekenden voor mij. Gisteren werd Mary Halvorson voorgesteld, die verzot is op electrische gitaar, en liefhebster is van avant-garde jazz. Door een typfoutje, kwam ik bij ene Mary Holvarson (1876-1918) terecht, een overlevende van de Titanic-scheepsramp. Natuurlijk heb ik dat vrij korte levensverhaal ook gelezen. En vandaag spreekt Klara over Maria Antonia Walpurgis, keurvorstin van Saksen met als extra kwaliteiten: mecenas, componiste, operazangeres, schilderes en moeder van 9 kinderen. Ze schreef, componeerde en zong de titelrol in haar eigen opera, "Talestri", een werk en muziekstuk over een koninkrijk gerund door vrouwen. Enige jaren voordien heeft ze dat ook gedaan als regentes van haar minderjarige zoon. Dat zal haar inspiratie wel geweest zijn. Klara stelt dan wel veel muzikale vrouwen voor, maar velen totaal onbekend voor mij. Vandaag is er de herdenking van Charles Trenet (1915-2001) en dan luister ik maar liever eens naar zijn mooie lied, door velen nagezongen in allerlei talen en versies, maar nooit zo mooi als de eerste zanger van "La Mer". Tot morgen
De vriezeman is nog niet uit het land. Enfin ja, hij heeft nog tijd tot maart om uit het land te verdwijnen. Alhoewel de zon al uren aan het schijnen is, geeft de thermometer nog altijd maar 0°C weer. Bibberweer. Maar het is al iets vroeger licht en ik dus ook iets vroeger wakker want ik leef op het ritme van dag en nacht, licht en donker. Ik heb wel een wekker staan naast mijn bed, maar dat is als indicatie, zodat ik kan zien of het tijd is om op te staan en de hond buiten te laten. Het leven van mijn pensioenentijd is er een dat gebaseerd is op licht en donker en de seizoenen, en daar ben ik best gelukkig mee. Een uurwerk rond mijn pols heb ik al eeuwen geleden afgezworen en probeer aan de hand van de omgevingsgeluiden, zoals het vertrekken en aankomen van de buren, en de stand van de zon, als ze schijnt, het uur van de dag te weten. Zit ik er naast, so what?. Ik heb nog zelden een belangrijke afspraak in mijn leven en probeer volgens het ritme van de natuur te leven. Wakker als de bloemekes open gaan, en oogjes dicht als Mijnheer den Uil zijn verhaaltje heeft voorgelezen en zijn boekje sluit. Voor de Paus zijn er andere uren aangekomen. Hij is een zwaar zieke man geworden, met polymicrobiële infectie. Dat wil zeggen dat er bacteriën, virussen en schimmels in zijn lichaam rondzwerven. Het ziekenhuisbulletin geeft als positieve info dat er geen koorts mee gepaard gaat. Voor een 88 jarige man is dat toch een verdict dat niet gunstig is. Ik denk dat het afwachten is voor de katholieke wereld, hoe lang het lichaam van deze zeer godvrezende man, het gevecht tegen al dat 'micro'geweld, en de man met de zeis, kan volhouden. Velen zullen misschien, op deze geboortedag van Bernadette Soubirous (1844-1879), een kaarsje gaan aansteken in de Grot van Lourdes of de Grot Massabielle of de echte naam 'La Tute aux cochons' waar varkenshoedster Bernadette naar toe ging met haar zus en vriendinnetje. En niet te vergeten een flesje bronwater uit de Gave halen en drinken. Was het leven van Paus Franciscus maar de enige zorg in deze wereld. Overal is er onheil en zelfs het Wilde Westen bevindt zich niet meer in Amerika maar in Antwerpen en Brussel. Waar die mannen met bommen en zwaar geschut plots allemaal vandaan komen is een vraag die op ieders lippen ligt. Criminele bendes, die momenteel zich heer en meester wanen in onze hoofdstad maar ook in de grootsteden. Niets wijst er op dat hier conflicten gaande zijn tussen onze gemeenschappen onderling of dat er een taalstrijd zou woeden zoals er in het verleden gebeurde. En zelfs als dat zo zou zijn, dan voeren de Belgen een gevecht met woorden, nooit met kalasjnikovs. Dus waarom en wie is hier met oorlogsgeweld de burgers den daver op het lijf, aan het jagen? Tot morgen
Ik heb fantastisch geslapen terwijl het buiten fantastisch aan het vriezen was, tot -4°C. Nu is het buiten nog een ijsbad nemen, straks zal dat, beschut, een zonnebad zijn. Er is voorspeld dat het een ganse week zonnedagen zullen zijn en vanaf donderdag ook mildere temperaturen. Laat me hopen, want ik kijk er echt naar uit. Door die koude golf heb ik me toch nog maar wat fleece hoodies bestelt, bij de vergruisde Chinese webshop. Iedereen mag er dan wel tegen zijn, maar de prijzen in de fysieke winkels rijzen soms ook de pan uit voor de producten 'made in China, Vietnam, Korea, Laos, India...'. Omdat het einde van "Taboe" vrij vroeg op de avond was, heb ik zomaar wat rondgekeken wat er op andere zenders nog te zien was. Zitten de BV's niet in een jury van liedjeswedstrijden allerhande, of kookwedstrijden, of kwissen, dan zijn ze wel de actoren in fysieke progromma's met een groot uitslovingsgehalte. Met een modale Vlaming die programma's maken, worden geen kijkcijferkanonnen gemaakt.Al die programma's kosten een bom geld, die moeten dus renderen. Mensen die normaliter zich alleen maar verplaatsen met de auto, zijn plots allemaal de supersportiefste landgenoten geworden. Die doen tochten op de ijsvlakten van Groenland, beulen zich in het zand af onder tropische hitte van de Namibische woestijn, gaan op ontdekkingstocht naar Australië, beklimmen de hoogste berg van het Afrikaanse continent; "You name it, I'll do it". Dat is buurtje leen gespeeld van de Zweedse rockgroep 'Chips' uit de jaren '80. Al bij al ben ik gelukkig geen bekende Vlaming en hoef ik me niet af te beulen in de verzengende hitte of verkleumen bij de inspanningen op het ijs. Daarbij moet men dan ook nog de beste karaktertrek beschikken, psychologische opvang kunnen voorzien van de mede reizigers, EHBO kunnen bieden, en ten alle tijde goedgezind, vriendelijk, behulpzaam en sportief de beste zijn. In ruil krijgen ze natuurlijk wel een fantastische reis aangeboden waar normale stervelingen niet kunnen aan beginnen wegens te gecompliceerd om er te geraken en te duur van uitrusting en begeleiding. Daarna was het tijd om onder de wol te kruipen, nog wat sudoku's te doen om het blauw van de tv uit mijn ogen te bannen vooraleer ze te sluiten om naar dromenland te vertrekken. Spijtig genoeg is het moeilijk geworden om in bed nog te lezen, maar ik doe dat zoals de filosoof vandaag zegt: "zorg ervoor dat je altijd aan het lezen bent, zelfs als je fysiek niet aan het lezen bent". alzo sprak de Schotse schrijfster Ali Smith. Dat is dan een schietgebedje 'lezen', dat al wie op een katholieke school onderwijs kreeg, wel kent. Nu hebben jullie nog het zangtalent van Klara tegoed: Catherine Lamb. De componiste en altvioliste laat ik zelf haar werk omschrijven: "de interactie van toon, optellingen van vormen en schaduwen, fenomenologische uitbreidingen, de architectuur van de liminale en de lange introductievorm". Ik zou haar muziek niet beter kunnen uitleggen want ik versta er geen 'jota' van. Tot morgen
Toen ik deze morgen buiten ging werden de hond en ik getrakteerd op een krakendwitte maagdelijke wereld. Althans dat stuk van de wereld waar ik woon, de Belgische Kust. Het blijft toch altijd een mooi zicht in een witte wereld te vertoeven. Lang zal dat niet duren, want de zon schijnt al volop en zal het bovenste laagje waterkristallen rap doen smelten. Zo'n winterlandschap zien is echt een postkaartplaatje en gebeurt niet elk jaar. In ieder geval zie ik liever het groene gras met bloemekes en sprietjes dan de witte wereld van sneeuw. En dat om veiligheidsreden. Ik wil geen tuimelperte doen op een verloren liggend stuk ijs. Het is een mooie wereld voor diegene die graag op de latten staan. Maar ik begrijp het liedje van Martine Bijl (1948-2019) heel goed, "Wat zou ik op die latten doen in Tirol?", zin uit haar liedje "Hoe zou't met Rosa zijn?". In ieder geval hoor ik Martine liever zingen dan de voorgestelde zangeres van Klara, Elisabeth Shimana, die zich vooral toelegt op electro-akoestische en experimentele muziek. Zoals jullie ondertussen wel al weten is dat mijnen dada niet. In de filosofische kalender wordt er een eigenaardige quote uit Confusius (551vC- 479vC) zijn context gehaald: "In ons dorp dekken zonen hun vaders". In de betekenis dat zonen hun vader nooit zullen aangeven bij criminele misgrijpen, integendeel, zij moeten hun vaders dekken!!. Het is niet in de zin van de stier dekt de koe!!!. Voor de verandering komt het paneel van "De Rechtvaardige Rechters" weer eens ter sprake. Ditmaal een artikel van de tipgever voor de zoektocht eind vorig jaar naar het schilderij. Ze noemen het in de krant "Het Gentse monster van Loch Ness". Al de theorieën ten spijt en alle nagetrokken tips, is het nog altijd zoeken naar deze beschilderde eikenhouten plank van 1,5 m op 0,5 m. De laatste zoektocht ging uit van de woorden van de Nazi's in 1942 uitgesproken (toen was het al 8 jaar spoorloos): Die Kirche hat es. Het resultaat van deze zoektocht zijn de woorden van de speurneus: één goed ding, het is in goede staat en niet verdwenen!!!. Zeg me nu een keer, om dergelijke uitspraak te doen moet de detectieve 1) ofwel het tableau gezien hebben 2) het uit zijn duim zuigen. Nog jaren zoekplezier zal er zijn voor dit beroemde deel van het "Lam Gods" van de Gebroeders van Eyck. Zo, het is 2°C en de zon doet de sneeuw nu rap smelten. Het nooie plaatje verdwijnt letterlijk als sneeuw voor de zon. Tot morgen
Ik ben deze morgen verschillende keren, in die helse kou, buitengelopen. Niet alleen om de hond in de tuin te laten lopen of om te genieten van de ijskristallen overal aanwezig en een feeëriek uitzicht geven, wel om telkens de brievenbus te inspecteren of de krant nog niet was toegekomen. Tot 10u heb ik moeten wachten om mijn lectuur in handen te krijgen. Maar ze is toegekomen en dat is het voornaamste. De omschakeling van Bpost naar een privé-verdeler van de gazet, gebeurt met horten en stoten. Volgens mij zal het een koude kille dag blijven. Er is wel een zonnetje, maar eentje zoals een waterijsje, waterachtig en geen echte crème glace te noemen. Wat ik wil zeggen, geen zon die alles zal opwarmen. En zo zijn we weeral in de helft van de maand februari gekomen en glijden we zoetjes naar de lente. Ik denk dat iedereen er naar snakt en dat het echt eens een goede lente mag zijn, met aangename temperaturen en zonder grijs. Vandaag in Klara, the queen of soul, gospel en R&B, Aretha Franklin (19942-2018). Gekend en bekend van "I say a little prayer" en " A natural woman" maar zeer zeker ook van haar optreden tijdens de inauguratie ceremonie van Barak Obama in januari 2009 met het lied "My Country, This of Thee". Ik ga het vandaag bij deze woorden laten. Ik ga nu mijn krant lezen en de spellekes doen. De filosofie is voor morgen. Tot morgen
Hallo verliefde luitjes allemaal, een goede morgen en neem plaats op 1 tegel, om dè slow der slowen te dansen, "Du " van Peter Maffay. Ik zeg natuurlijk ook 'een goede dag' aan al diegenen die niet verliefd, verloofd of getrouwd zijn. Ondanks ik deze morgen 'brrrrrrrrr'zegde, ziet het er met de stralende zon toch een perfecte dag uit om de 'dag der geliefden' te vieren. Ik ben in ieder geval naar de kapper geweest, mijn grijze pluimen laten inkorten en in model brengen, en misschien kom ik mijn Valentijn wel tegen. De wonderen zijn de wereld niet uit, dat heeft familie-actrice Annie Geeraerts op haar 97e wel voor gezorgd.
Gisteren was er dan de betoging tegen de besparings-intenties van de nieuwbakken regering. Vooraleer verder te schrijven, geef ik aan de politieke wereld in dit land en dan vnl de beleidsmensen, het citaat dat vandaag in de kalender der filosofie staat: "het ontbreken van passende concepten houd maatschappelijke problemen in stand". Dat schreef filosoof Charles W Mills (1951-2021), een Caribisch-Amerikaans burger. Een zeer juiste kijk op de problematiek in ons land. Natuurlijk is het bekijken, en het herverdelen van de pensioenen en bepaling van de leeftijd om van dat vervangingsinkomen te kunnen genieten, toch wel een doorn in het oog van de werkende bevolking. Er werden wat korte interviews afgenomen van de protestanten en daar is me bij één interview toch iets opgevallen. Waarom staakt een vrouwelijke militair? Die mag potdorie op 56 jaar op pensioen gaan!!!. Ik weet niet of er bij het leger zo'n zware arbeid te verrichten valt, ik kan natuurlijk mis zijn. Maar op 56 jaar op rust gaan is toch wel heel vroeg om op de lauweren te rusten. Misschien kunnen die een herscholing bij de VDAB krijgen om in de scholen en ziekenhuizen enz nog heel wat nuttig werk te verrichten. Dat is maar een ideetje dat ik voelde opborrelen, om aan al die tekorten in die bedrijven een oplossing te bieden.
Eindelijk bij Klara een bekende zangeres. Een R&B legende, pop, gospelsinger Gladys Knight. Zij zong, vóór de versie van Marvin Gaye (1939-1984), "I heard it through the grapevine". Zij kreeg verschillende Grammy's onder andere voor de hierboven aangehaalde titel maar ook voor "That's what friends are for". En friends zijn er voor af en toe eens samen te luisteren naar muziek maar ook naar de verhalen; Tot morgen
Tot hiertoe heb ik nog niet veel gemerkt van de nationale stakingsdag. De krant zat in de brievenbus, ik zie de tram passeren en de poetshulp is geweest. Zo op het eerste zicht is alles bij het oude gebleven. Dat er veel ongenoegen is, mag duidelijk zijn en in alle lagen van de bevolking. Hopelijk luistert de regering eens naar het ongenoegen van de burgers en probeert ze naar de verzuchtingen van de stakers te luisteren. Iedereen heeft wel wat om te reclameren, van jong naar oud en ze hopen dat deze verse regering daar wat kan aan doen: prijzenstop om de duurte van het leven tegen te gaan, voldoende leerkrachten om de leerlingen te verzekeren van deugdelijk onderwijs, voldoende zorg voor de ouderen en de zieken, en ga zo maar door. Corona heeft niet alleen veel zieken en overlijdens gebracht, maar ook onrust op de markten allerhande. Enkelen die er financieel fors van profiteerden, die willen dat zo houden en dat blijft maar gevolgen hebben. Tot daar het economische nieuws. Waarschijnlijk 'stunt'nieuws was er met de mededeling dat de 'duolingo' mascotte, ik zal het maar 'mijnheer den uil' noemen, ter ziele is gegaan. Een vreselijk irritant tekeningske, eenmaal je had ingeschreven om een taalcursus te volgen. Iedere dag kreeg je berichten dat je de lessen moest volgen, dwingend, provocerend, meedogenloos. Ik heb het uiteindelijk gedaan gekregen dat deze 'app' me niet meer commandeerde en verdween uit mijn mailbox. Al jaar en dag doe ik iedere dag taaloefeningen van "Beter Engels, Nederlands, Frans en Duits" en die bevallen me uitstekend. Daar steek ik werkelijk ook wat van op. Ik wil wel slim zijn en worden, maar op een rustige manier en op mijn tempo en niet dat van een ander. Klara: in het orkest van Duke Ellington (1899-1974), werd de lead zangeres bijna even beroemd als de orkestleider: Ivie Anderson (1905-1949). Uiteindelijk moest ze na 11 jaar zang in het orkest, stoppen met optreden. Astma noopte haar daartoe en de ziekte was ook fataal voor deze singer. Haar stem is te horen op verschillende opnames van Duke, zoals "Stormy Weather", "I got it bad and that ain't good". Dan nog wat filosofie vandaag: "Een vrouw loopt rechtop, net als een man." Citaat van Anna Maria van Schurman (1607-1678). Gekend als de eerste Nederlandse vrouw, capabel en erudiet genoeg om in de Universiteit van Utrecht te worden ingeschreven om lessen te mogen volgen. Dat was weliswaar achter een gordijntje want haar medestudenten mochten geenszins afgeleid worden door vrouwelijke aanwezigheid. Zij was, wat men noemt, belezen met een uitgebreide kennis en een goede smaak bezittend en dat was niet van eten. Voilà, lieve lezers, dat was het voor vandaag. Tot morgen
Er zijn dagen die absoluut niet neigen naar inspiratie om te schrijven, en schrijven wil ik iedere dag doen. Dagen zonder nieuwswaarde, behalve de aankondiging van een langdurige staking van het openbaar vervoer, maar voor de rest niets van noemenswaardig belang om er dieper op in te gaan. Wel, dacht ik, dat is nú de gelegenheid om aan ChatGTP hulp te vragen. Zeker nu er in Parijs een studiedag of congres aan de gang is dat de focus legt op AI, en we meer en meer zullen te maken krijgen met dit technologisch gegeven, zowel bij dokters, scholen, arbeidsmarkt, overheid...Wel, dacht ik, ChatGTP geef me eens een andere blik op 'grijs'. Een seconde later had ik een heel essay over die 'non'kleur, die me toch met andere ogen naar het grijze weer buiten deed kijken. En ik geef het opstel van de technologiereus in mijn eigen woorden weer en in verkorte versie. "Het is een kleur die veelal voor saaiheid staat, middelmatigheid, ouderdom, melancholie. Geen kleur van subtiliteit, nuance of complexiteit. Nochtans is het een kleur die het gebied tussen de extremen, zwart en wit, vertegenwoordigt, en is het een kleur van overgang, evenwicht en reflectie. Grijs biedt rust en schreeuwt niet om aandacht zoals rood en geel, maar nodigt uit tot verdieping en beschouwing. Grijs wordt ook vaak geassocieerd met wijsheid, ervaring, kennis. Grijs wordt ook in de natuur waargenomen zoals de grijze wolken, grijze steentjes op het strand of in de groeven, het grijze vederdek van de vogels als camouflage. Ook in de mode en design is grijs een graag geziene tint en gaande van lichtgrijs naar antraciet. Het is een stijlvolle kleur die gemakkelijke met andere tinten kan gecombineerd worden. Grijs dwingt je om verder te kijken dan de oppervlakte, het vraagt geduld en open geest, want wie alleen maar zwart-wit denkt mist de rijkdom van de tussentonen. Misschien is 'grijs' wel de kleur van het leven zelf, vol nuances, vol betekenis en altijd ergens tussenin". Ik ga nog wel de quote van J.W. von Goethe (1749-1832) weergeven, maar geen commentaar meer geven: Wil je, je in je waarde verheugen, dan moet jij de wereld waarde verlenen!. Nog wat van Klara en mijn schrijftaak zit er op voor vandaag. Anne La Berge, een componiste, improvisatie musicus en fluitiste, vooral dan op de dwarsfluit. Het is andere muziek dan die van Berdien Stenberg, die de klassieke dwarsfluitmuziek populariseerde. Tot morgen
