Welkom bij het "meisje van 1948". Vind je mijn bedenkingen en dagboekverhalen leuk? Je kan misschien mijn blog-adres doorgeven aan familie, vrienden, vriendinnen en kennissen. Wil je commentaar geven op mijn schrijfsels ? Dat kan door op de knop'reageer' onderaan de tekst, een reactie te geven. Wil je een deel van mijn teksten gebruiken? Dat kan, maar verwittig me even. Grtjs van Pijltje
Eén mug!!! Eén mug heeft mijn nachtrust overhoop gegooid. Ik had me in mijn geliefde houding gelegd, mijn oogjes al toegedaan en probeerde nog een beetje na te denken over de vervlogen dag, toen ik geknarsetand hoorde. Natuurlijk heeft een mug geen tanden, maar haar vleugels maken een zelfde onaangenaam geluid als het over elkaar bewegen van de tanden tijdens de slaap van de kamergenoot. Vliegensvlug het laken volledig over me heen getrokken. Ik dacht me veilig te voelen maar er was een verstekeling mee onder zeil gekropen die tuk was op vers en jong bloed, het mijne dus. Een gevecht in regel om mijn huid ongeschonden te houden, maar Dracula was inventiever dan het 'meisje van 1948' en deze ochtend stond ik dus met een joekel van een bult op mijn armen, op.
Sinds een paar dagen verschijnt er op mijn 'app instagram', korte filmpjes over het in en uitstappen van vrouwen en mannen in super-de-luxe bolides. Auto's in de prijsklasse boven het miloen euro, die eigenlijk alleen maar dienen om in de hoofdstraat van Monte Carlo een ritje te maken om bv te stoppen om een tomaatje te halen bij de kruidenier om de hoek, of om de sleutels af te geven aan de portier vóór de sjieke winkel van Hermès om een exclusieve sleutelhanger op te halen. Naar buiten komen doet dat vrouwvolk dan met de gele draagtassen, klein of groot, afhankelijk van de aankoop. Dan eventje de portier aanmanen de juiste bolide uit de parking te halen en daarvoor krijgt hij dan 100€. Het uit- en instappen is een filmke op zich. Ik heb geen oudere vrouwen kunnen spotten die met elegantie die sportwagens betreden. Eerlijk gezegd, is dat een kunst en alleen maar voor jonge ranke slanke vrouwen mogelijk om deftig in en uit de wagen te geraken. Uit geraken is ook een leerschool en niet eenvoudig, men moet soepel en lenig zijn. En wat zie ik dan bij de mannen? Dat zijn dan heren die na een succesvolle carrière en in hun midlife verzeild zijn geraakt, eindelijk zo'n dure slee kunnen veroorloven. Het spijtige is wel dat ze allemaal hun 'sixpack' verloren zijn en zich echt wel belachelijk maken bij het parkeren, en het onelegante vertoon bij het plaatsnemen of van de plaats komen in de wagen. Want ja, wie kan zich een wagentje veroorloven in een prijsklasse van 500.000-16,5mlj € ?. De paradewagentjes noemen, Bugatti, Rolls-Roce, Lamborghini, Jaguar, Ferrari, Aston Martin, Mercedes-Benz Maybach, Koenigsegg, ..... Die wagens zijn geen spek meer voor ieders bek. Toch is nog altijd de beste, eleganste en mooiste verplaatsing om een tomaatje bij de kruidenier op te halen: het voetenwerk. Tot morgen
Ik heb een krant gehad, of hetgeen men toch een krant zou noemen. Een mager gazetje om me tevreden te stellen dat ik toch de teevee programmatie kan bekijken, de uitslagen van de tijdrit van gisteren en voor de rest komkommernieuws. De drukpersen waren uitgevallen in de drukkerijen, al wordt dat tegenwoordig niet meer gedrukt zoals men dat vroeger deed. Alles is comutergestuurd en de teksten gaan rechtstreeks van de computer naar lay-out, de grote papierenrollen en geknipt op formaat. Is het de krantenjongen niet die uitvalt dan zijn het wel de machines die kortsluiting krijgen. Ik heb als kind gewoond in een straat waar een beetje van alles was te vinden: een kruidenier die "Poeders Het Witte Kruis" verkocht waarvan de fabricage achter de hoek was in de 'Laboratoria Tuypens', 2 beenhouwers, een bakker, een juwelier, een advokaat, een dokter, toen was er ook al een dieetwinkel, een kaaswinkel en melkproducten, een winkel van kachels en stoven, een café 'Oud Rhetorica' waar ik leerde 'Boerenjongens' te drinken (zelf maken is rozijnen laten weken op brandewijn met toevoeging van kaneel en kruidnagel), een café waar Ferre Grignard al eens optrad met zijn "Drunken Sailor", een kinderkledingwinkel, een radiowinkel, een electriciteitswinkel, 2 breigoedfabrieken en 2 drukkerijen. Eén post WOII rechtover de Sint Niklaaskerk en een godsdienstige naam kreeg "Drukkerij Sinte Marie" (was brasserie geworden en ook al ter ziele gegaan) en één van in Jesuskes tijd waar de tijd had blijven stilstaan. Begonnen rond de jaren 1920 en gestopt waarschijnlijk 1968 en hun archief werd in 1985 overgedragen aan de Koninklijke Oudheidkundige kring van het Land van Waas. Ik kwam graag in de drukkerijen waar potlood en papier in allerlei kleuren, diktes, groottes en vormen te vinden waren, leien met griffels, ook schriftjes met ruitjes, lijntjes, rechthoeken en zonder, millimeterpapier, tekenboeken, los en gekleurd papier, kladschriften. In de drukkerij vond ik dan de bakken met de letters of de drukker die nieuwe moest maken, kortom alles wat mijn hartje wenste want toen was ik ook al bezeten door schrijven. Al zijn overschot werd toen gebruikt om confetti van te maken en uitgedeeld aan de buren om de processie kleuren als die door de straten trok. Nu ja, ik heb geen overschot meer aan papier en de processies trekken er alleen nog in grote steden op uit, waar men dan moet inschrijven en betalen voor een zitje op de eerste rij. ik schrijf nu alles met het lettertype dat ik kan kiezen uit een menu, de grootte, tekstkleur, met of zonder emoticons en heb ik mijn printer bij de hand. Geen papierverspilling meer en weer een boom die mocht blijven leven. Maar met spijt in het hart kijk ik nu eens naar de straat van mijn kindertijd waar dat alles is uit verdwenen en andere doelen heeft gekregen. Evolutie.Tot morgen
Een onbekende auteur schreef: Liefde is vriendschap die vlam heeft gevat. Meer hoef ik er niet aan toe te voegen. Wel dat ik ontelbare vriendschappen heb gekend en nog ken, maar geen enkele heeft vlam gevat. En ik heb nog een citaat uit mijn filosofische kalender, geschreven door Charles de Montesquieu (1689-1755): "Het land bewerken is het belangrijkste werk der mensen". Ik moet dat enigszins aanpassen, het is het belangrijkste werk van mijn hond in de tuin!.
Geen krant voor de verandering. Ditmaal door een technische storing in de drukkerij. Mijn abonnement loopt weer een dag langer en ik blijf van veel random nieuws verstoken. Ik kan wel de krant online lezen maar dat is toch niet hetzelfde als geritsel van papier horen als ik ze vasthou of een blad omsla. Voor de spelletjes moet ik geen schrik hebben dat ik ze niet kan maken, om 19u30 krijg ik immers de mail met alle spelletjes die in de krant verschijnen en nog wat andere ook. Teevee programma's heb ik dus niet vandaag, maar het belangrijkste weet ik van buiten; rechtstreekse uitzending van de tijdrit in Frankrijk en vanavond "Vive le Vélo". Ondertussen luister ik naar de kauwen die mijn dakgoten aan het reinigen zijn en alle vuiligheid dat erin ligt op mijn paadjes kieperen. Gelukkig zal het een warme dag worden (nu 21°C) zodat alle smurrie vlug zal opdrogen en ik het met de bezem kan wegvegen. Voorlopig zitten we hier nog veilig zonder zondvloed of branden en hopelijk kunnen we dat hier zo houden. Als je de beelden van Zuid Europa bekijkt is het daar één doffe ellende en ook inTexas (Amerika) waar een kalm riviertje in een mum van tijd een wilde stroom werd die dood en vernieling bracht. Hier is het een zonovergoten dag en straks zal het een schaduwplekje opzoeken zijn als ik wil buiten zitten.
Op zijn minst kan je spreken over mouwvegerij en pluimstrijkerij van de Israëlische Premier, Netanyahu. Dat om zijn doel te bekomen (meer wapenleveringen en steun) van Orange President. Een voordracht bij het Nobelinstituut om Trump de 'Nobelprijs voor de Vrede' toe te kennen en dit omwille van zijn verschillende gunstige interventies bij conflicten overal ter wereld om vrede te stichten! Is dat een joke? Tot morgen
Hier is mijn lawaai voor vandaag, waarvoor jullie even stil moeten zijn om het te lezen. Dat is mijn gebruik van het gezegde van Guy Mortier "Stil even, ik maak lawaai". Net zoals Renaat en José en honderden anderen analyseer ik de vele valpartijen in de koers. Het hoeft eigenlijk niemand te verbazen dat er op de smalle en bochtrijke wegen, nog voorzien van allerlei hindernissen die de automobilisten moeten aanmanen om geen 50/u te rijden, fietsen de 180 pedaleurs die dan af en toe in elkaar haken. Op tubes van 2cm breed, zij aan zij, denderen ze over al die obstakels met een snelheid van meer dan 40km/u. Komt daarbij, dat die mannen 6u op hun stalen ros zitten en dat is zeker geen gemakkelijke zetel, in opperste concentratie om en bij de 170 km per rit afmalen. Geen mens kan 6u geconcentreerd met iets bezig zijn, niet op school, niet op het werk en dus al zeker niet op een velo, zonder af en toe eens eet-en plaspauze te hebben in een niet werk gerelateerde omgving. Daar is bij die renners geen sprake van. Verlies van concentratie en mee met de flow rijden zonder na te denken, geen beweging op te merken, of materiaalpech, zijn oorzaak van een val met meer dan onschuldige gevolgen. De druk van de sponsors is enorm groot en de noodzaak om in the picture te rijden, daarvoor nemen de renners ook al eens onnodige risico's. Eigenlijk is het een grote reclamestoet, onder het mom van een spannende koers, veel sightseeing, interviews en randactiviteiten. Maar ik wil het sportieve spektakel toch niet missen. Mannen die boven zichzelf uitstijgen en eeuwige roem krijgen voor de rest van hun leven. Een strijd op mensenmaat, de huidige gladiatoren. Zo'n programma is niet alleen een lust voor het oog, maar ook voor het oor. Een beetje roddels opvangen, daar leeft een mens ook van. Sommige managers, vrouwen, begeleiders, sponsors zouden toch beter het citaat van de dag toepassen en de controverse uit de weg gaan. "Zwijgen is de meester van het spreken" dat zei Lao Zi (ca 600 vC), een Chinees filosoof. Dat las ik vandaag in de filosofie scheurkalender. De Klara kalender blijft onkende musici van vrouwelijke kunne, toveren. Misschien kent één van jullie Ghalia Benali? Een zangeres van Tunesische origine en zingt voornamelijk 'Maghrebpop'. Tot morgen
Hopelijk word ik niet ziek of val ik niet over de hond, want geen enkele dokter zal me kunnen helpen: ze staken!!. En in België heeft iedereen het recht om zijn ongenoegen te uiten door zijn job niet uit te voeren. Of je nu veel betaald bent of aan het minimum zit, iedere Belg is gelijk voor de wet, althans dat zou toch moeten zijn. Waarschijnlijk zit de meerwaardebelasting er ook wel voor iets tussen. Ik ga niet zeggen dat alle artsen, tandartsen enz kapitaalkrachtig zijn, maar ze hebben toch wel een flink beleg op hun boterham, die hun clienten veelal missen. Ze hebben het recht dat te doen al maken ze voor hun kostbare infrastructuur in de ziekenhuizen en thuis, toch gebruik van gemeenschapsgelden voor de installaties daarvan. En als je ze dan bezig hoort op radio en tv zijn het blijkbaar arme sukkelaars die hun zwembad niet met water kunnen vullen omwille van té duur drinkwater. Ja natuurlijk, de studiejaren, minimum 7 jaren, kosten veel geld zowel privé als aan de overheid, maar de gemiste jaren voor een deugdelijk pensioen moeten ze achteraf als zelfstandige wel kunnen inhalen om hun riante manier verder te kunnen leven tot na de pensioengerechtigde leeftijd. Toch zijn er altijd idealisten die de wet van Hippocrates (ca 460vC-377vC) tot in de puntjes willen uit voeren omdat ze dat als hun missie beschouwen. Zo is in 1971 uit het Katholiek Vlaams Studentenverbond aan de KUL, AMADA (alle macht aan de arbeid) ontstaan en later de PVDA (1979), partij van de arbeid in België. Gestoeld op de marxistische, leninistische en ideën van Mao. Het eerste beroep waar ze hun ideologiën toepasten was vanuit de huisartsenpraktijk in Hoboken met enkele zeer geëngageerde huisartsen. Kort gezegd, niet ziek worden vandaag.
Het eerste weekend 'Tour' zit erop. Niet onverdienstelijk voor de Belgen, een echte Belg Jasper en een halve Belg, Mathieu. Beiden konden ze the yellow jersey omgorden en zijn teamgenoten, beiden wonnen ze de rit in een spannende sprint. Maar naar een sprint kijken is niet echt mijn ding. Die mannen vliegen met een verschrikkelijke en verschroeiende snelheid naar de meet toe, zijn zo gefocuust op de witte streep en de boog, dat ze dikwijls niet zien wie er allemaal naast hen raast aan een snelheid van 70 km/u. Naar een sprint kan ik pas in herhaling kijken, als ik weet dat er geen valpartijen geweest zijn en iedereen recht is gebleven en veilig is aangekomen aan het eindpunt. Het is vandaag de 'Internationale Dag van Het Sprookje' en hopelijk komt het magische getal dat bij sprookjes hoort "7" ook uit voor de strapatsers: 7 keer winnen, 7e plek in de eindstand voor een van beiden. Straks is er weer 'Tour' en dat is plezant als de zomer wat hapert. Tot morgen
Ik had nooit gedacht dat ik op een zondagmorgen blij zou zijn met regen!! Toch is dat zo. De planten en bloemen hadden echt niet genoeg meer aan het kalkrijke kraantjeswater dat ik ze gaf. Zo eens een gestage regen, niet te hevig, is hetgeen de bodem kan gebruiken. Natuurlijk is dat spijtig voor alle feestelijke evenementen die er op deze eerste zondag van juli zijn. De toeristische sector had zich waarschijnlijk wat anders voorgesteld dit weekend. Ik vind het vooral spijtig voor de historische Godelievestoet in Gistel. Méér dan duizend figuranten in historische kledij, gedenken, in 18 taferelen, het tragische en triestige leven van Godelieve (1049-1070). Het is een heilige waar men een kaarsje voor brand en aanroept bij keelpijnen en oogproblemen. Men probeert ook haar hulp te krijgen bij huwelijkse problemen en familiale moeilijkheden. Kortweg gezegd, het is een Sinte die door velen kan ingeroepen worden. Zij was de dochter van Hemfried, heer van Wierre-Effroy, niet ver van Boulogne-sur-Mer. En laat nu juist dààr de Tour passeren tijdens de 2e rit van de 112e editie van dit grootse sportevenement. In ieder geval zal er vandaag een Belg in het geel rijden tot grote vreugde van wielerminnend België. Hopelijke nog vele dagen. Dat zal niet gemakkelijk zijn met zoveel kapers op de kust die ook dat kleinood willen aandoen en er dan een tombolaprijs van kunnen maken bij 'Vive le Velo'.
Niet alleen het KMI doet weersvoorspellingen en zegt dat het de komende dagen regenachtig en fris zal blijven. Een 'oude' heilige heeft ook een weerspreuk en is gebaseerd op jarenlange observaties. Wat zegt die weerspreuk: Als het op Sinte Godelieve regent, 6 weken zal dat duren!!. Zouden onze voorouders zich vergist hebben als ze deze spreuk lanceerden? We moeten het dus afwachten. Tot morgen
Een beetje veel later als gewoonlijk maar Lenny Kuhr zingt waarom: "Visite, visite, een huis vol visite". Dat kan al eens gebeuren. Jarenlang geleden dat ik nog de 'Muizenaars' gezien had die ik in mijn Mechelse tijd toch geregeld zag. Zij verblijven meestal in Spanje en genieten daar van het rustige leven aan de Costa Blanca en ik zoek de rust van de Costa Belgica op. En af en toe kom je elkaar weer eens tegen. Ook mijn vrienden zijn weer op hun stek toegekomen en daar heb ik dus ook al mee gesjouweld. En zo verdwijnt dan de zaterdagmorgen in het verleden.
Ik had wel al een stuk van de weekendkrant gelezen. Het belangrijkste item dat ik tot nu toe onder ogen gekregen heb in de korte tijd die ik had deze morgen, is de nieuwe wijk in Knokke: gated community. Met andere woorden, een gewone muur en poort met electronische beveiliging en camera, is niet meer genoeg in Knokke. Me wil in een 'getto' leven. Geen indringers van buitenaf, geen kijklustigen en vergapers aan de rijkdom, enkel zielsgenoten en zelfde sociale klasse en gelijkgestemden mogen wonen aan de private weg. Dat was nog iets dat ontbrak in Le Zoute, nog meer exclusiviteit creeëren voor de bewoners met de dikste portemonnee. Ik denk dat de fiscus toch ook eens polshoogte moet nemen en kijken welk bedrijf en persoon er zijn adres zal hebben.
Maar het belangrijkste van alles is dat 'Le Grand Boucle' weer van start is gegaan. Sightseeing en kennismaking met de mooiste pittoreske dorpjes bij onze zuiderburen er bovenop. Bovenal, iedere dag een spannende en geweldige koers. We moeten José dit weekend nog missen, want er heerst veel verdriet in zijn familie. Ik wens hem, zijn schoonzoon en 4 kleinkinderen, toch veel moed toe. Vanaf maandag zal de co-commentator weer plaats nemen in de vertrouwde cabine en ons van de nodige wissewasjes en nieuwigheden van de fiets voorzien. Nu ga ik me aan het tv-toestel kluisteren want die eerste rit is belangrijk. Niet alleen voor de sportiviteit maar deze rit, 185km tussen Lille-Rijsel, geeft aan de winnaar ook meteen de gele trui. Tot morgen
De vervelende beesten zijn weer op bezoek aan de strandlijn: de stekende pietermannekes en de bijtende kwallen. Het is dus best met plastieken waterschoenen van het strand naar zee op te gaan, om de gevaren te trotseren die je op dat smalle strookje zand kan ontmoeten. Overal loeren er gevaren zelfs in het meest onschuldige stukje kust. Het is telkens een tijdelijk fenomeen en afhankelijk van de wind die de kust bespeelt, vooral bij zuidenwind. Die zal stilaan verdwijnen naar het westen en voor heel wat frisser weer zorgen, minder gevaarlijke dieren en misschien ook wat nattigheid brengen.
Met de titel 'Minder testeron in de canon' kondigt men de verwijdering van het boek "Het verdriet van België" van Hugo Claus (1929-2008) aan, de verplichte lectuur om Vlaming te kunnen genoemd worden. Er is alzo een plaats vrijgekomen in de lijst van 'te lezen en te kennen boeken en te kennen schrijvers', dat men besloten heeft die extra plek te voorzien aan een vrouwelijke auteur. Er zijn nu 13 vrouwen opgenomen in de lijst waarvan ik ocharme niet echt één goed ken of echt goed gelezen heb buiten de klaslokalen. Het enige boek dat ik wel van voor naar achter gelezen heb en dikwijls ter hand heb genomen is "Het Achterhuis" van Anne Frank (1929-1945). We zijn officieel met 6,8 miljoen Vlamingen en als men weet dat er in Vlaanderen ± 15% analfabeet is, denk ik niet dat er 10 zijn die weten wat er in de Canon staat en al zeker niet welke boeken men dient gelezen te hebben om het predicaat 'Vlaming 'te krijgen opgespeld. Natuurlijk, de boeken alleen bestempelen ons niet als een inwoner van Antwerpen, Limburg, Oost-en WestVlaanderen en Vlaams Brabant. Onze geschiedenis, cultuur, wetten, rechten, vrijheden enz maken ontegenzeggelijk deel uit van onze identiteit. Ik ga me niet forceren om in mijn 'vrije' tijd "Liederen" van Hadewijch (1240) of "Refreinen" van Anna Bijns (1528)) of "Sinnepoppen" van Pieter en Anna Roemer Visscher ± 1614, uit de bibliotheek te halen of bij 'De Slegte' aan te schaffen. Tot daar de lectuur die het voorvoegsel 'ernstig' krijg terwijl ik liever, zoals nu "Inspecteur Lacroix...." geschreven door Alex Lépic synoniem van een lekkere man 'Alexander Oetker'. Vakantielectuur ten top, genre "Maigret" van Georges Simenon (1903-1989).
Het is vandaag 'The 4th of July' de Amerikaanse feestdag bij uitstek. En Trump wil op deze Nationale feestdag groots uitpakkken. De ondertekening van "The Big Beautiful Bill" met de nodige ceremonie en grandeur vóór de televisie, eigen aan deze president. Alle partijgenoten moesten 'pro' wet stemmen met afdreiging een 'trumpiaanse' kandidaat in zijn plaats te zetten bij de 'midterms' verkiezingen. Wat omvat de wet: belastingverlaging voor de hogere inkomens, toegang tot gesubsidieerde hulpverlenig beperken, wet op migratiebeleid (niettegenstaande hijzelf en zeker Melania immigranten zijn).
"Denken is de ziel die met zichzelf praat" zei en schreef Plato (427vC-347vC). Ewel, dat doe ik soms als ik zo eens buiten lig met de voeten omhoog. Gisteren was ik aan het denken over 'de oerknal' en dat de Bijbel nog niet zo slecht weergaf hoe alles ontstaan is. Weliswaar niet uit wetenschappelijk oogpunt bekeken, maar hoe 'een God' orde schiep in figuurlijke '6' dagen en de 7e dag rust nam. Tot morgen
Vandaag is de temperatur aangenaam om wat huiswerk te doen. Natuurlijk samen met de poetshulp die de zwaardere karweien op zich neemt. Dus rond de middag is mijn huis weer 'spic en span' al bestaat dat product niet meer. Het commerciële van dat kuiswonder is verdwenen, alleen de uitdrukking is er aan overgehouden; dat het huis weer eens ontdaan is van alle stofjes, kruimeltjes enz. Misschien dat er onder een andere benaming nog zo'n wondermiddel kan bestaan om het huis van boven tot onder met één product te kunnen kuisen. Nu is het kiezen in de winkel, want voor elk vuiltje in het huis is er een andere vloeistof nodig. Ik probeer wel mijn kasten te vrijwaren van een overvloed aan reinigingsmiddelen. Bruine zeep, javel, soda, azijn, amoniak, spons, dweil, aftrekker en zeker en vast water. Dat zijn de basisingrediënten en de beste kuisers. De flessen met al die speciale geurtjes, daar heb ik geen boodschap aan. Liever zet ik deuren en vensters open om de zeelucht binnen te laten of de geur van het vers gemaaide gazon. Zo, rond de middag was alles weer ordentelijk zoals ik het graag heb.
Nog even over de meteorologen en alle andere '-logen' die zich met het weer, opwarming van de aarde en klimaat, bezighouden. Ieder jaar was er wel eens een hittegolf, kort of lang van duur. Maar tegenwoordig is 'goed' weer blijkbaar een onheilstijding. Het zeewater wordt te warm, de regens zijn te hevig evenals de onweersbuien, het klimaat verandert met de slogans 'er zijn geen winters meer/er zijn geen zomers meer'. Alles neigt naar elkaar toe, de lente en herfst vloeien over in zomer en winter. De seizoenen zijn bij manier van spreken, het noorden kwijt. De opwarming van de aarde is aan zijn maximum gekomen om onze planeet leefbaar te houden. Tja, ik begin me schuldig te voelen dat ik blij ben met dit warme waar. Het is goed voor mijn stramme spieren en stijve gewrichten, het is goed voor mijn opname van vitamines, het maakt de mensen vrolijk en blij. We kunnen buiten weer tijd nemen om een klapke te doen en al zeker als mijn bovenbeste buur vandaag jarig is. Mijn naamgenote is 3/4 eeuw oud, wat een zeer goede leeftijd is met nog vele vele goede en gelukkige vooruitzichten. Ze is in goede gezondheid en dat moet zo blijven want ik wil onze koffie en babbeluurtjes niet missen. Zo, dan was dat de belangrijkste melding voor deze dag. Tot morgen
