..Je kleur gebogen in de lijn.
Ik zag je in die tuin vol bloemen. Een ranke steel, je kleur gebogen in de lijn die ik moest volgen naar je geurend hart.
Je stond heel expressief te dromen. Opende in lichten van de zon. Je bloesemde verleidelijk in trage zomertinten. Tijd verschoot zijn uren in langdurend avondrood.
Ik heb je niet geplukt. Je oogde teveel schoonheid. De zachte avondwind verdroomde onze loomheid in het wiegen van elkaar.
Ik heb je voor het rusten, heel teder mogen kussen.
|