Al klinkt dit communistisch en de titel een beetje politiek en ik in de beginselverklaring van mijn blog gezegd ende geschreven heb dat ik politiek zou mijden als de pest, moet er mij toch iets van het hart.
Ons samengesteld gezin is een perfecte weerspiegeling van het huidige politieke landschap. Al heb ik soms het gevoel burgemeester te zijn in een minderheidscoalitie met twee van de zes zetels.
1. ten eerste moet een raad samengesteld zijn uit een oneven aantal (wordt aan gewerkt, zal vanaf april ok zijn) 2. voor de nakende verkiezingen is er één zelfverklaard opvolger van de huidige burgemeester: Padre. Zijn actieprogramma voor de volgende zes jaar wordt niet meegedeeld om de oppositie niet de kans te geven nu al in het verweer te gaan. 3 Eerste en enige schepen, tevens voorzitter van het OCMW is de Madre. Zij behandelt o.m. aanvragen voor lokale subsidies. Zo werd na een keiharde onderhandelingsstrijd, met zittingen tot in de late uurtjes een toelage beslist voor kledingonkosten aan de oudste, gekend als puber_annelies. Haar beleid wordt evenmin prijsgegeven. Tenzij dan dat ze de last op haar schouders neemt om voor het zevende raadslid te zorgen. 4. Oppositielid van het eerste uur en fel gekant tegen gescheiden afvalsortering: de voormelde puber. Aangezien ze ook fel gekant is tegen opruiming en vaak uithuizig is, zal ze de functie van buitenlands waarnemer op zich nemen. Ze zal hierbij vooral de verkiezingen in Turkije volgen en misschien zelfs ter plaatse gaan kijken of ze menselijk en warm verlopen en of haar lievelingsgarçon op de lijst staat. 5. Fel oppositielid van het tweede uur: Stinooke. Hij is schaduwburgemeester en leidt de debatten bij de oppositie. Hij trekt zich graag het lot der grootste koffiekoeken aan, ook als die minder bereikbaar zijn de de kleinste. Hij houdt het koekenbestand zorgvuldig op peil (nul dus) en zorgt voor de commerciële details zoals voldoende consumptie van cola light. Hij wordt dus verantwoordelijk voor de consumptie van voedingswaren. 6. De minister van cultuur in ons minipolis is Lebbeke: zij organiseert op tijd en stond danscursussen, zoektochten, spelletjes en houdt de burgers van minipolis allert door op geregelde tijdstippen stof van het vierde leerjaar voor te leggen, zodat ze hun kennis op peil kunnen houden (of brengen). Als cultuurfunctionaris distantieert ze zich uiteraard van minderwaardige taken, zoals opruimen, schoonmaken, sorteren, was naar boven of naar beneden brengen enz. 7. De Rambo, lid van AEL, PVDA, Vlaams Belang en nog uit te vinden extreme partijen, neemt geen deel aan het beleid. Hij kakt er op! (letterlijk) Hij is autoritair, erg mededeelzaam, belet informatieverspreiding (roept en tiert als het nieuws op staat) en wordt later minister van verkeer, gelet op zijn fascinatie voor auto en bus. Hij oefent op ons intern circuit dagelijks met het rode gevaar (zijn auto).
Als burgemeester dit alles in goede banen is geen sinecure (ik voel mee met de Patrick) maar het blijft een uitdaging die de schepen en ikzelf graag ter harte nemen. Mijn wraak zal zoet zijn als de oppositie ooit verplicht wordt zelf burgemeester te worden. Ik wens ze een keiharde, meedogenloze oppositie toe. (tis eigenlijk plezant)
Mijn slogan tenslotte:
stem voor mij (ge kunt niet anders)
Het geplande concert 0110 ten huize minipolis over interne verdaagzaamheid is wegens gebrek aan belangstelling verschoven naar een latere datum.