Sta op en wandel (fiets) naar jezelf Als je enkel de fotos wil zien klik dan op de landkaart
20-05-2008
20 Mei - Estella
20 Mei - Estella
Km : ca 76 Totaal : 1.632 Km
Grijs, koud en slap opgestaan. Gelukkig zijn de douches helder, warm en krachtig. Ontbeten op de camping. Philippe gaat mee fietsen. We spreken af oñ te middagmalen tussen Belascoain en Aztaru. De fietsers vertrekken en ik ook. Pamplona is een heksenketel en shit happens, Politie (vier zwaantjes) doen mij opzij gaan staan. ikke: "Buenos Dias - Frances ? " -- No zij " Espanol ? " -- No ikke " Ingles ? " en gelukkig ene spreekt een paar woorden Engels. " Driver licence - Imatriculazion - Assurancia " Shit , waar zijn de papieren van de auto ? Snel vind ik de kaft met een copy van de grijze kaart maar geen verzekeringsbewijs; ik geef mijn identiteitskaart, mijn rijbewijs en de copie van mijn grijze kaart. Ik ga die brengen. De agent vraagt of ik weet waarom ze ñij aanhielden, onderwijl geeft hij de copie van de grijze kaart aan zijn collega die de centrale oproept. Blijkt dat er op de fiets die op het fietsrek staat een vierkante plaat moet hangen met rode en witte strepen. Ik tracht uit te leggen dat ik dat niet wist, en vraag waar ik zo'n bord kan kopen. Tweede agent komt er bij staan en zergt :"don't argue". Ikke heel onderanig (Desmond Morris - De naakte aap -- vier pootjes naar boven -- ik geef mij over grote sterke agent) "Oh no Sir I don't argue - where can I buy such a sign" en denk " shit, a.u.b. vraag niet verder naar mijn verzekeringspapieren want die vind ik niet. Vriendelijke politieman vraagt waar ik naartoe ga. Ikke"Santiago de Compostela" hij : "This is not the road to Compostela" Ikke: " I know - Pamplona not easy - I am on the wrong road" Zijn gezicht klaart op, er kan zelfs een glimlach af als hij zegt: " I know" en hij begint uit te leggen hoe ik moet rijden en ik maar denken " geen verzekeringspapieren aub" hij scheurt een blaadje uit zijnen bloc note en begint te tekenen hoe ik moet rijden ( ik heb het briefje bijgehouden -- hier kan niemand aan uit -- maar zolang hij tekent vraagt hij geen verzekering :-) Ik krijg mijn rijbewijs en mijn grijze kaart en mij identiteitskaart terug, hij laat mijn rijbewijs vallen en dit valt onder de auto, ik en de vriendelijke agent op onze knieen om mijn rijbewijs te zoeken. Er kan een tweede glimlach af. Hij vraagt: "Will you find the way ?" Ikke liegen dat ik zwart zie en antzoord "Yes, thank you very much" Ik beloof hem dat ik in de eerste "Petrol - garage·" zo'n bord ga kopen. Hij overlegt in rad spaans met zijn norse collega en zegt dat ik uitzonderlijk geen boete krijg en met een glimlach en een "Buen Camino" (of heb ik dat er bij gedroomd) houdt hij het verkeer tegen om mij weg te laten rijden. 4 petrol stations verder, met mensen die enkel Spaans spreken en die mij na mijn uitleg cirkels en driehoeken en rood en witte linten willen verkopen vind ik een pompbediende die 4 woorden engels spreekt : " Back - 3 round squares - right - Ferraterria" (Dat ferraterria is uiteraard geen engels maar ik herken er wel het woordje "fer" in . Ik volg zijn aanwijzing en vindt een soort "Galler" met "ferraterria" boven de deur Ikke binnen. Spaans en Baskisch, dus geen Engels, Frans, Duits, nederlands, vloams, zelfs mijn Tibetaans verstaan ze hier niet, maar na komen kijken , veel wijzen en een spelletje "raden wat ik teken" heeft de man mij begrepen, en komt met een groot vierkant bord met witte en rode strepen, hij is nog zo lief om er 4 gaten in te boren, verkoopt mij ook nog fietsbinders om de plaat vast te maken, en gewapend tegen de Spaanse Politie en 32 Euro armer monteer ik de plaat op mijn fiets. Uiteraard rijd ik daarna helemaal verkeerd; ik zit op de autostrade naar Madrid. Als ik er eindelijk af kan sta ik in een klein dorpje waar niets beweegt. De naam van het dorp vind ik niet terug op de kaart, maar San Diego waakt en laat mij nu ook niet in de steek. Een zestiger die aan het wandelen is en die frans spreekt zegt dat het te moeilijk is om uit te leggen. Hij is aan het oefenen omzelf de Camino te stappen en wandelt elke dag zo'n 20 km, voorlopig rond Pamplona, waar hij woont. Als ik het goed vind komt hij naast me zitten en brengt me op de goede weg...... daarna wandelt hij wel terug naar Pamplona.De Camino blijft toch een wonderlijk gebeuren. Prachtig weggetje voert mij over berg en dal naar Puente la Reina. Onderweg kom ik Marie haar gieren tegen, die statig door de Baskische, onderwijl, blauwe lucht zweven. In Puente la Reina vind ik mijn genoten terug ( die ook verkeerd gereden waren in Pamplona) en we eten ons brood op midden in de stad. Nog een foto op de Middeleeuwse brug en over kalme mooie wegen naar Estella waar ik op de cañping een Internet vind ( met querty keyboard) Sorry geen USB verbinding mogelijk dus geen foto's - onze helmen en mijn "fiets met mooi bord" kan ik jullie nog niet laten zien. Hopelijk volgende keer.
Marie, toen ik in Puente La Reina op "de anderen" zat te wachten kwañen er veel wandelaars langs: ik voel het camino gevoel waar jij over praat, en telkens als ik "Buen Camino" zeg en een stralende glimlach als beloning herken ik het. Maar ik denk dat de fietsers dit gevoel niet even intens hebben. mijn bewondering stijgt, niet alleen voor jou, maar voor iedereen die deze weg loopt, om welke reden dan ook.
Vanaf nu als ik naar de uitslag van een bergrit in de "tour de France" ga kijken ga ik niet ñeer kijken wie gewonnen heeft, maar naar diegene die juist voor sluitingstijd is toegekomen, die heeft misschien nog meer gevochten om "er te komen" dan de eerste om te winnen, en die winnaar krijgt al aandacht genoeg.
Reacties op bericht (0)
Marie Paule Philippe Anjes Mich
Dromen waarmaken, is de eerste stap op.....de weg We dromen er al zo lang van. 24 april stoppen we met dromen en zetten de eerste stap op de "camino" die ons denkelijk zal brengen tot in Santiago de Compostela.
