Sta op en wandel (fiets) naar jezelf Als je enkel de fotos wil zien klik dan op de landkaart
23-05-2008
23 Mei - Burgos
23 Mei - Burgos - Dag 30 ( Cartuga de Miraflores - Camping : Fuentes Blanca - Huisje) Km : 60.11 + 20 = 80.11 Totaal : 1.817,67
Vannacht regen. Ik word wakker, hoor geluid van regen op de tent, af en toe het geronk van een voorbijrazende vrachtwagen op de N 120. Maar plots hoor ik een geritsel en gestommel dicht bij de tent. Ik rits mijn tent open en zie 2 of 3 halfwilde katten die ons plastic vuilzakje openscheuren en de inhoud op de grond verspreiden. In de regen ruim ik op en doe de afval naar de "Poubelles" Als ik terug in mijn tent kruip en in mijn warme slaapzak lig terwijl het buiten verder regent, denk ik plots: " Arrogante Mich, zelfs je afval gun je niet aan een ander wezen dat honger heeft." 's Morgens heb ik conjuus een stukje worst en een stukje kaas op de kampplaast achter gelaten.
Vanmorgen klaart het op en we vertrekken met zon. De weg is weer prachtig. DE uitzichten zijn zo verschrikkelijk mooi. Korenvelden en wijnranken, zo ver als het oog kan zien. Lichtstijgend baantje. Bewolkt maar vaak zon, blijven trappen, trap na trap en genieten van he uitzicht en de sfeer. Mijn geest wordt stil, meditatief stil, en alles wordt nog mooier. Plots herken ik wat de Tibetaanse boeddhisten zeggen. In mijn hoofd zijn mijn gedachten precies wolken, en nu zijn ze weg en vertoeft mijn geest in het zonlicht. Ongelooflijk, " hier wil ik 3 tenten bouwen". Marie Paul is een gedich aan het leren en draagt dit voor terwijl we verder fietsen " Zwerversliefde ". Het gedicht vergroot het zonlicht (de helderheid) in mijn hoofd. Maar alles gaat voorbij, de hemel wordt donker (de echte hemel dan). We stoppen, trekken KW's en regenbroeken aan en fietsen verder. Eerst een paar druppels maar dan begint het hard te regenen. De wind draait en wordt tegenwind. Gestaag blijven trappen, weg licht hellend naar boven, vals plat, kilometer na kilometer. We naderen Belorado waar Philippe op ons wacht. Voor het dorp is een kerkhof. De ingang heeft een soort portaal waar het droog is. Philippe wacht er met een Nederlander en een Spaanse fietser die ook schuilen voor de gietende regen. De Nederlander fietst verder. De Spanjaard wordt opgehaald door zijn vrouw. Wij blijven daar en picknicken er. Vreemd gevoel, picknicken op een kerkhof. Stel je voor dat er een begrafenisstoet aankomt...... Echt iets voor een film van Felini. De regenbui trekt voorbij, het weer wordt iets beter. Philippe en ik gaan een camping zoeken. Ik moet toch nog heel wat leren, ook in mijn geest zijn de wolken weergekeerd en is de zon versluierd.
Reacties op bericht (0)
Marie Paule Philippe Anjes Mich
Dromen waarmaken, is de eerste stap op.....de weg We dromen er al zo lang van. 24 april stoppen we met dromen en zetten de eerste stap op de "camino" die ons denkelijk zal brengen tot in Santiago de Compostela.
