Van een kleine nederzetting aan de Ee in de 10e eeuw groeide het uit tot een belangrijke stad, waar handel, nijverheid en visserij bloeiden. Door groeiende welvaart en aanzien werd aan de burgerij van Zierikzee op 11 maart 1248 stadsrecht verleend door koning Willem II. Na de middeleeuwse bloeiperiode volgde rampspoed door branden, scheepsrampen, epidemiën en vloeden.

De 17e eeuw kenmerkte zich door een nabloei van de handel en visserij. Vervolgens trad er in de loop van de 18e eeuw stagnatie op en daalde het aantal inwoners zeer drastisch. De grote industriële ontwikkelingen gingen aan Zierikzee goeddeels voorbij. In tegenstelling tot andere steden bleven oude gebouwen bespaard. De rijkdom aan monumenten wordt grotendeels gezien als een kostbaar bezit en is in de jaren 70 ontdekt door de toeristen.