Er staat ons een verrassing te wachten, een heel bijzondere, Karin & Robert hebben ons uitgenodigd voor een zeer geannimeerde avond en verder vertellen ze niets........! Dinsdag 10 augustus 19.30 uur wordt ons verzocht klaar te zijn voor vertrek, we kunnen met de twee meerijden, dat vergemakkelijkt immers ook het feit dat ik geen rekening hoef te houden met de nodige glazen wijn die ik anders niet zou kunnen nuttigen, dus dat komt goed uit....... We rijden vanaf Liscianne Niccone de berg af richting Tuoro en voordat we in het leuke dorpje aankomen, slaan we links af, de weg vervolgt zich redelijk stijl omlaag. Robert parkeert de auto op een ruime parkeerplaats, ons oog valt op een prachtige "gele" Villa met een kleurrijke mediterraanse aanplant rondom, we hebben ogen te kort om alles te bekijken zo lijkt het, wat een prachtige ligging heeft deze villa en wat een rust komt er op ons af, heerlijk.
Ristorante I Capricci di Merion Via Pozzo 21 - 06069 Tuoro sul Trasimeno,Italy Tel. +39 075 825002 www.capriccidimerion.it info@capriccidimerion.it
Robert vertelt ons dat we hier gaan dineren, maar voor we aan tafel gaan wil hij ons rondleiden door tuin en villa. De groene vegetatie in de tuin en rondom het zwembad is een lust voor het oog, olijfbomen zijn meer dan 100 jaar oud, te zien aan de vorm en dikte van de stam, de verschillende soorten dennebomen met hun gracieuze groeivorm, de met zorg uitgekozen bloeiende planten De inrichting van de villa is robuust en ademt rijkdom, alle fauteuils zijn bekleed met de mooiste italiaanse stoffen en designs, kasten zijn met zorg uitgekozen en de vloertegels zijn natuurlijk in overtreffende ........, kleine nissen hier en daar maken het decor in een woord " bijzonder ".
Natuurlijk is het een fantastische avond, ondergaande zon met een subtropische temperatuur, we gaan aan tafel in de tuin. Als eerste begroeting beginnen we aan een glas champagne van het huis, een heerlijk droge-, aansluitend wordt ons de menukaart aangereikt door de charmante ober, een italiaanse jongeman die alle talen van de wereld beheerst zo valt ons op, dat maak je niet overal mee, zelfs niet in ambiances van deze kwaliteit. De menukaart is opvallend door de diversiteit aan streekgerechten en zoals we lezen wordt er bijzonder veel zorg besteedt aan de bereiding ervan, het water loopt ons uit de mond en de keuze wordt er niet gemakkelijker op. De wijnkaart van I Capricci is tongzoenend, niet alleen italiaanse wijnen vanuit alle streken, maar ook de franse-en duitse-, zelfs hongaarse wijnen zijn erop te vinden, overigens heeft Hongarije een keur aan CRU-wijnen op de naam staan, veel wijngaarden zijn decennia's oud en besteden veel aandacht aan kwaliteitswijnen-produktie. Na onze keuze wordt een amuse van de Chefkok geserveerd, een fantastische parmaham met een speciale ricottavulling, zalig, overigens het servies/+bestek/+glaswerk van dit restaurant is ook al met de nodige zorg en smaak uitgekozen, het heeft onze bekoring en Suzanne en ik hebben de nodige ervaring in de top van de horeca. Met z'n vieren hebben we een voor- en een hoofdgerecht gekozen, onze fles witte wijn staat te pronken op de tafel en klaar om ingeschonken te worden, dus laat alles maar doorkomen.
De avondschemer gaat over in nacht, de villa en tuin zijn fantastisch uitverlicht, op de achtergrond speelt een dame op een harp, wat een melodieuze melodien brengt zij ten gehore, passend en om nooit te vergeten.
Karin en Robert, dank jullie wel voor de onvergetelijke avond, we hebben genoten van deze bijzonderheid!
Onze reis vorig jaar naar Italie, Umbrie, is ons zo goed bevallen dat de keuze voor 2010 vanzelfsprekend weer is gevallen op dit gastronomische land. Vanuit zuid-limburg rijden we door Duitsland/Frankrijk en het prachtige Zwitserland, onze eerste stop zal zijn in Bergamo, waar een overnachting is geboekt vanuit Nederland, vooraf boeken is zeker aan te raden om teleurstellingen te voorkomen. Vanuit Bergamo rijden we richting Livorno aan de kust, een afwijkende route richting Umbrie, de reden is genieten van de kuststreek en redelijk in de buurt verblijven van het plaatsje Lajatico. Zaterdag 24 juli treedt Andrea Bocelli op in het openlucht-theater van Toscane (Teatro del Silenzio), een stiltegebied, bij uitzondering wordt hem het optreden toegelaten omdat Lajatico zijn geboorteplaats is. Op youtube is te zien hoe de omgeving eruit ziet en krijg je een indruk van z'n optreden 2009, een fantastische mix van Toscane met bijbehorende semi classic, Italie op z'n best. Zondag 25 juli doorkruisen we een groot gedeelte van Toscane richting Umbrie, waar een verblijf is gereserveerd voor 3 weken in Lisciano Niccone met vrij uitzicht op het meer van Trasimeno. Vanaf ons vertrek in Nederland zal ik een dagboek bijhouden van alle bezienswaardigheden en gastronomische belevenissen tijdens onze reis door Italie.
Vanuit Nederland hadden we besloten om vooraf aan het concert van Bocelli een " luxe " overnachting te boeken. Bij het zoeken naar een geschikt hotel in de buurt van Lajatico, de plaats in Toscane waar het concert plaatsvindt, blijken de prijzen redelijk hoog te liggen en niet in verhouding met de luxe die geboden wordt. Er wordt uitgeweken naar de middellandse zee met onze zoektocht. De te rijden km's naar Lajatico vallen redelijk mee (46 km), na het concert zal een andere weg gekozen worden, via grote weg, gezien het bochtige heuvelwerk in Toscane. Onze keuze valt op Jolly-hotel (Grand Hotel Palazzo 5 sterren) in Livorno, via booking.com zijn de beoordelingen goed en alle foto's zijn erg uitdagend voor " a one night stay " . Bij aankomst worden we keurig netjes te woord gestaan door receptie-medewerkers, zij verwijzen ons naar het dakterras voor een kleine verpauzing omdat onze kamer nog niet beschikbaar is, dat klopt want onze aankomst is te vroeg, in de beschrijving van het hotel wordt vanaf 15.00 uur de incheck gedaan. De verwelkoming op het terras is de juiste naar mijn mening, er wordt gevraagd of de reis naar wens was en wat we willen drinken nadat de ober ons een loungebank heeft aangewezen. Grandioos uitzicht over de italiaanse middellandse zee en zelfs een klein eilandje ontdekken we voor de kust.
Livorno is een havenstad en heeft geen zandstranden voor zover ons is opgevallen, echter het gedeelte waar het hotel zich bevindt is een vlak landschap zonder glooiend of heuvelachtig gedeelte, zonaanbidders liggen op sunbeds in zwemresorts waar je toegang voor moet betalen.
Wij besluiten om 18.00 uur te vertrekken naar Lajatico, onze rit ernaartoe " via kleine weggetjes " midden door het echte Toscaanse landschap, een fantastisch stukje natuur met een diversiteit aan kleuren, wel veel bochtenwerk! Aangekomen in Lajatico wordt er doorverwezen naar de diverse parkeerplaatsen midden in het toscaanse stiltegebied, een plaats waar de meeste vakantiegangers nooit mogen komen, alleen maar vanaf bv. het plaatsje Volterra kunnen aanschouwen. De uitgezette routing is goed geregeld, bovendien zijn het bewaakte parkeerplaatsen. De wandeling vanaf de parkeeplaats naar onze concertplaatsen is nogal stoffig door de aanhoudende droogte, maar niets houdt ons tegen, de opzet van het concertpodium en tribunes ziet er geweldig uit, een bijzondere belevenis in de vrije natuur en wat een glooiende vergezichten.
21.30 uur begint een gesproken " intro " in het italiaans met aan beide zijden van het podium de vertaling ervan, gevolgt door het eerste gedeelte concert van Bocelli. Niets van Bocelli's stem/ en muziek gaat verloren in de vrije natuur, alles klinkt zoals het hoort en zoals we gewend zijn op CD. Om 22.30 uur wordt er een pauze ingelast van 20 min., opmerkelijk is dat iedereen vanuit de stoel opstaat en vrolijk met elkaar een conversatie aangaat, alle verkooppuntjes zijn open voor een expresso, petfles water/fris. 2e Gedeelte is net zo indrukwekkend als de 1e met als laatste gedeelte de meeste bekende semi-classics, " life " gezongen in het prachtige Toscane, een wonderlijke kombinatie van zang/muziek en natuur! Jammer dat ons lang verwachte concert zo snel " voor ons gevoel " ten einde is gekomen, wat hebben we genoten....! Tijdens onze terugweg blijken we allebei hetzelfde te denken, zo hebben we samen en met vele anderen genoten van een mega-stem en een mega-persoonlijkheid als Andrea is , een schitterende performance, waaraan niets ontbreekt. Ieder jaar treedt Bocelli ongeveer dezelfde tijd op in Lajatico (3e week juli), kaarten zijn verkrijgbaar vanuit Nederland via Seatwave, een goede organisatie concert-kaartenverkoop, dus even googlen voor meer gegevens.
Zondag 25 juli rijden we richting onze gehuurde lokatie in Umbrie 2010, Liscianne Niccone
De weg naar Umbrie vanuit Livorno is uitdagend en nodigt uit voor een leuke tussenstop, een aangename lunch bij italianen met een echte landseigen "regio" kaart (bv. die van Ligurie), de keuken is werelds, alle voorgerechten/pasta-gerechten/vlees+visgerechten hebben absoluut eigen smaken , alle gerechten zijn individueel op een andere manier bereid, dat is te proeven in .....!
Cucina povera, is de eenvoudige- of bescheiden keuken
De italianen behandelen culinaire uitspattingen als een verlenging van de manier waarop ze leven; sociaal, benaderbaar en vooral omringd door familie en mensen om wie ze geven. Echte italiaan zul je eerder tegenkomen in bescheiden eethuisjes, thuis en op de boerderij dan in de duurdere restaurants.
Eerlijk gezegd hebben wij geen restaurant bezocht, wij hadden de blik op ons appartement in Umbrie en het wederzien van Robert, Max (hun zoon) & Karin Kreuze , tenslotte is een jaar elkaar niet zien lang! www.bellaumbria.nl
Eindelijk, aangekomen op ons vakantie-adres. Suzanne en ik krijgen een warme verwelkoming door eigenaresse Karin Kreuze, Robert haar echtgenoot is op de motor richting Bologna gereden om z'n broer tegemoet te rijden, de twee overnachten onderweg op de terugreis naar Umbrie, dus Robert zullen we pas een dag later weer terugzien, maar goed we verblijven immers 3 weken. Natuurlijk is er veel te vertellen, onder genot van een glas italiaanse prosecco en dat fantastische uitzicht over het gehele Trasimenomeer vanuit het hoog gelegen Villa Palladio, is het weerzien geweldig, we voelen het als een thuis komen! Om een indruk te geven van Villa Palladio met fantastische uitzicht over " meer van Trasimeno " laat ik alvast het website-adres zien, ik raad aan allereerst naar de website te gaan en lees dan verder, want uiteindelijk vind je weinig villa's met zo'n bijzondere ligging.
Villa Palladio Via Gosparini 06060 Lisciano Niccone (PG) Italie (Umbrie)
In ons " Minore " staat zoals vorig jaar een fles Chianti uit deze streek klaar voor gebruik, maar eerst eens de auto uitpakken en alle boodschappen opbergen in koelkast en vriezer. We hebben in Tuoro, een dorpje beneden aan de heuvels, natuurlijk onze boodschappen gedaan alvorens de heuvels in te rijden, voorlopig willen we niet meer met de auto weg, dat hebben we de afgelopen dagen volop gedaan, nu is de tijd aangebroken om heerlijk ontspannen aan het zwembad te liggen en te genieten van zon en natuur, dat mega uitzicht over Trasimenomeer met alle diversiteiten aan kleuren van water, hemel en groene omgeving. Veel nederlanders hoor ik vaak zeggen dat de wolken in Nederland de " mooiste " zijn, daar ben ik het helaas niet mee eens, naar mijn idee heeft Italie net zulke mooie wolken, echter als je bent onthaast geniet een mens meer van deze natuur-bijzonderheden, zelfs in alle buitenlanden.
Passignano bestaat uit een oude kern rond een middeleeuwse burcht aan de noordoever van het meer van Trasimeno. Een klein romantisch plaatsje met veel mediterraanse bloemen aan de huiskanten, leuke kleine winkeltjes en een grote keuze aan diverse restaurants, vooral aan de kant van het Trasimenomeer kun je voortreffelijk eten met een gegarandeerd mooi uitzicht over het gehele meer. Let eens op de verschillende soorten " oude " deuren per woning, werkelijk een foto waard! Vanuit Passignano is een boottocht mogelijk naar de drie verschillende eilanden in het meer (isola- Minore/Maggiore/Polvese), vertrektijden zijn inzichtelijk bij de opstapplaats van de boten.
Vandaag is het minder mooi weer, geen zwembadweer en dus trekken we erop uit om een mooie plaats te bezoeken, Orvieto. Via Tuoro rijden we door het prachtige landschap van Umbrie en een heel stuk Toscane, veel olijfboomgaarden en vooral wijnvelden verrijken het beeld vanuit de auto, een kleurenpaneel van groen, diverse tinten bruin en zonnebloemvelden, wat ons opvalt is dat de meeste zonnebloemkoppen allemaal dezelfde kant uitkijken, ze zijn allemaal zonaanbidders! Orvieta behoort zeker tot de mooiere steden van Umbrie, de gehele stad is gebouwd op tufstenen rotsen, boven aangekomen in de buurt van het stadscentrum is het geen probleem een parkeerplaats voor de auto te vinden. De stad biedt een combinatie van mooie monumenten, gezellige straten en leuke winkeltjes, bijzonder sfeervol en aantrekkelijk. In de Via del Duomo en langs de Corso Cavour vind je tal van delicatessewinkeltjes met lokale specialiteiten o.a. de witte streekwijn Orvieto Classico, zeker de moeite waard om eens een glas van deze streekwijn te proeven. De bekendheid van deze wijn gaat terug tot de Etruskische tijd, " Orvieto " was in eerste instantie een heel bekende zoete witte wijn, de " droge " versie is betrekkelijk recent. Op een goede zoektocht vind je zeker nog wel de ouderwetse voortreffelijke " zoete " (abbocato/amabile/dolce) Orvieto, heerlijk bij een plak ganzelever of een italiaans nagerecht! Het geheim van de " zoete " Orvietowijn zit hem in de bodemsoort, tufsteen en in het bijzondere microklimaat dat de komst van de " botrytis cinerea " toelaat, druiven die door deze edelrot zijn aangetast worden gebruikt voor de productie van zoete wijnen. Afhankelijk van de zoetigheidsgraad hebben de wijnen een min of meer intense gele kleur, maar allen bezitten een subtiel, elegant, een fruitig bouquet en een fluweel zachte, zwoele, sensuele smaak, de allerbesten in deze soort worden " Muffa Nobile " genoemd, een zeldzaamheid onder de wijnen. De " secco " is wel droog en zacht van smaak met het bekende lichte bittertje in de afdronk. Rode Chianti D.O.C.G. is waarschijnlijk de bekendste wijn van Italie en een gewaardeerde in de wereld, chianti en Toscane zijn al eeuwen onlosmakelijk met elkaar verbonden en let wel; alleen de betere wijnen mogen het predikaat D.O.C.G. dragen, de anderen mogen slechts " Colli dell' Etruria Centrale" D.O.C. op het etiket vermelden! Chianti D.O.C.G. komt uitsluitend uit de volgende 7 gebieden, de centrale zone waar ze de " classico " maken met de 6 heuvels eromheen, Colli genoemd: Arezzo, Firenze, Pisa, Siena, Montalbano en Ruffina. De wijnen uit deze genoemde streken dragen naast de extra toevoeging " classico " ook nog het symbool op de hals van de fles, het beroemde " zwarte haantje " , typerend voor een chiantifles! Basismateriaal voor deze beroemde wijn is; sangiovese aangevuld met canaiolo en witte trebbiano toscano/malvasia. Men gebruikt witte druiven in omschreven mix om de soms tanninerijke sangiovese te verzachten! Na jarenlange rijping neigt de kleur naar granaatrood, de geur is aangenaam, vol en delicaat, zelfs subtiele nuances van bosviooltjes zijn herkenbaar voor kenners, andere kenmerken zijn kersen, bramen, rood fruit, peper, kruiden, drop en vanille.
Vino Nobile di Montepulciano D.O.C.G., is een van de drie topherkomstbenamingen van Toscane en een van de bekendste italiaanse wijnen. De wijngaarden liggen in het zuidwesten van Siena rond het plaatsje Montepulciano. De basis van deze sublieme rode wijn vormen de sangiovese (prugnolo) , canaiolo nero en weer een mix aan witte druiven, echter toevoeging van witte druiven mag de 10 % nooit overschrijden. De kleur is granaatrood met soms wat oranje schitteringen bij het ouder worden, de geur intens, subliem en subtiel, grote boeketten bosviooltjes, de smaak vol, rond, wel wat tanninerijk als hij jong is!
Nog zo'n reus uit Toscane is de Brunello di Montalcino D.O.C.G. Waarschijnlijk is dit de beste D.O.C.G.-wijn van Italie, druiven (sangiovese grosso) groeien lekker op de sedimentlagen in de buurt van Montepulciano, een Brunello mag niet verkocht worden onder de 5 jr., dit garandeert een onberispelijke kwaliteit, robijn tot granaat rode kleur, zeer intens en vooral helder, rijpe rode vruchten met hinten van kruiden, hout (vanille), de riserva's ruiken nogaleens naar gebrande cacao, koffie en naar drop! De " gewone " Brunello is wat fruitiger, de " riserva " daarentegen wat kruidiger, schenk ruim vantevoren deze wijn in een brede karaf (port-karaf of eend-karaf) , hierin zal de wijn echt kunnen luchten en al z'n aroma's kunnen ontwikkelen.
