! Hoera ! Hoera ! Ben heel tevreden want mijn grote zus én m'n huisarts zijn allebei verkozen tot gemeenteraadslid (wel voor verschillende partijen, maar alla !).
Zes jaar geleden haalde mijn zus het nét niet en dat vond ze helemaal niet prettig... Ze heeft de voorbije 6 jaar hard gewerkt (buiten de coalitie om) en krijgt nu loon naar werken. Mijn huisarts kwam voor de 1-ste keer op en behaalt nu al een zetel; hij is zeer bekwaam als dokter én hij is heel sociaal; dat is volgens mij de reden van zijn succes vandaag. Al met al een heel aanvaardbare verkiezingsuitslag in m'n dorp; we kunnen dus tevreden zijn...
Ik vond nét een mooie Ierse uitdrukking in 'An Irisch Women's Book of Days' en moet het in mijn blogje schrijven:
- Woman were the providers, it was always the women. - The fathers were there but they seemed invisible. - The women were the mainstay, they were everything. - They were mother, father, counsellor, doctor ... everything. An awful lot of saints. (Una Shaw)
Zo simpel, zo passend bij dit jaargetijde, zo eenvoudig maar mooi geschreven is de volgende 'Tanka' ( <==> een Japanees gedichtje met 31 lettergrepen, verdeeld over vijf regels ( 5/7/5/7/7 ); Saigyo-Hoshi ).
- Zou de veldkrekel
- door het dieper kleuren van
- de herfst en de kou
- 's nachts aldoor verzwakken?
-Zijn gesjirp klinkt steeds verder weg.
! Ons Lief en Fons op bezoek; ze zijn nét terug uit Frankrijk en ons Lief wilde weten hoe het nu met ons moeder gaat. Tja, ... Heb hen het één en ander uitgelegd en ook gezegd dat 'k blij ben dat ze weer thuis zijn en daardoor alle moeilijkheden met ons mema niet meer alleen op ons Agnes en ik neerkomen...
Indien er geen verkiezingen waren geweest zouden ze véél langer gebleven zijn; ons Lief zegt dat ze eind oktober terugreizen en vraagt me (voor de zoveelste keer) om dan mee te gaan. Als het onderzoek bij die maag-en darmspecialist meevalt ga ik héél graag mee. Een héél prettig vooruitzicht... Karen en Wout zullen wel hulp genoeg krijgen bij de verhuizing, dus ben ik vrij en kan mee. Verheug me nu al op die ontspannende dagen in het oh zo mooie 'la douce France'.
Mijn huisarts was op 28 september al op huisbezoek. Omdat 'k zoveel pijn blijf hebben in m'n onderbuik heb ik hem vanmorgen wéér es gebeld. Hij komt deze namiddag en zal proberen me te helpen. Hij schreef vroeger al medicatie voor voor zware pijn maar als 'k die pillen neem wordt ik 'draaierig' in 't hoofd en heel misselijk. Dus heb de keuze tussen geen pijn met 'Contramal Retard 200 mg' én de bijwerkingen of pijn... Moet m'n dokter vragen of er écht geen andere pijnstiller is die veel beter te 'verdragen' is... Hij zal wel raad weten...
Heb al enkele dagen het gevoel dat we nu helemaal in de herfst zitten; 't is wel niet koud maar de bladerloze bomen én de prachtig gekleurde bladeren op de grond doen me beseffen dat het écht herfst is. Ik hou van de herfst én wat daarop volgt; de mooie tijd van het jaar met koude, ijs-en sneeuw komt eraan. Warm ingeduffeld de natuur in én als je daarna thuiskomt weer de aangename warmte en gezelligheid van de verwarming, een tas hete soep, koffie of chocolademelk, de brandende kaarsen,...
Hoop dat de dokter vlug komt.
Vandaag een zware dag; weet niet meer wat te doen (GOED TE DOEN) met m'n moeder. Geen enkel van haar kinderen is bereikbaar behalve ik; vandaar dat alle 'last' op mijn schouders neerkomt. En... weet absoluut niet meer wat ik nog meer én beter kan doen om het voor haar gemakkelijker te maken...
Na al die perikelen poëzie gelezen waardoor 'k eindelijk tot rust kom.
'NEEM' van Marc Tritsmans:
- Neem een man, neem een vrouw. - Neem mij, neem jou. En laat - ons binnen een jaar of dertig - nog eens op deze zelfde plek - komen staan en nog eens kijken - naar diezelfde bosrand en nog - eens zoeken naar elkaars even - koude hand en denken: ja.
