Net een (heel) lange telefoon gehad van Karen. Dat ben ik niet 'gewoon'; ze belt zelden (als ik hen niet opbel zou 'k niets van hen én mijn kleinkinderen weten; dat vind ik héél jammer...). Lieven belt minstens tweemaal per week én komt ook ieder weekend op bezoek (vrij-of zat.avond of zondag). Karen en haar kroost komen helemaal NIET ! Als ik niet zelf het initiatief neem en m'n karretje pak zie ik hen alleen met 6 december, Kerstmis (als ze niet in Tsjechië zijn), Pasen en de verjaardagen van m'n vier 'schattebollen'.
En nu dus wél een telefoon met veel informatie én vragen over m'n gezondheid; zeg haar dat 'k veel pijn blijf houden in mijn onderbuik én dat 'k ongerust ben plus dat ik op zaterdag 14 oktober weer op onderzoek moet bij ene dokter Wyndaele in Diest (specialist maag-en darmziekten). Maar wat kan deze dokter voor mij doen; ben net in Gasthuisberg al 'binnenstebuiten' gekeerd... Ga toch maar naar die dokter; m'n huisarts heeft een afspraak geregeld, dus kan 'k moeilijk thuisblijven. Karen heeft daar ook haar bedenkingen bij; als je niet kan geholpen worden in Gasthuisberg kan het nergens... Ze belde eigenlijk vooral vanwege mijn kleinkinderen: die kapoenen zitten bij haar te 'zeuren' wanneer oma eindelijk komt. Dat moet Karen geen tweemaal zeggen... Ik ga er morgen naartoe en ga ze alle vier eerst ophalen aan hun school; dan met ons vijven naar de 'Carrefour' met voor ieder wat geld om een KLEIN pakje te kopen en nadien in het cafetaria een drankje plus pannenkoek? Wafel? Ijskreem? Stuk taart?, ... Dat vinden ze nog steeds héél fijn en ik... ik amuseer me elke minuut...
Karen vroeg of het mogelijk is tijdens de verhuisperiode te babysitten bij m'n vier kleinkinderen; HEEL GRAAG !!!
