GROETEN UIT GEORGIË

Een bezoek van een familie uit Israël aan Georgie / Europa..

Georgië, gelegen op de grens van Europa en Azië, is een land die U eigenlijk zou moeten bezoeken. Velen uit andere landen, zoals uit bijvoorbeeld uit Israël, gingen al voor u.

Nederlanders schijnen een beetje vreemd tegenover Georgië te staan en dat is niet nodig.

Op 1 van mijn reizen , verteld de reisleidster van www.georgianholidays.com

Mevrouw Manana, die deze toeristen uit Israël begeleidde , dat deze mensen bijzonder tevreden waren over de reis en mijn services, en mij hun reisverslag inzake hun bevindingen aan mij toestuurde.

Hierbij hun reisverslag over hun jeepreis door Georgië.

Ik moet u vertellen dat ik heel veel genoten heb van mijn bezoek aan uw land. Ik ben dankbaar aan de geweldige gids (Manana) die we daar hadden, welke inmiddels een vriend van ons is geworden. Ze werd door een El Al piloot aan ons aanbevolen.

Ik kan U vertellen, het was in 1 woord GEWELDIG.

Mijn zoon Guy, was de geweldig chauffeur van onze jeep in Georgia, hij was een zeer kundig rijder. Hij reed 2040 kilometers met ons over de wegen van Georgië. Van Tbilisi en terug naar Tbilisi in een 4 X 4 jeep. We toerde door de hele stad Tbilisi heen, zagen de grote Kathedraal, het paleis, alle belangrijke plekken, het nieuwe park op de berg nabij de radiotoren en ( mijn favoriete standbeeld) het zilverkleurige Vrouwen standbeeld van Moeder Georgië. We aten in het geweldige restaurant Maydan, (alwaar ik mijn nieuwe digitale camera op de grond liet vallen, toen ik een plastic fles belette om op de grond te vallen) en mijn camera, waarmee ik slechts 27 foto’s gemaakt had, ging kapot. Aansluitend gingen we naar de Yom Kippur dienst in de synagoge. Ontmoette een Amerikaanse Luitenant Kolonel van Atlanta, wiens ouders ik kende.

De volgende morgen vertrokken we naar Mtskheta, de kathedraal, Jvari kerk - gelegen op een heuvel met uitzicht op de stad, Ananure, de prachtige kerk, voeren over de rivier de Pasanouri (alwaar het waterpeil wel wat laag was, maar we hadden veel lol.We bezochten Uplistsikhe, samen met een geweldige plaatselijk gids en heer. In Gori zagen we de synagoge en het Stalin museum en we overnachtten in een hotel dat naast een fabriek was gelegen die zeer grote hoeveelheden appels verwerkt.

In Kutaisi bezochten we de Baghat Kathedraal, de Gelati Academie, de synagoge, van verre zagen we de Nikorsminde kerk en gingen onderweg naar het dorpje Ori

( dit is een speciale plaats gelegen in een geweldige omgeving met een geweldig mooie synagoge die waarschijnlijk spoedig zal verdwijnen). Vijftig jaren geleden waren hier nog 24.000 joden, nu nog slechts 8 families.

De remmen van de jeep begonnen te - zingen -, maar we bleven er mee doorrijden. We gingen via Kutaisi verder door naar Abasha, Senaki (synagoge), Zugdidi, het Dadianis bezochten we daar en gingen daarna naar een heel mooi meer met een waterkrachtcentrale, verder naar Mestia, Ushguli, Mesari.

Wat kan je van Georgië zeggen?

Dat het MOOI is. Maar dit is nog te weinig uitgedrukt.

We verbleven 2 nachten in een pension met 3 geweldig lieve mensen, die zoveel voor ons deden. Nadat we het museum hadden bezocht, gelegen in het berggebied, wandelden we door het plaatsje Ushguli, beklommen de torens en namen foto’s hiervan. We moesten helaas dit surrealistische plaatsje op onze planeet, gelegen in Georgië achter ons laten. Terug naar Zugdidi om een bezoek te brengen aan een grote tandartskliniek die door de regering werd gedreven.

Poti, konden helaas niet op tijd zijn om de synagoge te bezoeken. Er is er een daar en dus gingen we verder naar Batumi om ook een kijkje te nemen aan de Turkse grens aldaar. We aten een snack in een koffiehuis op het strand en aten lokale lekkernijen. We gingen ook naar de synagoge in Batumi.

Gedurende al de tijd die we in Georgië gereden hebben, hadden 2 lekke banden en kwamen zonder remmen te zitten in onze Mitsubishi. Jeep. De 4 x 4 drive werkte nooit goed en de man waarvan onze gids de auto huurde, wist dat en vertelde dat ons niet.. Dus halverwege, op een bergroute richting Mestia, kregen een lekke band en tegen die tijd dat dit gemaakt was, stopten we 3 trucks, een persoonauto met daarin 3 geweldige mensen, tevens de politie, hielpen ons om eindelijk de band te verwisselen.

In Batumi kunnen we gelukkig de remmen van de jeep laten maken bij een garage die dealer was voor Mercedes, Ford, BMW en VW, maar gelukkig had hij ook passende remmen voor onze auto.

We zagen daar de synagoge maar konden helaas niet in dit prachtige witte gebouw. Manana deed meer dan haar best en belde naar de eigenaar van de synagoge. Eerder had Manana al georganiseerde groepen van Israëlische toeristen hier gehad, zelfs groepen die er op stonden dat ze Glatt Kosher voedsel moesten hebben. Dat moet heel moeilijk voor Manana zijn geweest, te weten dat er groepen bezoekers zijn die de gids tot het einde pijn kunnen doen met hun gedrag.

Wij vinden dat Manana tot chef reisleidster van Georgië gekroond moet worden. Ze kent iedereen en alles, zelfs het kopen van plaatselijke snoepjes, gemaakt van noten, opgehangen aan een touwtje en bedekt dan met pruimen jelly. Manana leerde ons de ceremonie van hard gekookte eieren, het werpen van een munt in de rivier en dat er in Georgië zoveel verschillende dialecten en gewoonten zijn die verschillen van gebied tot gebied. We moesten eigenlijk maar terugkomen, zei Manana, om dit alles te leren en te ontdekken.

We zagen de Koningin Tamara en Dondalo bruggen, reden over bergpassen Wij raakten haast de weg kwijt omdat de verkeersborden niet aanwezig waren. Maar gelukkig voor ons kwam in tegenover gestelde weg een auto aan, die ons de weg wees. Daarna gingen we naar Akhasltikhe om weer een andere synagoge te bekijken (eigenlijk 2 stuks, maar 1 van deze was inmiddels omgebouwd tot een boksersring en andere boksattributen en het was de gymzaal voor de boksers.

De begraafplaats op de heuvel, achter de synagoge dateerde van voor 3 tot 7 honderd jaren (afhankelijk van wie je erover aanspreekt). Vandaag de dag zijn er nog 3 families overgebleven en het zal waarschijnlijk niet meer zo lang duren voordat de laatste synagoge ook is omgebouwd naar een gymzaal in de oude stad.

We gingen verder naar Borjomi, bezochten de waterfabriek en brachten de nacht door in een geweldig klein hotel in het andere ski dorpje Bakturiani.

We reden weer terug naar Tbilisi, maar voor die tijd bezochten we Svetitdkhoveli een geweldige Kathedraal om de tombes van de 3 Koningen te zien en reden daarna terug naar het centrum van de stad, passeerden het standbeeld van Koning David de Bouwer en het grappig uitziende gebouw van het ministerie van transport die David hoogstwaarschijnlijk niet gebouwd heeft.

We brachten onze smerig geworden jeep naar de carwash Wij werden opgehaald door de chauffeur van Manana, vonden een Engelse boekenzaak en een koffiehuis in de stad, met heerlijke koffie (P.S.: in de straat van het Kunst Instituut). Toen gingen we naar de luchthaven voor een tranentrekkend vaarwel en beloofden om Cd’s te sturen, foto’s en tapes en om elkaar later weer te zien in Israël wanneer Manana naar de Vakantiebeurs komt.

Deze vakantiebeschrijving van ons zal waarschijnlijk niet helemaal accuraat zijn, misschien ook niet de juiste namen of de juiste spelling van de plaatsen gebruikt hebben, en zeker niet compleet over wat we echt allemaal ervaren hebben, zoals onze rit op paarden door de bergen.

Dus indien u meer van Georgië wenst te weten te komen, wij kunnen Manana van harte aan u aanbevelen.

Wat ik u in ieder geval wel graag wil vertellen aan je Manana, dat je land geweldig is, de mensen zeer gastvrij zijn en ik hoop dat velen na mij ook op bezoek naar Georgië komen en al deze mooie dingen te gaan zien. Hartelijk dank Manana voor je geschenken die je ons gaf, zodat mijn familie ook een beter inzicht krijgen over het land Georgië.

Met hartelijk dank namens Steve, Stuart en Guy. Uit Israël

www.georgianholidays.com

21062009 Fred Vorstenbosch