GROETEN UIT TBILISI en GEORGIA

Georgië is geweldig en nieet alleen om te wandelen. DEEL 1

Met heel veel dank aan Mevrouw Manana, de gids en Bondo, de chauffeur, die zonder hun inzet mijn 9 daagse rondreis door Georgië, misschien wel heel gewoon zou zijn geweest.

De 2 uur durende middernacht vlucht vanuitTurkije bracht mij naar Tbilisi in Georgia. Het was rond half vier in de ochtend, toen ik gebroken in mijn bed viel in het Georgië Huis Hotel te Tbilisi. Pas laat in de middag werd ik wakker en in het kleine restaurant van mijn hotel ging ik proberen mezelf aan te leren wat ik lekker aan de Georgische keuken zou kunnen vinden. Dikke zure room met daarbij iets heel lekkers zoals grote sneeën lekker - en vers warm brood, met daarop vijgen jam met daarbovenop een lekkere schep room.

Mijn gids Manana kwam bij mij op tijd aan en het klikte direct tussen ons. Ze is midden 30 jaar, een hoog opgeleide jonge vrouw, spreekt verschillende talen en is zeer gepassioneerd over haar land, in het speciaal over het berggebied van Svaneti. Gedurende de gehele reis reden we in een praktische nieuwe Zwitserse 4 wiel aangedreven auto, met Bondo onze chauffeur. Werkelijk een heer.

Tbilisi stad ( 2 miljoen inwoners) is gelegen aan de oevers van de rivier de Mtkvari (waarvan gedeeltelijk op rotsen) en heeft een geweldig Oud Centrum met heel veel kerken, kloosters en vergeten pleinen.

Het kent ook brede boulevards en straten met veel bomen en er zijn nu behoorlijke verbouwingen aan de gang ( maart 2009) dit naar aanleiding van ondermeer het dispuut met de Russen.

Maar wat opvalt, bijna iedereen is optimistisch en de toeristische firma’s verwachten U.

U weet toch; Georgiërs zien gasten als een geschenk van God.

Er is een aantrekkelijk gebied in Tbilisi van gerenoveerde gebouwen, huizen,, cafés , eettentjes met buitenterrassen en trendy kleine winkeltjes. Het is nu nog niet zo toeristisch.

Duidelijk zichtbaar aan de skyline van de stad is het Narkilo fort waarvan de oudste verdedigingsmuren dateren uit de 4 e eeuw. Het uitzicht van hier uit zijn geweldig. In de Oude Stad zijn zwavelbaden die zijn ondergebracht in een groep van lichtrode stenen gebouwtjes. De ingang van de baden lijken op de gevel van een moskee. Vele kerken en standbeelden stammend uit verschillende perioden, een stop voor een lunch in een van de vele cafetaria’s . Ongelukkig is dat de fabuleuze collectie van goud, juwelen, relikwieën, religieuze artikelen en andere kostbare objecten op een wereldtoer zijn en daarom heb ik het belangrijkste museum niet bezocht.

De volgende dag begon goed met wijn en wodka na het ontbijt! Daarna gingen we verder met mijn bezoek aan de stad. Er is geen twijfel mogelijk dat ik meer mijn best op de zondagschool had moeten doen omdat ik helaas niet het verschil tussen de ene Heilige van de andere Heilige kon onderscheiden op de prachtige fresco‘s in de vele kerken die ik in Tbilisi bezocht. Onnodig te zeggen dat ze geweldig waren en een enorme indruk op mij maakten.

We bezochten vele interessante - en mooie plaatsen in Georgië.

Het stadje Gori, was de geboorteplaats van Jozef Stalin is. Een bezoek aan het museum die aan hem is opgedragen was interessant als was het maar om de rijkdom aan materiaal die hij vergaarde gedurende zijn leiderschap te gaan zien. Buiten het museum staat zijn geboortehuisje en zelfs de Jozef Stalin trein met daarin zijn werk- en vergaderruimte, maar ook zijn slaapruimte kan bezocht worden.

Het berggebied van Svaneti is verbazingwekkend mooi, alle aanblikken lijken op postkaarten. Boven de 5000 meter hoge rotsachtige bergen met daarop een heleboel sneeuw. Het lagere gebergte is bedekt met of pijnbomen en / of andere soorten van bomen die in de herfst een werkelijke bonte kleurenpracht bieden. Melk blauwe rivieren, grijze stenen gebouwen en interessante uit de 10 e eeuw stammende torenforten. Veel vee, geiten, eenden, ganzen en varkens in de velden of op de smalle wegen onderweg naar hun grazige weiden.

In het centrum van Svaneti is de stad Mestia alwaar we 2 dagen verbleven bij de mooie Irma en haar man. Mestia is omgeven door de met sneeuw bedekte bergtoppen. Om te illustreren hoe koud het in dit huisje buiten de deur kan worden ; het water van het toilet blijft almaar doorlopen, want wanneer het zou stoppen, zou het water direct bevriezen in de winter.

We hadden een hele dag uitgetrokken om naar het dorp Ushguli te gaan bezoeken , gelegen op 2200 meter hoogte, het hoogste dorp in Europa dat permanent bewoond is. Het kostte ons over slechts een afstand van 50 kilometer, 3 uren om er te komen. Een combinatie van ruig terrein en een beetje de weg kwijt geraakt zijn, omdat er maar heel weinig wegbewijzering was. Maar het uitzicht was spectaculair. Ushguli is een samenstel van stenen huizen en een paar torens. Een kerk op de top van een heuvel en een klein museum. Het is het thuis van een zeer bekende Georgische schilder en ook van handwerkslieden. Maar er waren ook naar beneden gevallen gebouwtjes.

Interessante plaatsen in Georgië zijn de rotsen steden en op mijn laatste dag voordat ik verder trok naar Armenië bezochten wij Vardzia. Het is te bereiken via een spectaculaire rit door de Semi woestijn. Een spectaculaire rotswand waarin zich verschillende rotswoningen en kerken bevinden. Ze bestaan over het algemeen uit een systeem van kamers die uitgehouwen zijn uit de rotsen, 13 etages hoog, die via looppaden en trappen, met kerken aan elkaar verbonden zijn. Vardzia stamt uit de 12 e eeuw en op een gegeven moment woonden er 50.000 mensen. In de rotskerk bevinden zich verschillende mooie - en kostbare fresco’s, zowel aan de binnen - als aan de buitenzijde. Zoals dat wel voorkomt (echter dat verschilt van kerk tot kerk) is het verboden om het interieur te fotograferen, maar toen niemand keek, heb ik toch mijn opnamen gemaakt, zoals velen dat doen.

Dichtbij hadden we onze lunch. In landelijk gebied was dat vaak een picknick. De spullen voor de lunch kochten we vers zoals brood en tomaten en andere dingen. Simpele maaltijden met verse plaatselijke ingrediënten, aangevuld met koffie en thee, in een prachtige bergachtige omgeving waarvan de uitzichten geweldig zijn.

In Zugdidi moest ik batterijen kopen omdat ik vergeten had deze op te laden. Dit is de streek waar Bondo opgroeide en dus kent hij iedereen in dit plaatsje. Zugdidi is ook het thuis van de aristocratische familie Dadiani en hun residentie wordt nu gebruikt als een museum. Prachtig gemeubileerd met Franse objecten en sommige exquise van hout gesneden plafonds boven de balkons.

Een van de beste lunches hadden wij bij de stad van Vani in een klein café (naam: Apaches) die uitgebaat werd door Abgazische vluchtelingen. De topkok was een vrouw.

Gedeelten van Georgië zijn heel vruchtbaar en werden gebruikt als de broodmand voor de toen USSR. Nu zijn vele van deze voedsel fabrieken gesloten. Tabaksplanten rotten weg in de velden, maar Georgië produceert wel fruit, druiven (voor uitstekende wijnen) groenten, noten en granen. In de late herfst is iedereen hard bezig om te oogsten voordat de winter komt en dus is het tijd voor grote activiteiten.

Er zijn vele prachtige kathedralen in Kutaisi en omgeving en we waren getuige van een doopdienst in het Gelati Klooster. De naam van de baby is Barbara, een heiligennaam in Georgië. De achtergrond muziek (a capella) was geweldig en mooi om te zien was de kleurrijke kleding van de priesters die baden voor de toekomst van het kind.

We verbleven een nacht in Bakuriani, een skigebied in een extreem comfortabele herberg en werden meer dan verwend. Deze avond was op het menu; soep, kippen salade, de fameuze kaastaart, gegrilde kip met walnotensaus, spaghetti net kruiden, cakerolletjes met room met daarboven op dikke aardbeienjam en gemixte peer, pruimen en appelsap en natuurlijk daarbij yaya (Georgische sterke drank). O ja, en daarbij heel brood en boter.

We waren in Borjomi en omgeving, alwaar een heleboel minerale bronnen zijn. Tintelend - en bruisend mineraal water kan overal gekocht worden. Het is behoorlijk zout dit in vergelijk met ons water. Natuurlijk kan je dit water ook gratis uit de bron halen. Een overdekt gebouwtje in een beeldschoon parkje, wat eeuwig stromende kraantjes met mineraalwater. In vele winkeltjes kan men plastic flessen kopen zodat je het echte mineraalwater gewoon kan aftappen uit de oorspronkelijke bron. Neem ook eens de kabellift naar boven. U zult genieten van het uitzicht aldaar.

Het viel ons zwaar om afscheid te nemen van mijn vrienden Manana en Bondo aan de Armeense grens, omdat we ons allen heel erg met elkaar vermaakt hadden.

De pijn van het afscheid werd verzacht omdat ik wist dat we elkaar, na mijn bezoek aan Armenië terug zouden zien aan een andere grensovergang, wanneer ik terugkeerde naar Georgië. Tot mijn schrik, moest ik in Armenië constateren, dat ik mijn Cortex jack in hun auto had achtergelaten.

Georgië is geweldig. DEEL 2 VAN MIJN REIS IN GEORGIË.

Helaas zag ik Bondo niet weer, maar zijn vervanger, wiens naam ik me niet weet te herinneren. Hij was een charmante man. Zijn eigenlijk alle Georgische mannen prachtig? Nu ja, ik heb eigenlijk alleen maar aardige mensen ontmoet. Ik ontmoette Manana weer aan de grens (ze droeg mijn jacket) . We hadden nog een heel eind te rijden voordat we terug waren in Tbilisi.

Veronderstelt werd om naar DE grotten stad van Georgië te gaan, maar het weer werd zo slecht en we konden nauwelijks meer dan 30 meter vanuit de auto voor uit zien. Het rijden was moeilijk, het woei en het was koud. Manana stelde voor om een bezoek te brengen aan het Bobde Nonnen Klooster te gaan die toegewijd is aan de heilige Nino die aldaar begraven is. De Heilige Nino bracht het Christelijk geloof in 380 - 390 naar Georgië. Een kort verhaal over Nino verteld: ze bekeerde de koningin en van toen af werd dit geloof populair. Deze kerk / klooster heeft mooie schilderingen, vanuit de kerk zouden we mooie uitzichten vanaf de berg hebben, maar helaas de mist liet ons dat niet toe. De mist werd dikker en dikker.

Het was het een relatief korte rit de heuvel af naar het nieuw geopende en gerenoveerde Italianate dorpje van Kakheti, met zijn kinderkoppen geplaveide straten, pastel kleurige houten huizen en winkeltjes, overhangende balkons. Je kunt hier bijvoorbeeld 24 uren per dag en 7 dagen in de week trouwen.

Een typisch 18 e eeuw voorbeeld van Georgische architectuur, gerestoreerde gevels, met de hoop dat toeristen vanuit de hele wereld in grote getallen hierheen komen. Ik zie dan ook geen enkele reden waarom dit niet zou gaan gebeuren. Lekker slenterend door de soms steile straten, eten bij de ommuurde vestingwallen of in andere restaurantjes een glaasje wijn drinken.

Ik kwam laat in Tbilisi aan voor roomservice snack, te weten; gekookte eieren, brood, jam en thee. Ik was te moe om bijvoorbeeld iets verderop bijvoorbeeld bij de Chinees te gaan eten. De volgende ochtend vroeg ik Manana om me mee te nemen om te gaan winkelen. Ik wilde heel graag geld gaan uitgeven op mijn laatste dag in Georgië. Enige uren later hadden we koffie en gebak in het Marriot hotel, een voortreffelijke typische Georgische lunch van een grote gevulde knoedel (kinkali) , brood, bier en een gemixte bonen ragout. Ik kocht enige Georgische muziek Cd’s en erg mooie geglazuurde zilveren artikelen. Ook bezochten we het kantoor van Manana en downloaden al mijn Georgische foto’s voor haar op haar computer.

Weer was het afscheid treurig. Manana behandelde me als een oudere vriendin en ik hoop dat dit zo zal blijven. Ze is een geweldig mens. Dus mijn bezoek aan Georgië kwam tot een eind met mijn vertrek om al 5 uur in de ochtend, dus betekende om 3 uur opstaan.

Ik ging weer op weg naar een ander avontuur.

Uit een reisverslag van een gast van Manana.

Zie voor meer informatie en reizen in Georgië : www.georgianholidays.com