Heb het al zovaak moeten horen dat ik als kind een dochter opvoed waarom willen ze mijn geluk verstoren mijn kleine meid heeft het toch goed
Huilen doet ze bijna niet en haar ogen stralen altijd waarom doen ze mij steeds verdriet laat me toch genieten van me kleine meid
Niemand weet hoeveel liefde ik in me heb hoeveel ik om mijn kleine meid geef niemand weet dat ik het prima red en blij ben dat ik nu vootraan met een dochter samen leef
Ik kan niet meer zonder haar maar steeds die pijnlijke vragen en al heb ik het soms nog zo zwaar geen mens dat mij hoort klagen
Zolang naar deze dagen uitgekeken Maar dat kind voedt kind op gedoe heb ik nun al zoveek moeten weten word al dat gezeur meer dan moe
