Heb de voorbije weken net iets teveel 's nachts geleefd en ik ben een ochtendmens.Ik laat me te vaak verleiden door een gezellige kroeg en het doorbomen over 'het leven'. Boeiend hoor maar... Een zeer goeie vriend van mij is een nachtuil en heeft genoeg aan een paar uur slaap. Fit als een hoentje kruipt hij 's morgens uit bed. Ook al heeft hij net iets teveel gedronken. Niks aan de hand.. Bij hem in elk geval niet. Ik heb dan nog uren nodig om wakker te worden en aan mijn dag te beginnen. Maar ik werk en moet hier elke dag weer aan de pc zitten en teksten maken over huizen en tuinen. Soms heel technische stukken en met zo'n sufkop lukt mij dat steeds moeilijker.. Heb daarom besloten om dat nachtelijk leven even te laten voor wat het is en even een adempauze te nemen van dat 'zware leven'. Ik ga naar een fitness centrum, ben weer aan 't wandelen en fietsen. Fijn! Mijn gedachten en piekermomenten krijgen even rust en ben met mezelf en lijf bezig, Het hier en nu, jawel... En nu schrijf ik verder over een kangaroewoning. Een huis voor de mama dat in de achtertuin van de cochter werd gebouwd: Living apart and together. Er is veel voor te zeggen, voor mij een boeiend gegeven Voila dat is het voor nu. 'k Zou trouwens blijven schrijven
