Zoekend in onze archieven vond ik het verhaal ( anno 1998 ) over de avonturen van Miel en Bertha , kleine boertjes uit de Westhoek die op uitnodiging van hun vroegere (zeer welstellende) buren op vakantie kwamen naar hun appartement in het chique Knokke-Zoute. Dit grotendeels waar gebeurd vervolgverhaal starten we nu met deel 1. We wensen de bezoekers aan de Westkapelse Sprokkels veel leesplezier. ( tekst: Guido Gheldof - tekening: Jan Watelle - klik eens op x en je ziet Miel in aktie)
DEEL 1
Jerom Suffis en zijn vrouw Adrienne Viaene hadden heel hun leven geboerd op een grote hofstede in de streek van Poperinge. Ze hadden dag en nacht gewerkt en hadden zo een schone spaarpot verworven.Vele reizen deden ze niet want Jerom was geen groten amateur van verre te rijden met zijn mercedes. Een grote uitzondering was, een paar keren per jaar de verre verplaatsing naar Sluis doen omdat ze daar moesten zijn voor (geld)zaken vertelden ze tegen Miel en Bertha, hun buren die op een heel klein doeningske boerden, ook vele werkten maar met moeite het zout in hun patatten verdienden. Jerom en Adrienne, die kind noch kraaie hadden en ondertussen de pensioenleeftijd voorbij waren, hadden gelezen in de gazette dat er in Knokke heel schone appartementen te koop waren en dat het daar allemaal zó chique was. Op zekere dag in 't voorjaar waren ze in het afkomen van Sluis naar Knokke afgezakt, en al wandelend in de Lippenslaan hadden ze hun droomappartement met bijhorende ondergrondse garage op de zeedijk, niet verre van de het casino, op de kop kunnen tikken. Het was een buitenkansje hadden ze in het immobiliënkantoor gezegd. Jerom en vooral Adrienne verschoten wel van de prijs, maar het was een goeie geldbelegging zegde de vriendelijke verkoper..... en nu dat de Hollandse intresten aan het uitdrogen waren kwam dat goed gelegen. In de kortste keren was hun hofstede met al de beesten en gans de santenboetiek overgenomen door een goeie kennis tegen een uitnemende schone prijs. ( wordt vervolgd )
|