DEEL 2
Ze verlieten de streek en vertrokken in hun mercedes met veel getoeter en gezwaai naar hun chick appartement in Knokke. In het begin hadden ze geen ogen genoeg om alles te bekijken en gezellig te kuieren langs de dijk en via Het Zoute naar de Lippenslaan. Ze hadden zelfs al hun plekje gevonden in de Cap-Nord waar ze na hun koffietje bijna dagelijks door een heerlijke Grimbergen naar de zevende hemel gevoerd werden. Jerom had al met een vooraanstaand persoon (een zogenaamde VIP) gesproken en eens gepeild om lid te kunnen worden van de " Royal Zoute Golf Club", maar dat was een ander "quelque chose" zei dienen VIP. Toch oefende Jerom reeds duchtig in zijn grote living met zijn omgekeerde wandelstok en een ping-pong balletje.... Het leven was mooi..... Maar er was iets wat hen na een tijd wat tegenviel. Zoveel mensen die ze al wandelend tegenkwamen en niemand die ze kenden, die hen aansprak of simpelweg goeiedag of bonjour toewenste. Wat een verschil met hun Poperingse streke en ze kregen ....heimwee. Ze hielden zich sterk, maar op zekere dag zei Adrienne."Jerom zouden we Miel en Bertha niet eens uitnodigen voor enkele dagen,ze kunnen in de logeerkamer slapen, ze gaan hun ogen niet geloven als ze dat hier allemaal te zien krijgen." Zo gezeid, zo gedaan en Miel en Bertha gingen de volgende week afkomen via den "ijzeren weg". want ze reden dank zij Stive Stevaert immers zo goed als gratis met de trein. Jerom zou om half elf aan het station van Knokke staan met zijn mercedes zodat hun valiezen in de koffer konden. Wat ze niet wisten was het feit dat Miel en Bertha geen valiezen hadden. Ze hadden enkele lege kartonnen dozen uit den Aldi volgestopt met hun wekedaagse kleren, slaapkledij, botten, savatten , corsets en scheeralaam. Voor alle zekerheid had Miel nog een halve hespe en vier zwijnepoten in zijn doze gestoken, want hij had wat schrik zegde hij. "Vele chi-chi maar weinig op de teljoore." De dozen goed toegebonden met vlaskoorden en zwaar beladen trokken ze -stap en half- naar de statie van Poperinge. Ze waren een half uur te vroeg en Miel kocht een gazette " de Liebre Belgiek " kwestie van indruk te maken op den trein maar vooral in Knokke dacht hij .......... ( wordt vervolgd )
|