Ik droomde eens dat ik aan het strand liep,ik was daar niet alleen,er liep een engel naast mij,we liepen samen het leven door en liete in het zand een spoor na van 2 aan 2,want de engel liep aan mijn hand,ik stopte en keek achter mij,ik zag mijn levensloop,in tijden van geluk en verdriet,van diepe smart en hoop,maar als ik het spoor goed bekeek,zag ik langs heel de baan,dat wanneer ik het moeilijk had,juist dan stonden er maar een paar stappen,ik vroeg aan de engel,waarom toch,juist toen ik het zo moeilijk had,liet je mij zo alleen lopen en de engel antwoorde,maar kind toch ,in die tijd heb ik jou altijd gedragen.