Twee eenzame zielen bewandelden hetzelfde pad,hadden beiden hun portie ellende gehad,hadden even geen uitweg meer,maar toch door de speling van het lot,kruisten plotseling hun wegen,moeizaam ontstond er een band,de eerste sporen van vriendschap werden voorzichtig gelegd,muren van steen zorgvuldig gebouwd,verdwenen beetje bij beetje,tot een wederzijds vertrouwen hen kon samenbrengen,twee eenzame zielen hadden mekaar gevonden,ze hadden het licht gevonden,samen was het veel draaglijker geworden,wat ze eens dachten,dat liefde voorgoed uit hun leven was,leek na tijden van geduld en wachten, voorgoed tot het verleden,geluk en liefde is er voor ieder van ons,alleen hebben we soms heel wat lessen te leren voordat we zover zijn.