|
Wat de doorslag gaf, was het feit dat ge voor die nest ijzeren stokken een apart karreke op wielen moest kopen. Toen zei Sus dat hij thuis nog een oude caddy had staan om boodschappen te doen en dat dat ook wel zou lukken.
Laat ons het hierop houden dat hij toen zijn pintje niet moest betalen in de kantine van de golfklub. Vervolgens dat hem vriendelijk maar dringend gevraagd werd niet meer terug te komen.
Dus tot zover Sus zijn golfavontuur. Maar...
Het was alsof het lot hem alsnog toelachte. Alsof een mysterieuze hogere macht tussenkwam en hem de weg en zijn toekomst wees!
Onbewust van wat er te gebeuren stond, nam Sus op éne schone maandagmorgen een boekske van Antwerpen en omstreken uit de brievenbus.
En daarin stond hoe men straatvrijwilliger kon worden.
En toen begon Sus zijn brein in turbo te gaan.
Waarom zou hij geen straatvrijwilliger worden, het was nog interessanter dan golf spelen!
In plaats van met verschillende stokken rond te zeulen, moet ge maar 1 knijper hebben!
In plaats van altijd tegen eenzelfde balleke te kloppen,kunt ge 101 verschillende zaken knippen en knijpen!
In plaats van naar zo een klein gaatje te moeten mikken, zwiert ge het in een grote rode zak.
Ge moogt die zak in een oude caddy van de boodschapjes steken!Dat rijdt gemakkelijk.
In plaats van altijd op dezelfde manier te moeten zwieren, kunt ge de meest creatieve slagen uitproberen.
Daarover volgt trouwens ooit een apart hoofdstuk!
En ge doet evengoed een goede wandeling. De frisse lucht, de fluitende vogeltjes, de zoemende bijtjes, ze zijn er allemaal ook!
Er ligt altijd wel wat om op te rapen, dus als ge thuis wilt verdwijnen, ge hebt steeds een excuus.
En dat pintje kan je hopelijk binnenkort, na gedane arbeid even goed in je stamcafé drinken.
|
