Voor
de 2e keer op rij brachten wij de retrospectieve van één van onze
oudste leden. Jos Renders is in januari ll 85 jaar geworden en is al heel zijn
leven met kunst bezig.
Jos
is een kind uit een tuinbouwersfamilie, wat U kan zien in zijn werken. Hij is
een van de beste stillevenschilders van onze contreien en is nog altijd even gedreven
als 30 jaar terug. Heel zijn leven draait om kunst. Gedurende de week vindt je
hem in zijn atelier, bij Vocar in Breendonk of op een of andere
tentoonstelling.
De kunstenaar is geboren op 30 januari
1926 in een tuinbouwfamilie, wat zijn interesse en voorkeur verklaart voor
rustieke werken over alles wat hiermee betrekking heeft.
Hij beschikt over een natuurlijk talent
en heeft dit bijgeschaafd in de academie te Temse. Sculpturen en modellen bij
Fl. Crepin; Stillevens en modelschildering bij Jef Pauwels, Cris Michiels, Jef
Maes, Pat Harris en Jet Vael die hem nog het meest heeft beïnvloed.
Jos heeft reeds vele individuele en
groepstentoonstellingen achter de rug in Oudenaarde, Antwerpen, Rotterdam, ...
. Hij behaalde eerste prijzen met C.S.C., de eerste Prijs van minister Galle en
de eerste prijs op de Talentcontest in Knokke. Zijn werk is verspreid in
binnen- en buitenland zoals: Nederland, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk,
Spanje en zelfs in de Verenigde Staten.
InleiderJan Casteels vertelde dat hij de toeschouwers geen uitleg kan geven over
de kwaliteit van zijn werk omdat hij zijn beste vriend is sedert jaren. Hij is
zelf schilder en weet hoeveel uren iemand besteed aan het maken van een
kunstwerk. Jos Renders is volgens hem een unicum. Jos had en heeft altijd een
probleem: een gebrek aan onderwerpen. Vermits Jos gepassioneerd is door het
boerenleven besteed hij uren aan het bijeenzoeken en verzamelen van allerlei
antieke voorwerpen uit het dagelijkse bestaan van boeren. Dan schikt hij deze
gedurende uren om dan aan zijn werk te beginnen. Een kunstenaar neemt dan
gewoonlijk een tekenstift of potlood. Jos neemt direct verf en in een mum van
tijd staat het onderwerp op doek in de basiskleuren. Niemand doet het hem na.
Honderden werken ontstonden op deze manier.
Onder de titel : Van Pasen tot Disteling zal van Zaterdag 23 april tot en met maandag 2 mei vanuit een tijdelijke studio in de Hoogstraat een team van oud RSJ djs life programmas presenteren op frequentie 88.1 MHZ in de FM band en ook op 104.9 (de vertrouwde frequentie.
Op het einde van de jaren 70, maar vooral begin jaren 80 groeiden in Vlaanderen én Wallonië de vrije radios als paddenstoelen uit de grond. In Italië was de toestand toen reeds chaotisch en waren er reeds honderden vrije radios actief, veelal met grote vermogens. Tientallen kleinschalige projectjes kwamen hier en in Wallonië tot stand. De ene hielden langer stand dan de andere. Er was veel geheimzinnigheid mee gemoeid. Wie zat er achter de radio? Vanwaar zouden ze uitzenden? Wie zal opgepakt worden en wie niet?
Kat en muisspelletjes met de goneodiensten van de RTT en zenders die opgepakt werden waren dagelijkse kost. Ook in Tisselt tijdens de eerste radio experimenten. Hier komen we eldersop terug.
De meeste toestellen hier waren een fabricatie van uitbaters van electro-zaken of werden ingevoerd vanuit Italië of Nederland(o.a . via Terneuzen).
De eerste zenders van Radio 800 en Radio Sint Jan waren respectievelijk een makelij van electrozaak uitbaters uit Willebroek (Stan Maes) en een zaak in de Electriciteitsstraat te Mechelen. Deze hield er bij wijze van hobby ook een vrije radio -Radio Agora- op na. Meestal werd er aan de zenders-met de gemiddelde grootte van een sigarenkistje- een versterker, of stoof genaamd , gekoppeld waardoor het vermogen opgedreven kon worden van bijvoorbeeld 3 watt naar 50 watt. De meest gebruikte antennes waren van het bipool-type -een T op zijn kant ,verbonden met een coax-kabel. Ook werden -zoals de eerste antenne van Radio 800- afgezaagde CB-antennes gebruikt. De eerste antenne van Radio Sint Jan was een spriet van het merk Colomfree.
Met behulp van een SWR meter kon het teruggekaatst vermogen gemeten worden. Bij een te hoge SWR-meting kon de eindtrap van de versterker opsmoren. Een ander vervelend bijverschijnsel waren de spiegelfrekwenties waardoor de zender- vooral in de nabije omgeving- naast de voorziene frekwentie tevens op andere frekwenties te beluisteren viel.
Dit overkwam ook Radio Sint Jan in de Baeckelmansperiode. Metingen van de RTT-goneo- en spectrumdiensten van Zaventem gaven aan dat Radio Sint Jan het vliegverkeer boven Tisselt (ernstig?) verstoorde m.a.w.: overvliegende piloten kregen in hun hoofdtelefoon onze lokale radio te horen! Vanaf 108 MHZ beginnen nl. de frekwenties voor de luchtvaart en zenders op 104 MHZ en hoger riskeren dus deze gevaarlijke spiegelfrekwenties in de verboden zone. RTT kon hier niet mee lachten en de zender werd prompt verzegeld! Radio Sint Jan-voorzitter Marc Van Praet kon het gaan uitleggen bij de eerste substituut van de Procureur des Konings te Mechelen. Het bleef bij een waarschuwing en kort daarna ging Radio Sint Jan weer in de ether met een goedgekeurde zender(Pascal). Het was toendertijd drummen op de FM-band tussen 100 en 104 MHZ de frekwenties waarop toen de meeste zenders uitzonden (daarboven was echt not done). Heel wat zenders beconcurreerden mekaar door steeds hogere vermogens, hogere antennes enz Mekaar sabotteren was ook niet uit den boze. Ook in Willebroek centrum werd een zender het zwijgen opgelegd door een sluwe ingreep. Dit was tijdens de periode dat Radio 800 en Radio Willebroek in vrede naast mekaar opereerden- en een derde zender(vlakbij Willebroek-kerk) roet in het eten kwam strooien.
Aan de Waalse taalgrens was er nog het bijkomende probleem dat de Waalse zenders de Vlaamse in vermogen sterk overstegen en wegduwden. Ondanks de verdeeldheid tussen de talrijke zenders was er toch een medium dat het vrije-radio-wereldje samen hield: het tijdschrift Radiovisie. Dit stond vol met nieuwtjes, nieuwe zenders, advertenties, te koop aangeboden materiaal materiaal, opgepakte zenders,enz
Op Radio Willebroek kwam Tisselts nieuws aan bod in het programma Brug Defect, elke zondagmiddag gepresenteerd door Marc Van Praet. De studio was gelegen achter café Bruin de Beer schuin tegenover de kerk van Blaasveld.
Nog voor alle vrije radios in Willebroek (en daarbuiten) begonnen met uitzendingen werd op onregelmatige tijdstippen uitgezonden vanuit de Hoogstraat 55, het ouderlijk huis van Marc Van Praet. De eerste experimenten dateren van de jaren 1978 met namen als Radio TARO (Tisseltse Alternatieve Radio Omroep), Radio Pluto (genoemd naar de toenmalige Tisseltse studentenclub waarin Marc Van Praet actief was ) en Radio Caroline (hiervan bestaan nog jingles) dit alles met zelf in mekaar geknutselde zendertjes en aangeschaft materiaal afkomstig van CBT-Electronics uit Terneuzen.
De Mechelse BOB moet op de hoogte geweest zijn van deze uitzendingen-die trouwens heel wat storingen moet veroorzaakt hebben bij de buren- aangezien de GONEO-WAGEN regelmatig in de Hoogstraat patrouilleerde op zoek naar de etherpiraat. Gelukkig kon de stekker steeds tijdig uitgetrokken worden! De antenne was de spriet waarmee later ook vanuit de Blaasveldstraat 28 zou uitgezonden worden. Hij stak uit de dakvenster langs de achterzijde van de woning,van op straat niet zichtbaar. Het jaar nadien,op 7 juni 1979 zou er uit de anonimiteit getreden worden met de het Radio Vaartland-experiment.
Op 7 juni 1979 ,iets na 12 uur s middags werd de eerste vrije radio in onze regio de ether ingestuurd,en dit onder de naam Radio Vaartland. NCMV,de vereniging van Tisseltse handelaars organiseerde die zaterdag FOMATI ,wat stond voor Folklore Markt Tisselt en speelde zich af op en rond het Sint Jansplein te Tisselt. Eén van de drijvende krachten achter dit geslaagde initiatief was Peter Rypens, ooit postmeester geweest in het gebouw dat nu De Oude Post huisvest in de Blaasveldstraat.
FOMATI was dus in zekere zin de voorloper van de huidige Disteling. De Tisseltse verenigingen mochten een standje bouwen op Fomati. Zo ook KAJ Tisselt.
Als lid van KAJ had Marc Van Praet het idee opgevat,om die dag met een vrije radio in de ether te komen. Enkele andere KAJ-leden waaronder Willem Huysmans, Gert Huysmans(?) , Eddy Van Loo en Ronny Nuytkens gaven hun medewerking bij de uitwerking ervan.
De gepresenteerde programmas werden op voorhand op cassette opgenomen in het KAJ-lokaal (nu Sint Jansschool). De dag zelf werd het uitzendmateriaal nl:de zender,een lange sprietantenne ,een cassettespeler en een autobatterij als voeding voor de zender meegezeuld naar het hoogste geografische punt van Tisseltnl het asbeststort op de Kersdonk aan de Westdijk, dat toen nog gewoon toegankelijk was voor het publiek.
Het was zelfs een beetje een toeristische trekpleister, ook afspreekplaats voor tal van verliefde koppeltjes
Tot ongeveer 18 uur werden de cassettes van daaruit gespeeld. De bewaking gebeurde afwisselend door Eddy Van Loo, Willem Huysmans, Ronny Nuytkens en Marc Van Praet, die beurteling een kijkje gingen nemen bij de KAJ-stand en reacties gingen opvissen. In de KAJ-stand op Fomati stond een radio(groot model) afgestemd op de nieuwe etherpiraat zodat de bezoekers konden meeluisteren. Daarbij ook een bord Luister hier naar Radio Vaartland!
Omstreeks 18 uur cirkelde een laagvliegende helikopter boven het asbeststort. Paniek brak uit bij de zenderbewakers uit vrees dat men ontdekt was enzou worden opgepakt!
Alle apparatuur werd in no time meegenomen en het asbeststort stante pede verlaten.
Einde radio Vaartland!
Pittig detail:de rondcirkelende helikopter was ingezet tijdens de braderij in Kapelle op den Bos waar men tegen betaling even een luchtdoop kon meemaken .
De verrassing was groot te Willebroek waar men bezig was met het smeden van plannen om met Radio 800 te starten. Ook Radio Willebroek was toen nog niet actief. De bedenkers van Radio 800 gaven dit openlijk toe in bijgevoegd krantenartikel. We wisten van niets!
Op zaterdag 5 februari 2011 had eenhistorische bijeenkomst plaats!
Na meer dan 10 jaar kwam een groep van meer dan 10 ex-RSJ medewerkers nog eens samen om zich te buigen over de plannen van de terugkomst van RSJ als evenementenradio. De plannen werden besproken en er werd een bezoek gebracht aan de mogelijk mobiele studio,een werfkeet die de firma INARTI ter beschikking stelt. De aanvankelijk terughoudende en onwennige sfeer (sommigen herkenden mekaar nog amper!) sloeg na korte tijd om in een gemoedelijke babbel vol enthousiasme om er weer eens in te vliegen. Wanneer de uitzendvergunning een feit is wordt een tweede bijeenkomst gepland waar de plannen nog concreter zullen besproken en uitgewerkt worden.
Zaterdag opende burgemeester Marc De Laet de eerste expo van dit nieuwe seizoen. Meteen een hoogvlieger vermits het hier 2 inwoners van Klein Willebroek zelf betreft.
Charmante dame Arlette Cooremans brengt gemengde schildertechnieken en beeldhouwwerken van de bovenste plank.
Drie jaar geleden kwam Arlette toevallig terecht inKlein-Willebroek, een idyllisch plaatsje dat ze absoluut niet kende.
Wat een verrassing! Ze was onmiddellijk verkocht. Ze kwam terecht op een bankje voor de deur waar ze samen met de buren de zomeravonden doorbrengt met een glaasje wijn, een hapje maar ook meteen kwinkslag en een leuke babbel. Het is ook op die bank op de Oostvaartdijk, dat ze haar burenbeter leerde kennen en dat ze samen met Marc begon te praten over onze respectievelijke hobbys.
En omdat ze nieuwsgierig waren naar elkaars werk en het wel eens wilden zien, werd het idee geboren om het tentoon te stellen, dicht bij de deur en dichtbij die bank natuurlijk.
Hierdoor hoopt ze op een dag, terug zin te krijgen om zich weer uit te leven in haar hobby, waar ze zoveel van houdt, en die ze sinds het overlijden van haar echtgenoot, nu al 6 jaar geleden, niet meer uitoefend.
Marc van zijn kant (1964) arriveerde 23 jaar geleden in Klein-Willebroek en woont er nog steeds. De omgeving, de mensen en het sociale levenmaken dit eilandje voor hem een prettige plek om te leven.
Hij studeerde aan de Koninklijke Academie van Antwerpen en Hoboken, afdeling Fotografie. Dit is nog steeds zijn passie.
Marc heeft oog voor detail, vorm en kleur en geven zijn stillevens een dynamische kracht. Van een dagelijkse lekkernij bv wordt een culinair juweeltje gemaakt.
Naast kleur is er zijn zwart-wit werk.De portretten van de buurtbewoners vormen een goede start voor een mooie collectie. De uitdrukkingen, de belichting en de techniek geven deze zwart-witte werken een aparte dimensie. Stuk voor stuk zijn ze het begin van een verhaal, een verhaal dat nooit eindigt.
De expo is nog te bekijken tijdens het weekend tot en met zondag 20 maart.
We hebben ze allemaal gehad die avond : van de glimlach, de grijnslach, de giechellach tot de slappe lach, de hoorbare lach en de schaterlach... verschillende toeschouwers hadden droog ondergoed nodig... Onnodig te zeggen dat het een schitterende avond werd, volhumor, visuele gags, kortom een hele avond super ontspanning!
Wat men op voorhand zei kwam uit: fotografen zijn er moeilijk toe te bewegen mee te doen aan wedstrijden. Nochtans biedt Ter Wijmen prachtige prijzen.
Bloed, zweet en heel veel werk heeft het tenslotte gekost om toch 18 deelnemers bij mekaar te krijgen.
Winnaar werd de heer Jean Bollen uit Mechelen met zijn werk 'Teatime'. De 2e prijs ging naar het werk 'schaduw C' van Willy vercammen uit Lier.
De jury wou met beide winnaar het verschil aantonen tussen eenerzijds een werk , gemaakt met simpele middelen maar dat toch alles bracht wat een foto hebben moet en anderzijds een eigen creatie. Teatime was een perfecte momentopname, schaduw c een produkt van eindeloos geduld.
De prijs voor het beste werk voor een eigen lid ging naar Doreen Vereecken uit Kontich, supertalent in wording (aldus de deskundige jury.
Op vrijdag 4 februari stelden we het levenswerk van Rosa De Kunst voor aan het grote publiek in kasteel Bel Air. Rosa kan blikken op een zeer lange carière als kunstenares en werkte en werkt nog steeds met olieverf en pastel.
Haar leraar aan de willebroekse kunstacademie, Ludo Van den Heuvel schetste voor het aanwezige publiek haar levenswerk. Burgemeester Marc De Laet deed graag de officiële opening.
Door het mooie weer hadden we bij deze 2e editie een massa volk. De kunstig opgestelde kraampjes kregen heel wat belangstelling. Men kon rustig zien hoe de kunstenaars hun werken tot stand brengen wat velen schitterend vonden.
Begrafenis Zaterdag 5 maart om 10 uur.
