Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd bij vele mensen heel enthousiast onthaald. In de Europese hoofdsteden reageerde de bevolking uitbundig. Aangemoedigd door kennissen, familie, vrienden en verloofdes stroomden de legers zingend naar het front. Honderdduizenden geestdriftige jonge mannen meldden zich vrijwillig en zo snel mogelijk aan bij het leger! Ze waren bang om te laat te komen en het groot avontuur te missen.

In Duitsland zong men luidkeels: 

In Groot Brittannië bedacht men een nieuwe tekst voor het God save the King:

Bij het uitbreken van de oorlog lagen miljoenen mannen tegenover elkaar. De stemming in de oorlogvoerende landen was allerbest, want men verwachtte dat het een hevige, maar korte oorlog zou worden. Met Kerstmis zou iedereen wel weer thuis zijn. Maar de oorlog zou 51 maanden duren, van 1 augustus 1914 tot 11 november 1918.Afgezien van een handjevol landen die neutraal bleven, waaronder Nederland, geraakte bijna heel Europa verstrengeld in de oorlog. Het oostelijke front strekte zich over ongeveer 1650 kilometer uit, het liep van de Oostzee tot de Zwarte Zee. Het westelijk front had een lengte van circa 750 kilometer, van aan het Kanaal tot aan de Zwitserse grens. Deze oorlog speelde zich, in wisselende periodes, af op vier Europese fronten. Het eerste front was het westfront dat vanaf het begin beschouwd werd als de zone waar de oorlog zich feitelijk afspeelde. Dan had men het oostfront met Rusland en het Italiaanse front in de Alpen en als vierde front het Balkanfront tegenover het toenmalige Ottomaanse Rijk. Het westfront was gedurende het gehele strijdgebeuren zeker de meest actieve oorlogszone. Met uitzondering van een korte inval van de Fransen in de Elzas - toen nog Duits grondgebied - in augustus 1914, speelden de meeste oorlogshandelingen zich op Frans en Belgisch grondgebied af. België was vrijwel geheel bezet gebied, op een klein gebied tussen Ieper en de Franse grens na. Geen enkele geallieerde soldaat, met uitzondering van enkele krijgsgevangenen, betrad de Duitse bodem.

De Duitse strategie was erop gericht de Russen tegen te houden tot Frankrijk verslagen was en dan Rusland aan te vallen. Dat mislukte en de gevechten aan het westelijk front ontaardden in een uitputtende en gruwelijke loopgravenoorlog met ongekende verliezen. Het westfront lag in Frankrijk en België. In tegenstelling tot het beweeglijke oostfront veranderde het verloop van het westfront tussen1914 en 1918 nauwelijks en bestond het front aan beide zijden voornamelijk uit loopgraven. De gevolgen waren onvoorstelbaar! Na het eerste oorlogsjaar nam het aantal doden aan het Oostelijk Front af, maar de cijfers in het westen vertoonden een stijgende lijn. Dit gaf als uitkomst dat het Westelijk Front toch het bloedigste bleek te zijn. Meer dan de helft van de in België en Frankrijk strijdende soldaten werd gedood, raakte gewond of werd vermist.

In België lag het front gedurende vier jaar lang vast in West-Vlaanderen. De frontlijn begon van aan het strand en de duinen in Nieuwpoort langsheen de IJZER al over Diksmuide, via het kanaal Ieper-IJzer richting Ieper, waar het oostelijk in een boog, de Ieperboog, omheen trok. Het passeerde Wijtschate en Ploegsteery. Rijsel en Armentiers (Armentières) waren in Duitse handen. Vandaar liep het verder door het Noord-Franse heuvelland, langsheen de Somme en Verdun tot aan de Vogezen en de Frans-Zwitserse grens in Belfort.

De geallieerden mobiliseerden strijdkrachten uit een coalitie van meer dan twintig naties om het Duitse leger uit de bezette gebieden te verdrijven. De Franse en Britse legers droegen echter de zwaarste lasten. De Amerikanen - die pas vanaf het voorjaar van 1917 aan de oorlog deelnamen - speelden zeker een aanzienlijke rol in de uiteindelijke kentering van de oorlog in de zomer van 1918. Deze kentering liep uit op een duurbetaalde overwinning van de geallieerden! Nu ja kan men hier echt van een overwinning spreken? Ja, de oorlog was eindelijk gedaan, dat wel, maar de heropbouw zou nog vele jaren aanslepen. De pijn en leed van gekwetsten deed niet minder pijn, het verdriet voor een verloren zoon, broer of vader bleef! De zoektocht naar vermisten begon, zelfs nu bijna 100 jaar later hopen enkelingen nog een spoor te vinden van een vermist familielid.

24-03-2014 om 18:11 geschreven door Dp